واقعا برای من خیلی سخته
من طرفدار سر سخت میلانم و رئالم
از اون طرف هم همیشه تیم دوم ام رئال بود و از بچگی با بازی میلان و رئال زندگی کردم
دقیقا 9 سال پیش که رونالدو اومد رئال یکی از بهترین روز های زندگیم بود
رونالدو رو خیلی دوست داشتم ، اولین پیراهن ورزشی که خریدم شماره 9 رونالدو بود
همیشه به عشق ریال و رونالدو با رفیقای بارساییم تو مدرسه کل کل میکردم
اون موقع که ریال و کریس خوب نبودن و مسی و بارسا عنوان رو درو میکردن من همیشه از رونالدو و ریال دفاع میکردم
از اون طرف شرایط تخمی فعلی میلان که چند ساله داریم با بدترین شرایط دست و پنجه نرم می‌کنیم ، فقط رونالدو و ریال می‌تونستن من رو خوش حال کن
(( این تیکه کاملا حال روحی من رو نشون میده ))
اما الان چی ریال بدون کریس
رونالدو کجا تو یووه !!!! الان واقعا نمیدونم برای رونالدو آرزوی موفقیت کنم ؟؟؟ تو یووه موفق بشه رقیب و تیمی که واقعا ازش خوشم نمیاد
الان رونالدو میخواد جلو میلان من بازی کنه ، اون هم تو پیراهن یووه وای ......
ریال من بدون کریس !!!! بدون اون ضربات سر اش ؟؟ بدون اون شادی های گل اش ؟؟
بدترین قسمت اینه که رفته کجا یووه من چطوری بازی تو رو تو لباس رقیب ام نگاه کنم ، چطور آرزو کنم تو گل بزنی من دیگه چطور تو رو دوست داشته باشم
دقیقا مثل این میمونه مالدینی بره یووه وای !!!! خدای من
آرزو کنم یووه قهرمان نشه ، از اون طرف بازیکنی که با بازی هاش بزرگ شدم (کریس) اون همه موفق نشه
العنتی وقتی تو توپ طلا رو بردی و گریه کردی من هم با تو گریه کردم الان رفتی ، تو تیم دشمن من .....
(( رونالدو با رفتن اش نصف قلب من رو هم با خود اش برد ، و جذابیت دیدن بازی هایش رو از من گرفت ))
ای خدا ، لعنت به این فوتبال که واقعا چیز عجیبیه
** ببخشید اکه زیاد بود **
