مطلب ارسالی کاربران
نقل و انتقالات تابستانی در سری آ؛ از کریستیانو رونالدو تا راجا ناینگولان، در این تابستان ستارگان زیادی در ایتالیا رد و بدل شدند(قسمت اول)
بدون شک زین پس با شنیدن نام سری آ، به یاد کریستیانو رونالدو هم خواهیم افتاد چرا که در یکی از بزرگترین انتقال های قرن ۲۱ تا به امروز با مبلغ ۱۱۷ میلیون یورو از رئال مادرید به یوونتوس منتقل شد تا بالاخره پس از چندین فصل شایعات نقل و انتقالاتی داغ پیرو پیوستن او به تیم هایی نظیر منچستر یونایتد و یا پاری سن ژرمن، در حالیکه تمامی فوتبالدوستان سرگرم تماشای دیدار های جذاب جام جهانی بودند به یوونتوس بپیوندد تا بلکه رویای یوونتوس ها برای کسب لیگ قهرمانان اروپا بالاخره محقق شود. فصل داغ نقل و انتقالات در تورین البته به اینجا ختم نشد. یوونتوس امره جان را همانطور که انتظار می رفت به صورت آزاد از لیورپول خرید. آندره آ آنیلی همچنین ماتیا پرین را از جنوا به تورین آورد تا پس از رفتن بوفون به پاریس بتواند به کمک پرین و شزنی جای خالی بوفون در درون چارچوب را پر کند. یوونتوس همچنین با پرداخت ۴۰ میلیون یورو به بایرن مونیخ قرارداد داگلاس کاستا را دائمی کرد. یوونتوسی ها با پرداخت ۴۰ میلیون یورو ژائو کانسلو را بخدمت گرفتند تا مجبور نباشند در نبود لیشتشتاینر از دی شیلیو استفاده کنند. جنجالی ترین انتقالی که این فصل در ایتالیا صورت گرفت بی شک اتفاقاتی که بر سر نقل و انتقالات بونوچی-کالدرا-هیگواین بین یوونتوس و میلان صورت گرفت بود؛ انتقالاتی که تا لحظه رسمی شدن هم می توانست دچار تغییراتی شود. نتیجه این شد که یوونتوس لئوناردو بونوچیِ از دید هواداران تورینی خائن را از میلان برگرداند و در عوض ماتیا کالدرای جوان که پیش از این هم سابقه حضور در میلان داشت را به روسونری ها فروخت. همچنین گونزالو هیگواین که طی دو فصل اخیر برای یوونتوس و پیش از آن برای ناپولی، گلزنی های فراوانی کرده بود را به صورت فرضی و با بند خرید دائمی به میلان داد. گرچه برخی یوونتوس را بازنده این انتقالات پیچیده می دانند اما باید باور داشت که یوونتوس برای جبران کردن پولی که برای خرید رونالدو پرداخت کرده بود مجبور بود که هیگواین را بفروشد. یوونتوس همچنین استفانو استورارو را به صورت قرضی به اسپورتینگ لیسبون داد و لیشتشتاینر را به آرسنال فروخت. آن ها همچنین کوادو آساموا را در همان آغاز فصل نقل و انتقالات به رقیب دیرینه یعنی اینتر فروختند.
برخی افعی ها را برنده نقل و انتقالات تابستانی این فصل ایتالیا می دانند. اینتری ها که فصل گذشته با معجزه ای که در المپیکو برابر لاتزیو رقم زدند توانستند جواز حضور در لیگ قهرمانان این فصل را پیدا کنند، تابستان شلوغی را پشت سر گذاشتند. سونینگ این فصل بازیکنانی که دیگر به کار تیم نمی آمدند را تا جایی که می توانست فروخت؛ از یوتو ناگاتومو گرفته تا داویده سانتون، ادر و کوندوگبیا. خرید های اینتر اما پیش از پایان فصل گذشته شروع شد؛ با خرید مدافع وسط مطمئن لاتزیو یعنی استفان دی فرای آن هم به صورت آزاد! دومین خرید اینتری ها در این فصل کوادو آساموا از یوونتوس بود که احتمالا با شیمه ورسالیکو، دیگر خرید اینتری ها در این فصل از باشگاه اتلتیکو، دفاع های کناری اینتر در این فصل را تشکیل دهند. اینتر همچنین توانست راجا ناینگولان را با فقط ۳۸ میلیون یورو به میلانو بیاورد که این قیمت در اوضاع کنونی بازار نقل و انتقالات برای چنین بازیکنی بسیار خوب است. دیگر خرید نرآتزوری ها لوتارو مارتینز جوان بود که در ازای ۲۳ میلیون یورو از ریسینگ به اینتر پیوست و اگر در طول فصل عملکرد قابل قبولی از خود به نمایش بگذارد می تواند تا چندین سال خط حمله اینتر را بیمه کند. از دیگر خرید های اینتر می توان به فدریکو دی مارکو که با ۷ میلیون یورو از سیون به اینتر آمد و همچنین متئو پولیتانو که با ۵ میلیون یورو از ساسولو به این پیوست اشاره کرد. آخرین خرید اینتر در این تابستان هم کیتا بالده بود که به صورت قرضی از موناکو به اینتر پیوست. به طور کلی می توان گفت که اینتر در این تابستان به اصطلاح چراغ خاموش خرید های فوق العاده ای انجام داد و تیم لوچانو اسپالتی می تواند به رقیبی جدی برای یوونتوس در راه فتح اسکودتو بدل شود.
دیگر تیم شهر میلانو اما مدت زمان زیادی را در فصل نقل و انتقالات بدلیل مشکلات مالیاتی و مالکیتی باشگاه از دست داد. لی، مالک چینی میلان که در بهار امسال ورشکسته شد در نهایت مجبور شد تا باشگاه را به کمپانی آمریکایی الیوت و در راس آن پل سینگر بفروشد. کار سینگر و کمپانی اش در واقع بدست آوردن پول های هنگفت در ازای فروش اوراق است و به همین دلیل به الیوت لقب "لاشخور صبور" را داده اند؛ آن ها شاید بیش از ۱۰ سال هم صبر کنند، اما بالاخره به پولی که می خواهند می رسند!
دیگر مشکل بزرگ میلان در این تابستان نقض فیرپلی مالی در فصل نقل و انتقالات تابستانی گذشته بود که آن ها را تا آستانه محرومیت دو ساله از رقابت های اروپایی هم برد اما در نهایت دادگاه CAS تجدید نظر کرد تا روسونری جواز حضور در رقابت های این فصل لیگ اروپا را بگیرد. با این حال میلان پس از تغییر مدیریتی ای که در خود دید و خروج فاسونه و میرابلی و در عوض انتصاب لئوناردوی برزیلی، بازیکن سال های نه چندان دور میلان بعنوان مدیر ورزشی باشگاه کارش را به طور جدی در فصل نقل و انتقالات شروع کرد. میلان تنها از فروش جانلوکا لاپادولا، امبایه نیانگ و نیکولا کالینیچ توانست بیش از ۳۵ میلیون یورو در آمد کسب کند. هر چند در ادامه آن ها آندره سیلوا که فصل گذشته بر خلاف عملکرد خوبش در لیگ اروپا در سری آ چندان چشمگیر ظاهر نشده بود را به صورت قرضی و با بند خرید دائمی به سویا دادند و لوکا آنتونیلی را هم به صورت آزاد به امپولی واگذار کردند اما بازیکنان ورودی میلان هم جذاب بودند! آن ها په په رینا را برای جانشینی دوناروما از ناپل و آلن هلیلوویچ را هم برای تقویت نیمکت از هامبورگ، به صورت آزاد به خدمت گرفتند.
همانطور که پیش تر اشاره کردیم میلانی ها در یکی از پیچیده ترین انتقال های فصل در ازای دادن لئوناردو بونوچی به یوونتوس، ماتیا کالدرا را بخدمت گرفتند و همچنین توانستند گونزالو هیگواین را به صورت قرصی و با بند خرید دائمی از تورین به میلانو بیاورند. لئوناردو همچنین ایوان استرینیچ، مدافع چپ پرتلاش و کروات سمپدوریا را به صورت آزاد به سن سیرو آورد اما طی روزهای اخیر باشگاه میلان اعلام کرد که این بازیکن بدلیل مشکل قلبی ۳ تا ۴ ماه نمی تواند میلان را همراهی کند. یک روز مانده به پایان ددلاین نقل و انتقالاتی در ایتالیا، میلان سه خرید مهم را انجام داد. آن ها دفاع چپ اروگوئه ای تیم جنوا، دیگو لاکسالت را که عملکرد قابل قبولی در جام جهانی از خود برجای گذاشت را با پرداخت ۳ میلیون یورو و البته فروش جانلوکا لاپادولا به آبی و قرمز ها بخدمت گرفتند. گرانقیمت ترین خرید روسونری در این تابستان سامو کاستیخو وینگر تیم ویارئال شد که در ازای ۱۹ میلیون یورو به علاوه کارلوس باکا، قرمز و مشکی پوش شد. میلان همچنین توانست تیموئه باکایوکو هافبک نه چندان موفق چلسی در فصل گذشته را با پرداخت ۵ میلیون یورو به طور قرصی و با بند خرید ۳۵ میلیون یورویی به سن سیرو بیاورد. در کل می توان عملکرد میلان در فصل نقل و انتقالات را قابل قبول توصیف کرد اما این را هم نباید از خاطر برد که آن ها در فصل نقل و انتقالاتی گذشته هم خیلی خوب عمل کردند اما در نتیجه گیری ناموفق بودند!
نایب قهرمان فصل گذشته سری آ یعنی ناپولی که تنها تیم بین ۸ تیم برتر سری آ در فصل گذشته بود که نیمکت خود را دچار تغییراتی کرد و کارلو آنچلوتی را جایگزین مائوریسیو ساری ای که به چلسی رفت کرد، فصل نقل و انتقالات نه چندان جالبی را پشت سر گذاشت.
ناپولی در این فصل تعداد زیادی از بازیکنانش را به پارمای تازه صعود کرده فروخت و یا قرض داد؛ آماتو چیچرتی، آلبرتو گراسی، روبرتو اینگلسه، لوییجی سپه و یاکوبو دزی. آن ها همچنین امانوئله جاکرینی را به صورت آزاد به کیه وو دادند و رافائل دروازه بان دوم خودشان را هم به صورت آزاد به سمپدوریا دادند. البته تمامی خروجی های ناپولی به این معاملات بدون درآمد ختم نشد؛ چلسی توانست جورجینیو رجیستای باهوش ناپولی را از منچسترسیتی هایجک کند. دوان زاپاتا به سمپدوریا و لئوناردو پاوولتی به کالیاری پیوست. این سه انتقال به ترتیب ۵۷، ۱۷ و ۱۰ میلیون یورو برای باشگاه های خریدار آب خورد. در عوض ناپولی بازیکن چندان شاخصی را نخرید. آن ها ۳۰ میلیون یورو به فابین روئیز، هافبک وسط ۲۲ ساله و اسپانیایی رئال بتیس دادند تا گرانقیمت ترین خرید خود را در این تابستان کرده باشند. دی لورنتیس همچنین با ۲۵ میلیون یورو وینگر نسبتا با تجربه بولونیا، سیمونه وردی را بخدمت گرفت و با ۱۲ میلیون یورو هم کوین مالکویِ مراکشی را از لیل خرید. ناپولی همچنین با پرداخت ۴ میلیون یورو وینیسیوس مورائس پرتغالی را که یک مهاجم نوک است را بخدمت گرفت. شاید بهترین انتقال ناپلی های در این فصل امین یونس ۲۴ ساله باشد که به صورت آزاد از آژاکس به ناپولی پیوست. ناپولی در پست دروازه بان هم دو خرید داشت؛ اولی الکس مرت جوان و آینده دار از اودینزه به صورت قرضی که فصل قبل را در اسپال گذراند و از نظر ترانسفرمارکت بهترین انتقال این تابستان سری آ در پست دروازه بان بود و دومی هم داوید اوسپینا که در روز آخر نقل و انتقالات به صورت قرضی از آرسنال جدا شد و به پارتنویی پیوست. با نگاهی به خرید های این تابستان دی لورنتیس در می یبایم که او بدنبال تقویت نیمکت و پیداکردن جانشین برای مثلث آتشین خط حمله اش یعنی مثلث کایخون-اینسینیه-مرتنز بوده است، جانشینانی که اگر فصل قبل حضور داشتند، کسی چه می داند شاید اسکودتو برای ناپولی می شد؟!
(ادامه دارد)
