طرفداری- پس از رویداد مهمی همچون جام جهانی 2018 روسیه، تیم های آسیایی خود را برای رویداد معتبر جام ملت های آسیا آماده می کنند. با توجه به عملکرد پرنوسان تیم های آسیایی در روسیه این فرصت در امارات وجود دارد که بسیاری از آن ها در برابر یکدیگر قدرت نمایی کنند.
به نقل از ESPN، پنج نماینده آسیا از جام جهانی کنار رفتند اما رویداد بزرگ جام ملت های آسیا انتظار آن ها را می کشد.
کره جنوبی
علیرغم پیروزی 2 بر 0 مقابل آلمان، جام جهانی برای کره جنوبی ناامیدکننده پیش رفت. اما نکات مثبتی نیز در سبک بازی جنگجویان آرام وجود داشت.
اولین و مهم ترین این ویژگی ها این است که آن ها شماره 1 خود را برای جام ملت های آسیا و سال های سال در اختیار دارند. اگر کره جنوبی 1 یا 2 بازی اضافه تر در جام جهانی انجام می داد، چو هیون وو برای کسب عنوان بهترین دروازه بان جام می جنگید. کیم یونگ وون دیگر نقطه روشن در دفاع میانی کره ای هاست. کره با بازگشت بازیکنان آسیب دیده اش نظیر کیم مین جائه، کوون چانگ هون و کیم جین سو کیفیت بهتری را در جام ملت های آسیا از خود ارائه خواهد داد.
جام ملت ها تورنومنتی است که کره ای ها آن را جدی نگرفته اند. اما حالا قضیه فرق می کند و فدراسیون فوتبال کره جنوبی به دنبال جانشینی برای سرمربی خود، شین تائه یونگ می گردد.
ایران
با سرمربیگری کارلوس کی روش، ایران تیمی سرسخت برای حریفان خواهد بود. ایران تیمی است که پرتغال و اسپانیا را در جام جهانی روسیه تحت فشار قرار داد. چهار امتیاز اغلب برای صعود از مرحله گروهی جام جهانی کافی است اما ایران بدشانس بود که با همین تعداد امتیاز حذف شد.
سردار آزمون در این تورنومنت با مشکل مواجه شد. مهاجم 23 ساله تیم ملی ایران بعد از جام جهانی اعلام بازنشستگی کرد و دلیل این کناره گیری را سوء استفاده رسانه های جمعی از او و تأثیر آن بر بیماری مادرش عنوان کرد. همه هواداران احساسی ایران امیدوارند او از این تصمیم منصرف شود.
فاز تدافعی ایران در جام جهانی خوب عمل کرد اما در آسیا و مقابل عراق، ویتنام و یمن که حریفان چندان سرسختی برای ایران به حساب نمی آیند این سبک باید کمی تغییر کند. خوشبختانه، تیم ملی تحت هدایت کی روش در مرحله انتخابی جام جهانی نشان داد که شکست تیم های آسیایی کار سختی برای آنان نیست.
ژاپن
تنها تیم آسیایی که از مرحله گروهی صعود کرد فراتر از انتظارها ظاهر شد و آبی های سامورائی بدشانس بودند که اولین یک چهارم نهایی خود در جام جهانی را تجربه نکردند. هنوز بحث تغییر سرمربی داغ است و فدراسیون فوتبال ژاپن به دنبال جانشینی برای آکیرا نیشینو است.
در ژاپن هنوز با بازنشستگی کیسوکه هوندا و ماکوتو هاسبه موافق نیستد. هوندا در هر حالت یک بازیکن جنگنده است و هاسبه یک بازیکن کلیدی در خط هافبک است و تجربه، تسلط و کاریزمای آرام او با رفتنش از بین خواهد رفت. تاکاشی اینوی، گاکو شیباساکی و یویا اوساکا نشان دادند که نسل جدید ژاپن در حال تکامل است.
ایجی کاواشیما، دروازه بان ژاپن پرنوسان نشان داد و زمان آن رسیده است که دروازه بان 35 ساله ژاپنی ها بازنشسته شود و کوسوکه ناکامورا که از او بسیار جوانتر است در درون دروازه بایستد.
استرالیا
گروه C برای استرالیا دشوار بود چراکه هر سه تیم فرانسه، پرو و دانمارک در رده بندی فیفا بالاتر از این کشور قرار داشتند. شکست نزدیک آن ها مقابل فرانسه ستودنی بود، در روز تساوی با دانمارک آن ها باید برنده می شدند اما این اتفاق نیفتاد و در نهایت با شکست مقابل پرو جام جهانی برای آن ها تمام شد.
اما حداقل استرالیایی ها می دانند که سرمربی جدید آن ها گراهام آرنولد است. آرنولد در گام اول باید بر دوران حضور تیم کیهیل در تیم ملی پایان دهد – فشارهای زیادی بر کادر فنی مبنی بر استفاده از این بازیکن نیمکت نشین در جام جهانی وجود داشت اما او فقط در بازی آخر مقابل پرو به میدان آمد. مطمئناً زمان خداحافظی این اسطوره از تیم ملی فرا رسیده است و شاید سرمربی جدید همان کسی باشد که این امر را تحقق بخشد.
آرنولد از سال 2007 پیشرفت زیادی در کار خود داشته است اما حضور او در لیگ قهرمانان آسیا چندان موفقیت آمیز نبوده است. او به نمایش عالی تیمش در امارات نیاز دارد و اگر غیر این باشد باید خود را از همین ابتدا برای فشارها آماده کند.
جام جهانی نشان داد که استرالیا عالی بازی می کند. اگر سرمربی این تیم تصمیم به ایجاد ساختاری هجومی بگیرد سخت است که جام را خارج از دستان استرالیایی ها تصور کنیم.
عربستان سعودی
بعد از باخت 5 بر 0 در بازی افتتاحیه مقابل روسیه، همه چیز بر علیه خوان آنتونیو پیزی بود. شایعاتی بود که او اخراج خواهد شد اما پیشرفت در بازی اروگوئه و باخت نزدیک 1 بر 0 مقابل این تیم و پیروزی 2 بر 1 مقابل مصر این اطمینان را داد که جام برای عربستانی بسیار بهتر از آغاز آن پایان یافته است.
جایگاه پیزی نیز تا ژانویه تضمین شد. این مربی آرژانتینی یک بازی رو به جلو و فعال را از بازیکنانش می خواست اما پس از بازی با روسیه مجبور شد بسته بازی کند. او حالا وقت بیشتری برای کار با تیم خود در اختیار دارد، فرصتی برای آن که عربستان بازیسازی از عقب زمین را در دستور کار خود قرار دهد.
عربستان با حضور عبدالله عطیف و سلمان فرج دارای خط هافبک قدرتمندی است اما هنوز در خط حمله مشکلات عدیده ای دارد.
