طرفداری - یکی از پر مشتری ترین بازیکنان دو سال اخیر در میان تیم های مطرح اروپایی، سرانجام باشگاه خود را ترک کرد تا راهی رم ایتالیا شود.
استیون انزونزی، هافبک سابق سویا و قهرمان جهان، با صرف نزدیک به نیمی از پول فروش آلیسون به لیورپول، راهی رم شد تا مونچی خودی نشان دهد. هافبک فرانسوی مدت هاست توسط تیم های مطرحی همچون یوونتوس، آرسنال و حتی بارسلونا رصد می شود اما حضور مونچی در رم، فردی که یک بار پیش از این او را از استوک سیتی برای سویا خریداری کرده، باعث شد تا انزونزی راهی ایتالیا شود. هیچ فردی احتمالا بیشتر از مونچی به عنوان یک مدیر ورزشی، انزونزی را نمی شناسد. مونچی انزونزی را از زمان حضور او در بلکبرن رصد می کرد و حالا برای دومین بار او را برای باشگاهی جدید خریداری می کند. شاید اگر وسواس پالوتا نبود، پروسه خرید انزونزی توسط مونچی این قدر هم طولانی نمی شد.
درباره خصوصیات فنی و سبک بازی انزونزی پارادوکس بسیار جذابی وجود دارد. پارادوکسی که مدت هاست تاکتیک نویسان درباره آن صحبت می کنند. در نگاه اول وقتی شما به انزونزی می نگرید، تصور خواهید کرد که او برای بازی در لیگ برتر انگلیس ساخته شده است. لیگی منحصر به فرد که در آن توپ های بلند، بازی مستقیم، طولی و عملکرد فیزیکی از مهم ترین پارامترهای فنی برای بازیکنان است. انزونزی با 1 متر و 96 سانتی متر قد در ظاهر به عنوان یک هافبک برای بازی در لیگ برتر انگلیس بسیار ایده آل است: "همه تصور می کردند چون قد بلندی دارم، می توانم در بازی فیزیکی موفق باشم اما واقعیت این است که سبک فوتبال من به هیچ عنوان مبتنی بر بازی فیزیکی نیست."
فصل آخر حضور در استوک سیتی زیر نظر مارک هیوز، به اعتقاد بسیاری از تاکتیک نویسان و حتی خود او بهترین فصل انزونزی در لیگ برتر انگلیس بود. دلیل آن هم بسیار کلیدی است. هیوز نسبت به مربیان قبل انزونزی در انگلیس (تونی پولیس یا سم آلاردایس) کمی بیشتر به بازی عرضی، پاس های کوتاه و متوالی اعتقاد داشت. به همین دلیل بهترین عملکرد انزونزی در همان سال رخ نمایی کرد و این همان پارادوکسی است که از آن صحبت کردم. بر خلاف آن چیزی که ظاهر انزونزی نشان می دهد، او به هیچ عنوان بازیکنی نیست که برای بازی در لیگ برتر انگلیس خلق شده باشد. دقیقا به همین دلیل است که در پایان آخرین فصل حضورش در لیگ برتر انگلیس، عملا هیچ تیمی از این لیگ خواستار خرید او نبود. بله این حقیقت دارد، انزونزی هیچ پیشنهادی از لیگ برتر انگلیس نداشت.
با این حال حضور در فوتبال اسپانیا برای انزونزی فرصت خوبی بود. جایی که مفهوم "نقش بازیکنان" در این لیگ اهمیت بیشتری نسبت به لیگ برتر انگلیس دارد. بازی زیر نظر خورخه سمپائولی نیز امتیاز مثبتی برای انزونزی بود. سرمربی که روی بازی مبتنی بر مالکیت توپ و بازپس گیری هر چه سریع تر آن تاکید دارد. این طور شد که انزونزی از استوک سیتی، تیمی که در فصل آخر حضور این بازیکن از حیث مالکیت توپ در لیگ برتر انگلیس در رتبه دهم قرار داشت به تیمی در اسپانیا آمد که توانست از حیث مالکیت توپ زیر نظر سمپائولی رتبه سوم در میان تمامی تیم های حاضر در لالیگا را به خود اختصاص دهد. انزونزی دقیقا بر خلاف آن چیزی که همه تصور می کنند، برای بازی در چنین سبکی مناسب است.
از توانایی های انزونزی در بازی مبتنی بر مالکیت توپ به عنوان یک «Holding midfielder» (توضیح مفصل فنی پیرامون این نقش) صحبت کردیم. برای پی بردن به توانایی های او در این مساله، پارامتر «Possession Score» وب سایت مرجع آماری - تحلیلی Squawka می تواند بسیار راه گشا باشد. جایی که این وب سایت با بررسی تمامی پارامترهای مربوط به ارسال انواع پاس و به گردش در آوردن توپ اقدام به نمره دهی به بازیکنان می کند. انزونزی فصل گذشته در سویا در میان تمامی بازیکنان حاضر در این لیگ از این حیث توانست رتبه هفتم را به خود اختصاص دهد. قرار گرفتن نام انزونزی در لیستی از بهترین ها که امثال تونی کروس و سرخیو بوسکتس در آن قرار دارند، به خوبی توانایی های او در پارامتر مورد بررسی را نشان می دهد. مسئله ای که پیشتر درباره آن صحبت کردیم.
سبک بازی انزونزی به عنوان یک «Holding midfielder» شباهت های کلیدی به بازیکنان نسل قدیمی تری که جلوى مدافعان به بازی گرفته می شدند، دارد. او از توانایی های خوبی در مجموع پارامترهای فنی مورد نیاز برای بازی در جلوى مدافعان برخوردار است. از نمونه های مدرن شده آن می توان به سرخیو بوسکتس و مایکل کریک اشاره کرد. البته انزونزی مشخصا از دو نابغه یاد شده در پله های پایین تری قرار دارد، اما توانایی هایش در مجموع پارامترهای فنی کاملا قابل قبول است. مهم ترین مسئله ای که تاکتیک نویسان درباره انزونزی به آن استناد می کنند، هوش این بازیکن در بازی خوانی، پیش بینی نحوه بازی بازیکنان حریف و پوشش فضای کلیدی جلوی مدافعان است. مسئله ای که سرخیو بوسکتس در آن یک نابغه تمام عیار محسوب مي شود.
تصویر زیر دیدار سویا مقابل لیون در لیگ قهرمانان اروپا را نشان می دهد. فضای بسیار زیادی میان مدافعان و هافبک های سویا در زمین خودی ایجاد شده که فرصت بسیار خوبی را برای سرجی داردر، بازیکن صاحب توپ لیون، فراهم آورده است تا لاکازت را در موقعیتی خوب صاحب توپ کند. با این حال هوش استیون انزونزی، برای چنین لحظاتی طراحی شده است.
در تصویر دوم می بینیم که چگونه هافبک فرانسوی با خواندن بازی داردر و پیش بینی پاس او، به خوبی با قرار دادن خود در فضای جلوی لاکازت می تواند پاس داردر را قطع کند تا سویا از یک خطر جدی در جلوى مدافعان نجات پیدا کند. این یک نمای بسیار پر تکرار از بازی انزونزی است. جایی که هنر او دقیقا در چنین لحظاتی نشان داده می شود.
نماهای شگفت انگیز و پر تکرار دیگری نیز از توانایی های انزونزی در بازی خوانی و پیش بینی حرکات و تصمیم بازیکنان وجود دارد. به تصویر زیر دقت کنید که بازی سویا مقابل گرانادا را نشان می دهد. در حالی که بازیکنان گرانادا آماده شروع و طراحی یک ضد حمله هستند، باز هم این وظیفه «Holding midfielder» تیم است که از طراحی ضد حمله جلوگیری کند. در حالی که همه انتظار دارند انزونزی به عنوان یک بازیکن 1 متر و 96 سانتی متری در این لحظه وارد یک نبرد هوایی با بازیکن حریف و پیروزی احتمالی شود، او ترجیح می دهد تا راه مطمئن تری را انتخاب کند.
به تصویر بعد دقت کنید. انزونزی در اقدامی ناباورانه از وارد شدن در نبرد هوایی پرهیز می کند و خود را از بازیکن حریف جدا می کند و اجازه کنترل توپ را به او می دهد. هافبک فرانسوی همچون همیشه یک گام جلوتر از بازیکن حریف را می بیند. او با خواندن پاس بازیکن گرانادا بلافاصله خودش را برای جدال با بازیکن دریافت کننده پاس آماده می کند.
در تصویر آخر نیز می بینیم که انزونزی در جدال یک در برابر یک مستقیم به خوبی سد راه حریف می شود و از شکل گیری یک ضد حمله خطرناک جلوگیری می کند. این دقیقا همان سبکی است که مایکل کریک یا سرخیو بوسکتس برای انجام وظایف پوشش دهی و تدافعی خود به عنوان یک «Holding midfielder» انجام می دهند. استفاده بیشتر از هوش و قدرت بازی خوانی به جای استفاده صرف از قدرت فیزیکی و پارامترهای تدافعی فیزیکی.
با این حال تمام مسائلی که درباره آن صحبت کردیم، دلیل نمی شود که فراموش کنیم انزونزی یک بازیکن 1 متر و 96 سانتی متری است و این فرصت را دارد تا از این نعمت خدادادی بهره ببرد. تصویر بعدی وضعیت انزونزی را در پارامتر تعداد نبرد یک در برابر یک هوایی موفق نشان می دهد. هافبک فرانسوی با 85 نبرد موفق در رتبه یازدهم لالیگا در فصل گذشته قرار گرفته که به خودی خود رتبه خوبی است. نکته اصلی البته تعداد دقایق بازی اوست. انزونزی از تمامی بازیکنان حاضر در لیست تعداد دقایق بسیار کمتری در زمین حضور داشته و این آمار در مقایسه با تعداد دقایق حضور او بسیار با اهمیت تر می شود. انزونزی با 82 درصد موفقیت در تمامی نبردهای هوایی اش در فصل گذشته لالیگا یک آمار استثنایی دیگر نیز از خود ثبت کرده است. بسیار دشوار است اینکه تصور کنیم بازیکنی بتواند در فصل آینده سری آ روی سر هافبک رم، خودنمایی کند.
سید لاو، اَبَر فوتبال نویس مشهور دنیای فوتبال، در یادداشتی فوق العاده که سال 2017 پیرامون انزونزی منتشر کرد، با استناد به نقل قولی از خورخه سمپائولی، از انزونزی با عنوان اُختاپوس یاد کرد. عنوانی که سمپائولی به علت دست و پاهای کشیده بازیکن فرانسوی در یکی از مصاحبه هایش مطرح کرده بود. حضور اُختاپوس در ترکیب تیم دی فرانچسکو پارامتر هوش را بیش از پیش به خط میانی این تیم علی الخصوص در فاز تدافعی اضافه می کند. دی فرانچسکو البته همین حالا امثال ده روسی و استروتمن را در ترکیب می بیند که از هوش خوبی برخوردار هستند اما هوش انزونزی در فاز تدافعی همان فاکتور X رم می تواند باشد. حضور اُختاپوس فرانسوی در عین حال قدرت رم را در به گردش درآوردن توپ علی الخصوص از عقب زمین بالاتر می برد. هواداران رم می توانند امیدوار باشند که دست کم نزدیک به نیمی از پول آلیسون برایشان در فصل آینده برکت داشته باشد و از طرفی مونچی نیز بسیار امیدوار است که انزونزی تبدیل به برگ برنده اش در فصل پیش رو شود. برگ برنده ای که مدیر اسپانیایی برای رو به رو شدن با هواداران متعصب رم به شدت به آن احتیاج خواهد داشت.
