بابک مهردادیان<p>من بازی رو دیدم. با کمال احترام به هواداران تیم استقلال. والنسیا در این بازی شده بود عین استقلال زمان قلعه‌نویی. یعنی به هر قیمتی توپ به کناره های زمین بره و روی دروازه فرستاده بشه تا سری لقدی چیزی نثارش کنن تا شاید بره تو دروازه یا پنالتی ، گل به خودی چیزی اونجا شکل بگیره. مشکلات زیادی هم به چشم میاد. برای مثال سوای اینکه قواره تیم از قواره کادر فنیش بزرگتره در حالیکه باید دقیقا برعکس باشه یا مشکلات داخل زمین در ابتدای فصل باید حل میشد که نشد میشه از این نظر به پیر و کند بودن پارخو ، گارای پیر که تقریبا دائم مصدومه ، دو بازیکن خوب در دفاع راست نیاز داشت که در نهایت یک بازیکن خیلی معمولی جذب شد و مشکل فصل گذشته تیم در اون پست همچنان باقیه ، روبن وزو اضافه رو رد نکردن ، پائولیستا امتیازات زیادی رو فصل گذشته به تنهایی و با اشتباهات مرگبارش هدر داد باید ردش میکردن که نکردن ، هر کسی که میرفت باید یه سر و گردن بالاترشو میگرفتن که نگرفتن نمونش جانشین برای زازا ، یه چیز دیگه اینکه کادر فنی فصل قبل هر چقدر در زمینه بدنی و روحی و روانی خوب با بازیکنا کار میکرد این فصل دقیقا داره برعکس عمل میکنه و نه تیم اون شادابی فصل گذشته رو داره و نه اون روحیه لازم برای روبرو شدن با حریفاش. تغییر پست در یه مواردی میتونه باعث نابودی یه بازیکن بشه ولی با کمال حماقت مارسلینیو این کار رو با دو استعداد خیلی خوب والنسیا انجام داده و سولر و تورس رو از وسط به راست برده که اون درخشش و کارایی گذشته رو ندارن (زمان وورو). نظر بنده یه جایگزینی یه کادر فنی و چند بازیکن تماما تاپ و کلاس جهانی برای این تیم در نیم فصله. همه این مسائل میشه گفت مشکلات خرد به حساب میاد. مشکل کلان و اصلی و بزرگ تیم که ریشه مشکلات به حساب میاد مالکیت عوضی باشگاهه. والنسیا در لیست خواهان خودش افراد بسیار مشتاقی مثل پادشاه عربستان رو هم داشت اما اینکه چرا به این عوضی کثیف فروختنش نمیدونم. از طولانی شدنش خیلی عذر میخام.</p>
