طرفداری- لباس یک تیم، بیانگر فلسفه ای است که در پس یک باشگاه نهفته است. همین لباس ها هستند که با نشان باشگاه ترکیب می شوند و به بازیکنان تیم هویت می بخشند. شاید دانستن این که فلسفه رنگ لباس باشگاه تان از کجا سرچشمه می گیرد، به اندازه شناخت شما از کل باشگاه مهم باشد.
منچستریونایتد
لباس ابتدایی نیوتون هیث در سال 1879 (چهار سال قبل از انجام اولین بازی رسمی باشگاه) به رنگ سفید و همراه با خطوط آبی رنگ بود. تصویری از تیم در سال 1982 نشان می دهد که بازیکنان تیم پیراهن های چهارخانه قرمز و سفید همراه با پیژامه هایی به رنگ آبی آسمانی پوشیده اند. به فاصله سال های 1894 تا 1896، بازیکنان تیم پیراهن هایی به رنگ سبز و طلایی می پوشیدند که در سال 96 به پیراهن های سفید و شورت هایی به رنگ آبی آسمانی تغییر رنگ داد.
پس از تغییر نام باشگاه در سال 1902، پیراهن های قرمز، شورت های سفید و جوراب های مشکی به استانداردی برای لباس های خانگی باشگاه تبدیل شدند. تا دهه سوم آن قرن، همان فرمت در لباس های تیم با اندکی تغییرات حفظ شدند. تا این که در سال 1934پیراهنی به رنگ گیلاسی و خطوط عمودی سفید رنگ به کیت اول باشگاه تبدیل شدند ولی سال بعد رنگ قرمز خالص دوباره به پیراهن تیم برگشت. 1959 تا 1965 سال هایی بودند که جوراب سیاه باشگاه با رنگ سفید جایگزین شدند و در ادامه و تا سال 1971، رنگ قرمز به جوراب های تیم هم رسید. برای فصل 19-2018، شورت باشگاه به رنگ سیاه و جوراب ها به رنگ قرمز طراحی شدند.
لباس دوم باشگاه ها اغلب پیراهن سفید ساده ای، همراه با شورت های مشکی و جوراب های سفید بوده است. در فصل 96-1995 لباس خارج از خانه باشگاه یکدست خاکستری بود ولی پس از تنها پنج بازی کنار گذاشته شد؛ عامل مهم در این جریان، تغییر لباس تیم در بین دو نیمه بازی با ساوتهمپتون با تصمیم سر الکس فرگوسن در همان فصل بود. دلیل این اقدام سخت بودن تشخیص بازیکنان خودی و شباهت لباس تیم با طرفداران عنوان شد. یونایتد هرگز در آن کیت برنده نشد. در سال 2001 به مناسبت 100 سالگی منچستریونایتد، یک لباس دو روی سفید و طلایی، پیراهن دوم باشگاه بود البته در اصل پیراهنی که در بازی های اصلی استفاده می شد، دو رو نبود.
پیراهن سوم تیم اغلب به رنگ آبی بوده است و آخرین بار در فصل 15-2014 از چنین رنگی به عنوان لباس سوم تیم استفاده شد. از فصل 7-2006 الی 14-2013، همیشه لباس سوم تیم بر اساس رنگ لباس دوم فصل قبل تیم طراحی می شد.
لیورپول
در تاریخ باشگاه لیورپول، پیراهن های خانگی این تیم اغلب به کل قرمز رنگ بوده اند اما در سال های ابتدایی تاسیس باشگاه، کیت تیم همانند لباس های معاصر بلک برن آبی و سفید بود. در 1892 اورتون از آنفیلد خارج شد و تصمیم گرفت تا باشگاهی جدید در گودیسون پارک بنا کند. مالک جدید لیورپول یعنی جان هولدینگ، سریعا به فکر ساخت تیم جدیدی افتاد و تیمی بر محوریت بازیکنان اسکاتلندی ایجاد کرد که تنها یک مشکل داشت: پول کافی برای خرید لباس باقی نمانده بود.
مدیریت جدید اورتون تصمیم گرفت تا لباس تیم را به رنگ قرمز تغییر دهد و از آن سو هولدینگ بعد از گشت و گذاری در فروشگاه های شهر، به لباس قدیمی آبی رنگ اورتون رسید. این گونه شد که به مدت چهار فصل کامل، اورتون قرمز پوشید و لیورپول آبی. پس از این که در پایان فصل 96-1895 جان مک کنا (سرمربی وقت لیورپول) به کادر مدیریتی باشگاه اضافه شد، تام واتسون به جای او هدایت تیم را بر عهده گرفت. در همین زمان اورتون تصمیم گرفته بود تا به رنگ آبی پیشین خود برگردد، از این رو هولدینگ از فرصت پیش آمده استفاده کرد و 20 لباس قرمز رنگ از فروشگاه شهر خرید. با این حرکت، باشگاه لیورپول هم اسم شهر را بر روی تیم خود داشت و هم رنگ قرمز و سفید که نماد شهرداری شهر بودند.
اولین بازی لیورپول و اورتون با لباس های جدیدشان در گودیسون پارک برگزار شد؛ جایی که آبی پوشان اورتون با نتجیه 2-1 از سد قرمز پوشان لیورپول گذشتند. لیورپول باید تا 25 سپتامبر 1897 صبر می کرد تا به اولین برد خود با لباس قرمز مقابل اورتون دست می یافت؛ آن ها در روز یاد شده در مقابل دیدگان 30 هزار نفر، با نتیجه 3-1 در شهرآورد برنده شدند.
پیراهن های سفید و آبی چهارخانه تا سال 1894 استفاده می شدند تا این که باشگاه از رنگ قرمز شهر الهام گرفت. سپس باشگاه تا 1964 پیراهن های قرمز و شورت های سفید می پوشید تا این که با تصمیم بیل شنکلی، کل لباس باشگاه به رنگ قرمز درآمد. اولین بازی لیورپول در لباسی یکدست قرمز رنگ، مقابل اندرلشت بود. پیش از بازی با تیم بلژیکی که یکی از قدرت های آن زمان اروپا بود، شنکلی با شورت و جوراب قرمز به رختکن آمد و از ران یتس درشت جثه خواست با آن لباس وارد آنفیلد شود. موضوع روحی روانی بود، به نظر شنکلی اینطور بازیکنان تیم ترسناک تر به نظر میآمدند. (آن قسمت از کتاب قرمز باش یا بمیر)
پیراهن های تماما زرد یا سفید همراه با شورت های مشکی، قابل اشاره ترین کیت دوم باشگاه بوده اند ولی در این میان استثناهای زیادی وجود داشته است. در 1987 لباس دومی یکدست خاکستری رنگ استفاده شد و پس از تجربه چند رنگ مختلف، در فصل 9-2008 دوباره به این رنگ خاکستری برگشتند.
پس از توافق با هیتاچی (یک شرکت ژاپنی چند ملیتی که تولید انواع و اقسام مهمات جنگی، قطارهای شهری، تجهیزات و لوازم الکتریکی و... را در دستور کار دارد) لیورپول به اولین باشگاه حرفه ای فوتبال در انگلستان تبدیل شد که بر روی پیراهن خود از اسپانسر استفاده می کند. کراون پیتنس، کندی، کارلسبرگ و استاندارد چرترد از حامیان مالی باشگاه در طول سالیان بوده اند.
آرسنال
آرسنال در طول تاریخ خود بیشتر به پوشیدن پیراهن هایی قرمز رنگ، با آستین ها و شورت های سفید رنگ عادت داشته است. فرد بردزلی و موریس بیتس (دو بازیکن سابق ناتینگهام فارست) برای کار کردن به وولویچ نقل مکان کردند. آن ها نخستین تیم فوتبال ناحیه را در آنجا بنا کردند ولی چون نمی توانستند لباسی برای تیم تهیه کنند، به ناتینگهام نامه زدند و چند دست لباس فوتبال به همراه توپ درخواست کردند تا بدین ترتیب لباس آرسنال از ناتینگهام فارست الهام گرفته شده باشد.
در سال 1933 با تصمیم هربرت چپمن، لباس بازیکنان تیم به قرمزی روشن تر تغییر رنگ داد تا از سایر تیم های لیگ متمایز شود و از طرفی آستین های سفید رنگ به لباس تیم اضافه شدند. برخی می گویند دیدن طرفداری با پیراهنی سفید رنگ و زیر پیراهنی با آستین های قرمز الهام بخش چپمن بوده است و داستان دیگری از این حکایت دارد که ایده طراحی لباس تیم، با کمک تام وبستر (کارتونیست انگلیسی) محقق شده است. در هر صورت، پیراهن اول آرسنال الهام بخش دست کم سه باشگاه دیگر هم بوده است: اسپارتا پراگ، هیبرنین و براگا.
برای سالیان سال پیراهن های سفید و شورت های سفید یا مشکی، لباس دوم آرسنال را تشکیل می دادند. در فصل 70-1969، لباس دوم آرسنال با پیراهن های زرد و شورت های آبی طراحی شد. آن ها با این لباس توانستند در فینال جام حذفی لیورپول را شکست دهند تا به نخستین دو گانه تاریخ شان دست پیدا کنند.
چلسی
پیراهن های آبی، شورت های سفید و جوراب های آبی تیره یا سیاه، برای سالیان سال نمادهای باشگاه چلسی بودند. در دهه 60 قرن گذشته، تامی دوچرتی برای ایجاد ترکیبی متمایز از تمامی تیم ها همچنین داشتن رنگ و لعابی مدرن تر، شورت های باشگاه را به رنگ آبی طراحی کرد که تا به امروز پا برجا مانده است.
لباس دوم باشگاه معمولا یکدست زرد یا سفید بوده است ولی در سالیان اخیر لباس یکدست مشکی هم مورد استفاده قرار گرفته است. در فینال جام حذفی 1966، به درخواست دوچرتی، پیراهن های آبی با خطوط مشکی عمودی همانند اینتر مورد استفاده قرار گرفتند. در دهه 70 میلادی، چلسی با الهام از مجارستان لباس دومی به رنگ قرمز، سفید و سبز می پوشید.
منچسترسیتی
لباس اصلی منچسترسیتی سال هاست که به رنگ آبی آسمانی یا سفید بوده است. لباس دوم سنتی تیم به رنگ قرمز بلوطی و خطوط مشکی رنگ بود؛ طرحی که در طول سالیان باشگاه بارها به آن برگشته است و آخرین بار در فصل 12-2011 از آن استفاده کرد. مشخص نیست چرا رنگ پیراهن اصلی باشگاه آبی آسمانی است ولی مدارکی دال بر این که این رنگ از سال 1892 یا زودتر از آن مورد استفاده قرار گرفته است، وجود دارد.