مطلب ارسالی کاربران
اسطوره های فیروزه ای
هنوزم که هنوزه،هرکی منو میبینه؛هرجا،تو خیابون تو مدرسه تو فضای مجازی،میپرسه چطوری طرفدار لاتزیو شدی،میدونین قضیه کسایی که اسطوره های فیروزه ایه دهه ۹۰ و ۲۰۰۰رو دیدن جداست،اما منی که حتی اون موقع به دنیا هم نیومده بودم،براشون عجیبم
فکرشو بکنین تو دوره زمونه ای که همه هم سن و سالام با کریس و لئو حال میکنن و طرفدار رئال و بارسلونان و خیلی بخوان خاص باشن میرن سراغ تیمایی مثل یووه و بایرن و بزرگای جزیره؛براشون عجیبه من یه لاتزیاله باشم.
این آدما درکی از ترکیب عشق و غرور و افتخار ندارن،خیلی بخوان اهل حال باشن یکی از این احساسم داشته باشن،اما برای ما لاتزیو یعنی عشق،لاتزیو یعنی غرور،لاتزیو یعنی افتخار
