اختصاصی طرفداری- ترکیب بازیکنان بزرگ در کنار یکدیگر و تشکیل زوج‌ها و مثلث های مخوف در تیم‌های بزرگ اروپایی از دیرباز، ضمن ایجاد محبوبیت وافر در میان علاقمندان این تیم‌ها، یاد آنها را برای همیشه در تاریخ زرین باشگاه های بزرگ، زنده نگه داشته است. در تاریخ فوتبال باشگاهی اروپا، مثلث‌های جادویی زیادی به وجود آمده و خاطره ساز شده است که یادآوری اش تداعی کننده خاطرات خوبی برای هواداران است. به همین بهانه قصد داریم که در این یادداشت برترین مثلث های جادویی را که فوتبال به خود دیده است را مورد بررسی قرار دهیم.
مثلث مخوف فرانچسكو توتی، باتيستوتا و وینچنزو مونتلا در آس رم
گابریل باتیستوتا : باتیستوتا با 184 گل در 315 بازی در لیگ ایتالیا، از بهترین گلزنان تاریخ این رقابت‌ها محسوب می‌شود. مهاجمی بسیار فرصت طلب با شوت هایی سهمگین که مهار ضرباتش غیر ممکن بود. او آن قدر در زدن گل موفق بود که عنوان باتی گل را از هواداران فوتبال در این کشور دریافت کرد. باتیستوتا پس از سال ها درخشش در ترکیب فیورنتینا و تصاحب لقب شاهزاده فلورانس به تیم آس رم پیوست و در آنجا به همراه بازیکنانی چون فرانچسکو توتی، کافو، ناکاتا و مونتلا توانست کالچو را فتح کند.
فرانچسکو توتی: توتی در سال 1999 به عنوان بهترین بازیکن جوان سری آ برگزیده شد. او دو بار به عنوان برترین گلزن و بازیکن سری آ انتخاب شده است و در فصل 2007-2006 کفش طلای اروپا را به عنوان برترین گلزن این قاره از آن خود کرد. توتی تمام دوران فوتبالش را در رم گذرانده است و به عنوان اسطوره تعصب و گلادیاتور رمی ها شناخته می شود. در فصل2001-2000 توتی در کنار بازیکنانی مانند کافو، باتیستوتا، ناکاتا، دi روسی و مونتلا تیم قدرتمندی را تحت هدایت فابیو کاپلو تشکیل داد و در آن سال به عنوان قهرمانی سری A و سوپر جام ایتالیا رسید. توتی در مجموع توانست قهرمانی سری A و دوبار قهرمانی در جام حذفی و سوپر جام ایتالیا را به دست آورد.
وینچنزو مونتلا: یکی از بهترنی مهاجمان تاریخ آس رم به مدت 10 سال در این تیم مشغول به بازی بود. مونتلا مهاجم بسیار باکیفیتی بود و با وجود قد بسیار کوتاهش ضربات سری بسیار دقیق داشت و در محوطه جریمه به ندرت توپ ها را هدر می داد. او در کنار باتیستوتا زوج بسیار خوبی را تشکیل داده بود و در قهرمانی رم در سری آ نقش بزرگی داشت و توانست 18 گل در طول فصل برای تیمش به ثمر برساند. خوشحالی های بعد از گل او و دستانی که به صورت بال های هواپیما باز می شد بسیار منحصر به فرد و خاص بود. مونتلا در دوران حضورش در رم برای این تیم موفق به ثبت 84 گل در 192 بازی شد.
افتخارات: یک قهرمانی سری A و یک سوپر جام ایتالیا حاصل تشکیل این مثلث مخوف در کنار هم بود. در وصف کار بزرگ این مثلث همین بس که، از آن سال به بعد رم دیگر نتوانست به مقام قهرمانی سری A دست پیدا کند.
مثلث مخوف ریوالدو، رونالدو و رونالدینیو در جام جهانی 2002
رونالدو نازاریو: یکی از بهترین نوک های تاریخ که چاشنی تکنیک و تمام کنندگی را به صورت خدادادی در اختیار داشت. جادوگری که بدون هیچ شکی کامل ترین بازیکن تاریخ در پست شماره 9 است و در کنارش مخترع دریبل های خاص و متفاوت هم هست. رونالدو در مجموع ۹۸ بازی ملی برای تیم ملی فوتبال کشورش انجام داده و ۶۲ گل ملی به ثمر رسانده است و دومین گلزن تاریخ فوتبال برزیل محسوب می‌شود. در جام جهانی 2002 رونالدوی مصدوم پس از 2 سال دوری از مسابقات ملی با تلاش و کوشش خود را به کاروان تیم ملی برزیل رساند. او پس از گلزنی برابر تیم های چین ، کاستاریکا ، بلژیک و ترکیه با زدن دو گل در فینال مقابل آلمان هشت گله شد و کفش طلای جام را از آن خود کرد.
ریوالدو: ریوالدو بهترین بازیکن جهان و برنده توپ طلای اروپا در سال 1999 است. بازیکنی بسیار خلاق و باهوش که از برترین هافبک های تاریخ به شمار می آید. از نکات جالب در مورد ریوالدو می توان به شوت های سرکش بدون دور خیز وی اشاره کرد که سبکی منحصر به فرد بود. او چندین سال مداوم در اوج بود که سال 2002 بهترینش بود. در جام جهانی 2002، ریوالدو پس از گلزنی برابر چین در بازی مقابل ترکیه علاوه بر گلزنی با فریب دادن داور باعث اخراج بازیکن حریف شد که باعث شد پس از بازبینی فیلم فیفا او را جریمه نقدی کند. او پس از گلزنی برابر بلژیک در دور دوم، در بازی یک چهارم نهایی نیز گل تساوی را به انگلستان زد و در دیدار پایانی برابر آلمان، روی هر دو گل تیمش تاثیر گذار بود. ریوالدو در این جام بهترین بازیکن برزیل و پس از الیور کان دومین بازیکن جام لقب گرفت.
رونالدینیو: شاعر فوتبال در رده ملی هم توانسته افتخارات بی نظیری را تجربه کند. بازیکنی با دریبلینگ بالا و غیر قابل مهار که نمایش های انفرادی اش در تاریخ فوتبال بی نظیر است. او در فوتبالش کارهای عجیب و غیرعادی زیادی را انجام داده است که اگر بخواهیم یک از آن ها را نام ببریم باید به گل ایستگاهی عجیبش به دیوید سیمن و انگلستان اشاره کنیم. رونالدینیو در جام جهانی 2002 یکی از بهترین بازیکنان جام بود و در کنار ریوالدو و رونالدو مثلث طلایی برزیل را تشکیل داد. مثلثی که در نهایت توانست برزیل را فاتح جهان کند.
مثلث مخوف آلن هانسون، کنی دالگلیش و سونس در لیورپول
آلن هانسون: هانسون در سال ۱۹۷۷ به لیورپول پیوست. مدافعی قد بلند و بسیار مستحکم که طی دهه های هفتاد و هشتاد موفق به کسب عناوین بی شماری در این تیم شد. او بيش از 600 بازی برای ليورپول انجام داد و با کاپيتانی او، اين تيم دو قهرمانی در انگلستان را در سال 1986به دست آورد. هانسون از برترین بازیکنان تاریخ قرمزهای آنفیلد به شمار می رود. او بازیکنی بسیار با شخصيت و بزرگ بود که وجودش باعث قوت قلب اعضای تیم بود. هانسون در قهرمانی 1984 در رم، کاپیتان بود و جام را در کنار جو فگن بالای سر برد.
کنی داگلیش: از بزرگترین اسطوره های باشگاه لیورپول، ۱۲ سال با پیراهن این تیم در میادین حاضر شد. داگلیش مهاجمی بسیار سرسخت با شوت هایی مرگبار بود، کنترل توپ فوق العاده ای داشت و می توانست توپ را از سخت ترين موقعيت های دفاعی عبور دهد. او گل پيروزی بخش ليورپول را درفينال جام اروپای سال 1978، با يک ضربه بلند و دقيق در مقابل بروژ به ثمر رساند. او در دوره بازی اش در آنفيلد دو جام اروپايی ديگر و شش قهرمانی لیگ را به افتخارات خود افزود. او به عنوان جانشین کوین کیگان بزرگ به باشگاه آمد و از او هم موفق تر بود. وقتی پیزلی توانست سلتیک را راضی به فروش او کند، به خبرنگاران گفت که باید هرچه سریع تر گلاسکو را با جواهری که دزدیده ایم ترک کنیم.
گراهام سونس: سونس یک هافبک با تجربه و با شعور همراه با تکل های خشن و ترس آور در ليورپول بود. او به سبیل و موهای فر و بازی درگیر معروف بود اما وقتی صاحب توپ می شد، چیزی از خلاقیت و بازی سازی کم نداشت. درفينال جام اروپا در سال 1978 بازي کرد و در به ثمر نشاندن گل برتري تيمش توسط دالگليش نقش موثری داشت. وی در دو فينال ديگر جام اروپا به عنوان کاپيتان تيم برای ليورپول به ميدان رفت که در هر دو فينال تيمش برنده شد. سونس در قهرمانی 1984 رم، کاپیتان بود و جام را در کنار جو فگن بالای سر برد. او بیش از 350 بازی برای لیورپول انجام داد.
افتخارات: لیورپول بین سال های 1977 تا 1985هشت سال در جمع قدرت های اروپا حضور داشت در مرکز پیشروی های آن ها تیم 84-1983 قرارداشت که ترکیبی از آلن هانسن در مرکز دفاع، کنی داگلیش در حمله و گراهام سونس به عنوان هافبک و کاپیتان حضور داشت. ترکیبی که توانست با قهرمانی های اعجاب انگیزش در انگلستان و اروپا، نام لیورپول را در تاریخ فوتبال به عنوان تیمی بزرگ ماندگار کند.
مثلث مخوف جرزینیو، توستائو و پله در جام جهانی 1970
جرزینیو: وارث ذاتی گارينشا در تيم ملی برزيل، بازيکن گوش راست سرعتی و گلزن بود. اولين بازی ملی وی در سال 1963بود. با وجود اين که در سال 1967يک مصدوميت جدی داشت، در فينال جام جهانی 1970 بازی کرد. در اين بازی ها، با گل زدن در هر دور رکوردی جالب از خود به جا گذاشت. وی در فينال اين جام که به پيروزی چهار بر يک برزيل مقابل ايتاليا انجاميد، گل سوم تيمش را به ثمر رساند.
توستائو: با 10 گلی که در مرحله انتخابی جام جهانی 1970 زد، او بهترین گلزن برزیل بود. توستائو با پله یک زوج عالی در برزیل ساختند تا نبود گارینشا حس نشود. در این جام با کمک گرسون و جرزینیو، توستائو و پله تیم برزیل را به سومین قهرمانی جهان رساندند. متاسفانه بدلیل مشکل شبکیه چشم او در سال 1973 مجبور به خداحافظی از فوتبال شد. توستائو در 54 بازی ملی 32 گل برای کشورش به ثمر رساند و بزرگترین افتخارش قهرمانی جهان در سال 1970بود.
پله: در جام جهانی 1970 او در سن 29 سالگی بار دیگر به تیم ملی و جام جهانی بازگشت. پله تنها بازیکن باقی مانده از تیم قهرمان سال 1958و 1962 بود. برزیل در این جام با بازیکنانی چون پله، ریولینو، کارلوس آلبرتو، جرزینهو و توستائو بسیار پر قدرت ظاهر شد. پله توانست گل برتری را برابر چکسلواکی قهرمان اروپا به ثمر برساند و در دیدار با انگستان مدافع قهرمانی دو گل را به ثمر رساند. پله در دیدار نهایی برابر ایتالیا با یک گل و پاس گل سهم زیادی در پیروزی 4-1 داشت تا نقش بزرگی را در سومین قهرمانی برزیل در جام جهانی داشته باشد. پله با چهار گل و هفت پاس گل توپ طلای این جام را به عنوان بهترین بازیکن مسابقات به دست آورد.
مثلث مخوف دل پیرو، ویالی و راوانلی
الساندرو دل پیرو: دل پیرو یکی از بزرگترین مهاجمان تاریخ ایتالیا و از اسطوره های باشگاه یوونتوس است. او با 289 گل در 705 بازی در رقابت های مختلف رکورد بیشترین گل زده و بیشترین بازی را برای یوونتوس در اختیار دارد. دل پیرو توانست یک بار بهترین گلزن سری A و لیگ قهرمانان اروپا شود و در سال 1996 توانست با زدن 6 گل نقش کلیدی ای را در قهرمانی یوونتوس در لیگ قهرمانان اروپا ایفا کند. در همان سال او سوپرجام اروپا وجام بین قاره ای را نیز به دست آورد. او سه بار دیگر به فینال لیگ قهرمانان اروپا 1997،1998 و2003 راه یافت اما نتوانست قهرمانی خود را تکرار کند. دل پیرو توانست شش قهرمانی سری A، و چهار قهرمانی جام حذفی ایتالیا را به دست آورد.
راوانلی: راوانلی یکی از ستاره های تیم یوونتوس بود که بینندگان فوتبال او را با موهای سفید به خاطر می آورند. او پيش از ورود به يووه به ترتيب در تيم هاي پروجا، کاسرتانا، آولينو و رجينا به بازی مشغول بود و در اين چهار تيم با به ثمر رساندن مجموعا 63 گل توانايی و شم بالای گلزني خود را نشان داد تا در نهايت در سال 1992و در سن 24 سالگی از باشگاه رجينا به يوونتوس نقل مکان کرد. مهاجم سابق تيم فوتبال يوونتوس تورين ايتاليا که در 4 فصل حضور خود در اين باشگاه با 111 بازی و 41 گل زده از بازيکنان محبوب تاريخ باشگاه يوونتوس بود و حتی ترک يووه و رفتنش به ميدلزبورو انگلستان در سال 1996 از محبوبيت وی در نزد هواداران تورينی نکاست. راوانلی که به خاطر موهای سپيدش به او لقب پرسفيد داده بودند از گلزن ترين مهاجمان فوتبال اروپا در دهه نود بود. شادd مخصوص او پس از به ثمر رساندن گل او با کشيدن پيراهن بر روي صورتش و دويدنش در آن روزها توجهات بسیاری را به خود جلب می کرد.
فابریتزیو ویالی: یک رهبر واقعی و یک مهاجم برجسته. همین عبارت برای توصیف ویالی کافیست. او کاپیتان یوونتوس در آخرین قهرمانی این تیم در لیگ قهرمانان اروپا بود. ویالی از سال 1992 تا 1996، و به مدت 4 سال در این تیم به بازی پرداخت. او در سال 1993 جام يوفا را با يوونتوس بالای سر برد و در سال 1996 به عنوان کاپيتان تيم، با شکست آژاکس در ضربات پنالتی جام اروپا را از آن خود کرد.
افتخارات: ویالی سرزن فوروارد مرکزی ترکیب 3-3-4 تیم بود که دل پیرو در سمت چپ او و راوانلی در راست بود. در سال 1996 آن ها در ضربات پنالتی توانستند آژاکس را شکست دهند. الساندرو دل پیرو، جیانلوکا ویالی و فابریتزیو راوانلی مهم ترین بازیکنان یووه در کسب جام قهرمانی اروپا بودند که از سال 1995-1996 به لیگ قهرمانان تغییر نام داد.
مثلث مخوف کرایوف، جانی رپ و پایت کایزر در آژاکس
یوهان کرایوف: کرایوف یکی از بااستعدادترین بازی‌سازان تمام تاریخ فوتبال و سمبل تیم ملی فوتبال هلند در دهه 70 بوده است. او بیش از هرچیز به خاطر قدرت تکنیکی، سرعت و قدرت رهبری‌اش شهرت داشت. با این وجود، بزرگترین نقطه قدرت او نگاه کلی‌اش به بازی بود که او را به عنوان یک بازی‌ساز متمایز می‌ساخت او سه بار به عنوان مرد سال اروپا انتخاب شده و یکی از بنیان گذران قدرت آژاکس در آن دهه بوده است. 9 بار قهرمانی لیگ هلند و سه بار قهرمانی جام باشگاههای اروپا از دستاوردهای این ابر ستاره در آژاکس است. او فوتبالیستی بود که ویژگی بارزش ایجاد تغییر در ریتم بازی بود. کرایوف طی 9 فصل حضور در آژاکس، در 229 بازی برای این تیم به میدان رفت و 190 گل به ثمر رساند. وی در این سال‌ها 7 بار قهرمان لیگ هلند شد و سه بار به مقام قهرمانی باشگاه های اروپا رسید.
پایت کایزر: کایزر یکی از بزرگترین بازیکنان تاریخ آژاکس است. او به مدت 13 سال در این تیم به بازی پرداخت و توانست در کنار کرایوف نقش بزرگی را در افتخارات بدست آمده برای این باشگاه ایفا کند. کایزر به طور عمده در پست وینگر سمت چپ زمین آژاکس به میدان می رفت و در امر گلزنی هم بازیکن بسیار موفقی بود. او در 365 بازی برای آژاکس موفق به زدن 146 گل شده است و از ارکان اصلی موفقیت های آژاکس در دهه 70 به شمار می رفت.
جانی رپ: رپ زننده تک گل فینال لیگ قهرمانان اروپا در30 می 1973 در دقیقه 5 بازی در مقابل یوونتوس است. گلی که باعث قهرمانی آژاکس در اروپا شد. رپ 4 فصل با پیراهن آژاکس در میادین حاضر شد و سمت راست زمین را مال خود کرده بود. او بازیکنی بسیار باکیفیت و خلاق بود که در کنار کرایوف و کایزر به اوج بلوغ فوتبالی اش رسید. این ستاره هلندی در97 بازی برای این تیم 41 گل به ثمر رساند.
افتخارات: این مثلث هلند را تا فینال جام جهانی 1974 بردند، ولی نارنجی پوشان نهایتا نتوانستند فاتح جام قهرمانی شوند. اما با این حال آنها در خط حمله آژاکس هم بسیار خوب بودند و در دهه هفتاد آژاکس با علاوه بر حکمرانی چندین ساله در فوتبال هلند، سه بار فاتح کاپ اروپا هم شدند.
بخش اول مثلث های مخوف
بخش دوم مثلث های مخوف
