مطلب ارسالی کاربران
فوتبال دفاعی و تخریبی به زبون خودمونی....
فلسفه:اگر نمیتونی خودتو تا سطح حریفت بالا بکشی رقیبت رو تا سطح خودت پایین بکش و بعد در موضع برابر با هم رقابت کنید....
ریاضی: یه دروازه به ابعاد فلان یه محوطه جریمه به ابعاد فلان یه یک سوم دفاعی داری به ابعاد فلان....حالا یازده تا بازیکن داری که برای پوشش این ابعاد خیلی به نظر کافی میرسه...به اضافه یه خط افساید و خط های اوت طولی و عرضی که عصای دستت هستن...یعنی اگر این بازیکنا مثل فوتبال دستی با یه میله به هم وصل باشن و شما فقط به چپ و راست و عقب و جلو حرکتشون بدید تیم مقابل برای این که به شما گل بزنه باید جون بکنه...
اولویت اینه که همیشه هر جور حرکت میکنی خودت رو بین توپ و دروازه خودی قرار بدی...وقتی حریف توپ رو به چپ و راست میبره تو هم به چپ وراست نرو عین کسی که هیپنوتیزم شده...تو فقط تو خط طولی متناسب با مقدارجلو امدن توپ به عقب بیا...توپی که به چپ و راست میره رو بازیکن چپ وراست تو مقابلش قرار میگیرن...حالا هرچی توپ رو جلوتر بیارن به واسطه فشرده تر شدن بازیکنا قفس تنگتر میشه...فضاها بسته تر میشه..ضریب اشتباهات تو پاسشون بالاتر میره و اعصاباشونم خورد تر میشه....برتری نفری شما بالاتر میره...چرا چون شما به صورت پیشفرض برتری عددی داری ...چرا چون یه دونه دروازه بانشون که تو دروازست...دو تا دفاع وسط رو هم معمولا عقب نگه میدارن ...همین جوری میشه هشت به یازده...و همین طوری هرچی جلوتر بیان تعداد نفراتی که توعقب جا میذارن بیشتر میشه...ایضا این که خط افساید و اوت های طولی وعرضی به کمکت میان...کافیه یه خورده ضرب توپشون رو کم یا زیاد پر کنن توپ میره تو اوت یا وسط راه قطع میشه...توپ رو اگر دادن عقب تا یه خورده اونورتر از نیمه زمین دنبالش برو نشد برگرد سر جات...مشخص میکنی توپ اگر کجا بود پرسش کن و برای گرفتنش حمله کن...حالا اگر بخان با پاس های ریز و تقه تقه و حرکات هماهنگ ریز به گل برسن که خدا به دادشون برسه...خونشون تو شیشه میشه و خیلی باید صبور باشن و تمرکز خودشون رو حفظ کنن تا پاس اشتباه ندن که اگر بدن یه لحظه مثل عقاب توپ رو میقاپی و مثل قرقی میرسی به دروازشون وبعد هم دوباره بلافاصله به عقب میای و قلعه دفاعی رو شکل میدی...نمیتونن اونقدرمحاصرت کنن و توپ رو به هم پاس بدن تا جیره غذاییت تموم بشه و تسلیم بشی...اگر هم بخان توپ رو سانتر کنن که خب اون وقت میشه همون بازی برابر...یعنی اونا میشن مثل شما شما هم مثل اونا....وقتی هم که توپ رو تو یک سوم دفاعی گرفتی پرس شدی بدون هیچ ریسکی توپ رو بفرست تو زمین حریف به امید مهاجم نوکت...بالاخره یکیش که درست از اب درمیاد...بالاخره یه بار مدافعشون اشتباه میکنه دیگه.... این میشه بیس کار...حالا میخایم یه سری جزییات بهش اضافه کنیم(این جمله احتمالا شما رو یاد برنامه نقاشی داد ماست میندازه)...وقتی توپ رو بلند میفرستی چه طوری بساوون و بازیکن سایه چه طوری از کنارت فرار کنه وبقیه طراحی حرکات تو تمرینات و تکرار کردن تا بشه ملکه ذهن بازیکنت...اینا رو دیگه خیلی نمیشه نوشتاری توضیح داد...
این میشه تئوری قضیه...اما خب همیشه تئوری ها برای این که عملیاتی بشن نیاز به یک مجری قوی دارن.. و شما باید یک ادم مدیر و مجری توانمند و مجربی باشی که بتونی تیم رو بر پایه تئوری هات سازماندهی کنی...به قول مورینیو پای وایت برد:این کارهایی که گفتم بکنید عمرا گل بخورید به همین سادگی...
این وسط یه سری نکته وجود داره...تاکتیک و استراتژی شما باید متناسب با شرایط روانی بازی تنظیم بشه....یعنی شما باید اول بازی رو از لحاظ روانی به تعادل برسونی بعد سعی کنی از لحاظ فنی بازی متعادلی با تیم مقابلت که از خودت اسم و رسم دار تر هست ارائه بدی...چون اونا به صورت پیش فرض نسبت به شما برتری روانی دارن ...درنتیجه اگر از همون اول بخای باهاشون فنی برابر بازی کنی شانس برد اون ها رو بالا میبری...اما اگر طبق همون استراتژی بازی دفاعی انقدر بهشون اجازه گلزنی ندی و انقدر تو دلشون ترس ضد حمله و گل خوردن رو نگه داری و جنگ رو فرسایشی کنی..اونوقت همون اسم بزرگشون میشه بلای جونشون و مثل تیغ دو دم میچسبه بیخ گلوی خودشون...با گذر زمان از لحاظ روانی متزلزل میشن و فرسوده و حالا نوبت شماست که اسبتو بتازونی...دیگه بحث فرسایش فیزیکی رو میذاریم کنار...کلا این جنگ فرسایشی یک استراتژی عالی هست برای مقابله با حریفی که خیلی ادعاش میشه...پس از این لحاظ من به اقای سرمربی تیم ملی میگم افرین(چه اعتماد به نفسی دارم خداوکیلی...یعنی کیروش بفهمه من بهش افرین دادم از خوشحالی تو پوست خودش نمیگنجه)...شیوه بازی تیم ملی رو هوشمندانه انتخاب کرده ....متناسب با واقعیت ها و به دور از هیجانات کاذب...و این که ما رو به روز نگه داشته که میتونیم مثل اکثر تیمهای کوچیک دیگه دنیا با سبکهای دفاعی از لحاظ نتیجه نزدیک باشیم با تیمهای بزرگتر... فقط همین...ولی اگر میتونست به ما کمک کنه تا ما به بزرگترها نزدیک تر بشیم من بهش هزار افرین میدادم نه این که همچنان ما تیم کوچیکه باشیم و اونا تیم بزرگه...
حالا اگر از شما بخان نتیجه بازی بین یک تیم از لحاظ اسمی بزرگ رو با یک تیم کوچیک اما با ساختار دفاعی کاملا بسته پیش بینی کنی با توجه به شرایط فوتبال امروز نتیجه رو چند چند پیش بینی میکنی؟من میگم برد تیم بزرگ با حداقل اختلاف...با کمی خوش شانسی برای تیم کوچیک مساوی و درصدی هم برد برای تیم کوچک...این یعنی خودباوری بر اساس واقع بینی و فهم درست شرایط که هیچ ربطی به شخص الف یا ب نداره...خودباوری یک ملت رو به یک ادم گره نزنید که با رفتنش همش دود بشه بره هوا...و دوباره روز از نو روزی از نو...
