اختصاصی طرفداری - کرواسی
شاید کشور کرواسی در روزهای نخستین اعلام استقلال مشکلات زیادی داشت، ولی تیم ملی فوتبالش از همان ابتدا در اوج بود. آنها مثل راکت فضایی چلنجر کار خود را در دنیای فوتبال آغاز کردند. کرواسی در رتبه 125م کار خود را در رنکینگ فیفا آغاز کرد (سال 1993) و تنها 5سال بعد آنها به رتبه خارق العاده سوم در جهان فوتبال رسیدند. البته کسانی که با تاریخ کشور کرواسی و فوتبال آن آشنا بودند کمتر از این نتایج درخشان تعجب کردند.
وقتی اولین جام جهانی تاریخ فوتبال در سال 1930 برگزار شد، کرواسی بخشی از یوگسلاوی بود. این تیم به مراحل پایانی جام رسید و در نهایت در رتبه چهارم ایستاد. بیشتر بازیکنان یوگسلاوی صرب بودند. کروات ها حاضر نشدند در تیم یوگسلاوی بازی کنند چون ساختمان اتحادیه فوتبال آنها از زاگرب به بلگراد منتقل شده بود. این مساله به وضوح ترکیب یوگسلاوی را ضعیف کرده بود. آنها بازیکن به اندازه کافی نداشتند. تصاویر و ویدیوهای به جا مانده از آن سال ها نشان می دهد یوگسلاوی غیر از 11نفر داخل زمین فقط یک بازیکن بلندقد روی نیمکت داشت که هیچ شباهتی به فوتبالیست ها نداشت.
در طول جنگ جهانی دوم، کرواسی یک کشور فاشیستی جداگانه بود و تیم ملی فوتبال این کشور هم چند بازی دوستانه انجام داد. ولی در سال 1945 که آتش جنگ فرونشست، کرواسی باز هم بخشی از یوگسلاوی شد و یک جمهوری کمونیستی جدید شکل گرفت. کروات ها باز هم فرصت در اختیار داشتن یک هویت مستقل را از دست دادند. حدود 50سال، تیم فوتبال یوگسلاوی در جام های جهانی، یوروها و المپیک ها شرکت کرد. در اوایل دهه 1960 آنها در یک بازه دوساله برنده مدال طلای المپیک رم و نایب قهرمان یورو شدند و در جام جهانی باز هم به رتبه چهارم رسیدند. آن روزها تیم ملی فوتبال یوگسلاوی یکی از قدرت های فوتبال دنیا بود و کروات ها بیش از سایرین در این موفقیت ها نقش داشتند.
وقتی کمونیسم به ایستگاه آخر رسید، کرواسی در سال 1991 استقلال خود را اعلام کرد. پرونده آنها بررسی شد و و بعد از دو سال، فیفا آنها را به رسمیت شناخت. بدین ترتیب از سال 93 کرواسی با پیراهن شطرنجی سفید و قرمز وارد عرصه فوتبال شد.
وقتی یوگسلاوی در سال 1987 برنده مسابقات قهرمانی زیر 20ساله های جهان شد، تعداد قابل توجهی از بازیکنان تیم، کروات بودند. همین بازیکنان جوان و مستعد هسته اصلی تیم کرواسی در دهه 90 را تشکیل دادند. ترکیبی از روحیه جسورانه و تکنیک خدادادی باعث شد این تیم جدید و جذاب به یورو 96 راه یابد. آنها در این راه ایتالیا را با تفاضل گل پشت سر گذاشته به صدرنشینی در گروه شان رسیدند. در یورو آنها تا مرحله یک چهارم نهایی پیش رفتند و در این مرحله 2-0 مغلوب آلمان شدند. البته باید یادآور شد ژرمن ها در این مسابقات به قهرمانی رسیدند.
جام جهانی 98 فرانسه عرصه درخشش کروات ها بود. در بازی های مقدماتی آنها با دانمارک همگروه بودند. برادران لادروپ ستاره های این تیم بودند و دانمارک را به صدر گروه رساندند. کرواسی هم دوم شد و در پلی آف بر اوکراین غلبه کرد تا بلیت فرانسه را به دست آورد. در جام جهانی هم آنها بعد از آرژانتین در گروه شان به رتبه دوم رسیدند و در یک هشتم نهایی برابر رومانی صف آرایی کردند. کروات ها 1-0 به پیروزی رسیدند و در یک چهارم نهایی زمان انتقام گیری بود: کرواسی 3-0 آلمان را از جام جهانی فرانسه حذف کرد. در نیمه نهایی داور شوکر 1-0 آنها را در برابر فرانسه میزبان پیش انداخت اما لیلیان تورام با دو گل خروس ها را به فینال رساند. فرانسه در نهایت با شکست برزیل قدرتمند به قهرمانی رسید. کرواسی هم در دیدار رده بندی موفق شد از سد هلند بگذرد و داور شوکر هم کفش طلایی مسابقات را از آن خود کرد.
بعد از درخشش در فرانسه، فوتبال کرواسی دچار رکود شد. ستاره های تیم یکی پس از دیگری بازنشسته شدند و سرمربی تیم، بلاژویچ هم که می دانست روند رکود ادامه خواهد داشت، نیمکت کروات ها را ترک کرد. میرکو یوزیچ سرمربی جدید آنها بود. در مقدماتی یورو 2000 کرواسی در گروهی دشوار قرار گرفت و در نهایت سوم شد. ایرلند صدرنشین گروه بود و دشمن سیاسی کروات ها، یوگسلاوی هم به رتبه دوم رسید. در مقدماتی جام جهانی 2002 اوضاع کمی بهتر شد. آنها بی شکست به صدر گروه رسیدند و بالاتر از بلژیک و اسکاتلند صعود کردند. در ژاپن، کرواسی موفق شد ایتالیا را شکست دهد ولی شکست برابر مکزیک و اکوادور حکم حذف شان را امضا کرد. یوزیچ استعفا داد و اوتو باریچ آمد. دوران رکود همچنان ادامه داشت. در مقدماتی یورو 2004 کروات ها باز هم به پلی آف رسیدند و با پیروزی برابر اسلوونی صعود کردند. در پرتغال، کرواسی باز هم نتوانست درخشش چندانی داشته باشد. آنها در همان مرحله گروهی حذف شدند. زلاتکو کرانچار توانست جانی تازه در کالبد سرد کرواسی بدمد. آنها در مقدماتی جام جهانی 2006 رقبای سرسختی داشتند ولی موفق شدند به عنوان تیم اول از گروه 8 صعود کنند. متاسفانه کرانچار نتوانست استمرار تیم را حفظ کند و کرواسی باز هم در مرحله گروهی حذف شد.
آخرین بازی کرواسی در جام جهانی 2006 از این نظر ماندگار شد که در دیدار کرواسی با استرالیا برای اولین بار در تاریخ فوتبال، یک بازیکن 3بار کارت زرد گرفت. گراهام پل، داور انگلیسی بازی سه بار به سیمونیچ کارت زرد داد. او بعدها در زندگینامه اش نوشت این اشتباه از جایی شروع شد که کارت زرد دوم را به نام بازیکن شماره 3 کرواسی ثبت کرد. به نظرم پل به جای اعتماد به یادداشت هایش باید از چشم هایش استفاده می کرد.
جنجال های طرفداران کرواسی دردسر تازه ای برای این کشور ایجاد کرد. البته طرفداران این تیم معمولا تمایل دارند از شعارهای نژادپرستانه استفاده کنند ولی استفاده بیش از اندازه از مواد آتش زا در استادیوم باعث شد آنها با جرایم سنگینی مواجه شوند. البته نباید مردم کرواسی را خشن تصور کرد. آنها خیلی مهربان و مهمان نواز هستند و من تجربه سفر به کشورشان را دارم. من هربار به این کشور سفر کردم تحت تاثیر مردمش قرار گرفتم.
بعد از جام جهانی 2006 فدراسیون فوتبال کرواسی تصمیم گرفت به جای کرانچار از یک بازیکن قدیمی اش به عنوان مربی کمک بگیرد: اسلاون بیلیچ که از قهرمان های کرواسی در جام جهانی 98 فرانسه بود. این انتخاب باعث شد تغییری بزرگ در تیم ملی کرواسی ایجاد شود و استمرار به این تیم برگردد. در مقدماتی یورو 2008 کرواسی با انگلیس همگروه بود. استیو مک لارن سرمربی سه شیرها بود. بیلیچ به هیچ وجه یک مربی معمولی نبود. او به چهار زبان تسلط داشت و در رشته حقوق مدرک دانشگاهی داشت. بیلیچ در یک بند راک به نام "رابند" گیتاریست بود. در مقابل، در کارنامه مک لارن فقط یک مدرک دوره حرفه ای دوچرخه سواری بود. دوران بازی این دو مربی هم کاملا متفاوت بود. بیلیچ در بالاترین سطح بازی کرد، در لیگ برتر انگلیس، بوندس لیگا و جام جهانی 98 فرانسه. مک لارن برای هال سیتی، بریستول و آکسفورد بازی کرد. کرواسی با هدایت بیلیچ در این گروه صدرنشین شد.
در اتریش، تیم اسلاون در تمام بازی های دور گروهی به پیروزی رسید. آنها با آلمان و تیم میزبان همگروهی بودند. در مرحله یک چهارم نهایی آنها برابر ترکیه قرار گرفتند. بازی به وقت اضافه کشید و به نظر می رسید گل کلاسنیچ کروات ها را به مرحله بعد می رساند. اما در آخرین ضربه از بازی، ترک ها بازی را به تساوی کشاندند و کار به ضیافت پنالتی ها کشید. کروات ها در پنالتی ها ناموفق بودند و 3ضربه از 4پنالتی شان را از دست دادند.
کرواسی در مقدماتی جام جهانی 2010 آفریقای جنوبی ناموفق بود و دو بار به انگلیس باخت. اما در یورو 2012 آسمان کروات ها دوباره آفتابی شد. کرواسی برای رسیدن به یورو باید در پلی آف برابر ترکیه بازی می کرد. آنها از ترک ها انتقام گرفتند و در مجموع 3-0 این تیم را شکست دادند. در اوکراین و لهستان، آنها با بدشانسی از رسیدن به یک چهارم نهایی بازماندند. کرواسی ایرلند را شکست داد و با ایتالیا به تساوی رسید. بیلیچ استعفا کرد که در فوتبال باشگاهی به مربیگری ادامه دهد. ولی او و تیمش با سری بالا رقابت ها را ترک کردند.
در زمان نگارش کتاب، کرواسی تیم هشتم رنکینگ فیفاست؛ دستاوردی بزرگ برای کشوری با جمعیت 4میلیونی که هنوز نتوانسته وارد اتحادیه اروپا شود. آنها همیشه میراثی غنی در فوتبال داشتند و به افتخارآفرینی ادامه می دهند.
