مطلب ارسالی کاربران
دنیا چرخی بود و آن خانه‌های بزرگ در محورِ آن
تصوّرِ بنده این است که نسلِ ما اوّلین نسلی بود که به نکته‌ای توجه کرد که از نظرِ همهٔ نسل‌های پیش‌تر پنهان مانده بود، و آن این‌که تصمیماتِ مهمِّ این دنیا در واقع در مجالسِ مقنّنه یا در ظرفِ چند روزِ اجلاسِ فلان کنفرانسِ بین‌المللی، آن هم در معرضِ دیدِ عمومِ مردم و مطبوعات، اتّخاذ نمی‌شود؛ بلکه تبادلِ نظر و اتّخاذِ تصمیمِ واقعی، در محیطِ آرام و خلوتِ بزرگ‌ترین خانه‌های این مملکت صورت می‌گیرد. چیزی که در ملأعام و با تشریفات و ترتیبات رخ می‌دهد، غالباً نتیجه یا تصویب و تحکیمِ امری است که در هفته‌ها یا ماه‌های پیش در چهار دیواریِ آن خانه‌های بزرگ گذشته است. پس به نظرِ ما دنیا چرخی بود که این خانه‌های بزرگ در محورِ آن قرار داشتند و تصمیماتِ مهم از این محور صادر می‌شد و دیگران، چه فقیر و چه غنی، همه حولِ این محور می‌چرخیدند [۱۷۸].
کتابِ «بازماندهٔ روز»، نوشتهٔ «کازو ایشی‌گورو». ترجمهٔ نجف دریابندری، نشر کارنامه.
پ.ن.: فیلمی براساس این رمان به نامِ «The Remains of the Day-1993» توسطِ «جیمز آیووری (James Ivory)» و فیلمنامهٔ «روث پراور جابوالا (Ruth Prawer Jhabvala)» ساخته شد.
برای سَرَک کشیدن در واژه‌ها، کتابِ تلگرافی را دنبال کنید.
