مجتبی عظیمیدیئگو آرماندو مارادونای دوست داشتنی - زمانیکه گل افسانهای سال 1986 به انگلستان زد یکسالم بود. از جام 1986 و 1990 اصلا به یاد ندارم ولی 1994 زمانی بود که در واقع اولین جام جهانیمو دیده بودم - حیف و 100 حیف که وارد حاشیه شد و نتونست به فوتبال ادامه بده - انسان واقعی نمونش مارادونا (ظاهر-باطن یکی و بدون ریا) - آرژانتین برای همیشه تیم اولم خواهد بود (چه حذف بشه و چه تا مراحل بالاتر بره) - خوشحالی بعد از گل اول خوشحالی به تمام معنا واقعی بود (لایک به مارادونا) - همه میدونیم که زیاده روی در مشروبات سیستم بدنو تغییر میده و بسیار عالیه که در این شرایط باطن آدمو بشه تشخیص داد (مارادونا خوشحالی بعد از گل اولش با تمام سلولهای بدنش بود).