مطلب ارسالی کاربران
شهریار
مرغ زخمي
اي جگر گوشه کيست دمسازت*** با جگر حرف ميزند سازت
تارو پودم در اهتزاز آرد*** سيم ساز ترانه پردازت
حيف ناي فرشتگانم نيست***تا کنم ساز دل هم آوازت
واي ازين مرغ عاشق زخمي ***که بنالد به زخمه سازت
چون من اي مرغ عالم ملکوت*** کي شکسته است بال پروازت
شور فرهاد و عشوه شيرين*** زنده کردي به شور و شهنازت
نازنينا نيازمند توام*** عمر اگر بود مي کشم نازت
سوز و سازت به اشک من ماند*** که کشد پرده از رخ رازت
گاهي از لطف سرفرازم کن***شکر سرو قد سرافرازت
شهريار اين نه شعر حافظ بود*** که به سرزد هواي شيرازت
