- اگر هوادار سری آ نباشید و این بازی ها رو دنبال نکنید، وقتی بشنوید که یوونتوس الان 8 بازی پشت سر هم هست که داره پیروز میشه، شاید تعجبی نکنید! تعجب نکنید و بگید خب اینکه عادیه یوونتوسِ دیگه !! اما اگه هوادار این لیگ باشید یا به صورت حتی معمولی اخبار این لیگ رو از اول فصل دنبال می کردید، حداقل کمی تعجب می کنید از این خبر !! یوونتوس تابستون پر سر و صدایی داشت. 4 تا از مهره ای مهم این تیم یعنی پیرلو، ویدال، توز و یورنته از تیم رفتن. بازیکنایی که در فصل قبل 52 در صد از گل های یوونتوس رو به ثمر رسونده بودن و 27 امتیاز رو به حساب یوونتوس واریز کردن. به همین خاطر خیلی ها منتظر یک لغزش کوچیک از یوونتوس در شروع فصل بودن، اما اتفاقی که اوایل فصل برای یوونتوس افتاد، چیزی فراتر از یک لغزش کوچیک بود.
- 10 بازی و فقط 12 امتیاز !! این فاجعه ای بود که یوونتوس، غول شماره یک ایتالیا در 4 سال گذشته دچارش شده بود. 10 بازی که توش 9 گل خوردن و فقط 12 گل به ثمر رسوندن. 10 بازی ای که اونا رو به رتبه ی 12 جدول پیچ کرده بود. خیلی خیلی دور تر از جایی که هوادار های یوونتوس توقع دارن تیمشون رو ببینن. بعد از این 10 بازی بود که صدای اعتراض ها واضح به گوش می رسید. یه سری به جدایی ستاره های تیم اعتراض می کردن، یه سری ها به اعتماد به آلگری برای ساختن یک تیم جدید و خیلی ها هم خرید های بی ارزش رو مورد هجوم خودشون قرار می دادن. آلگری هم به نظر می رسید نمی دونه چیکار باید بکنه. بازیکنا داخل زمین برنامه ای نداشتن. مصدومیت ها بهش هجوم اوورده بودن و سیستم چرخشی هم برای پیدا کردن بازیکنای مورد نظر جوابگو نبود. مخصوصا در خط حمله ی این تیم که به هیچ عنوان درخششی دیده نمی شد. اما کم کم اوضاع عوض شد و الان یوونتوس بعد از انجام 18 بازی، با 3 اختلاف امتیاز با تیم اول در رتبه ی چهارم ایستاده. یوونتوسی که در 10 هفته 9 گل خورده بود، تو 8 بازی بعدیش فقط 5 بار دروازش باز شد و 20 گل به ثمر رسوند !! یعنی 8 گل بیشتر از 10 بازی اولشون. سوال اصلی هم همینجا پیش میاد ! چطور تیمی که در تابستان اون همه تغییر مهم توی خودش دید و اول فصل هم نتایج اسف باری رو کسب میکرد، تونست به این خوبی خودش رو جمع کنه و دوباره تبدیل به مدعی شماره یک قهرمانی در سری آ بشه ؟! جواب کاملا واضح هستش. قدرت و مهره های تهاجمی این تیم ،،،
- خط دفاع یوونتوس از اوایل فصل خیلی بهتر شده. اما خب هنوز قابل اطمینان نشده !! گل هایی که یوونتوس در 8 بازی گذشته خورده همشون جای بحث دارن مخصوصا اشتباه های مدافعان این تیم در مقابل کارپی که باعث خوردن 2 گل واقعا مسخره شد !! بنابراین این خط حمله ی یوونتوس هستش که تغییر عمده ای کرده و باعث بهتر شدن یوونتوس شده. خط حمله ای که در 10 بازی اول میانگین 1.2 گل زده در هر بازی رو داشت، الان و در 8 بازی به میانگین 2.5 گل در هر بازی خودش رو رسونده !! آماری که بر خلاف سال قبل هافبک های یوونتوس اونچنان توش نقش نداشتند اما مهاجم های این تیم مخصوصا زازا، دیبالا و مانژوکیچ نقش های خیلی پررنگی رو توش ایفا کردن.
- اما خب نباید از بقیه مهره های تهاجمی این تیم هم غافل بشیم. نباید از اثر فوق العاده ی ستاره ی فرانسوی این تیم یعنی پُل پوگبا و همچنین استفان لیخ-اشتاینر ِ سوییسی - که بعد از یک دوره مصدومیت به ترکیب اصلی برگشت - چشم پوشی بکنیم. تعجب نکنید که از لیخ-اشتاینر اسم بردم. استفان شاید تهدید هجومی خیلی زیادی برای تیم های حریف به حساب نیاد اما سبک بازی و طرز حرکتش توی زمین، می تونه شروع کننده حرکتی باشه که باعث به دردسر افتادن تیم حریف بشه. حضور استفان به بقیه بازیکنای تیم کمک زیادی می کنه مخصوصا به بازیکنی مثل پوگبا که قدرت حمل توپِ بالا و توانایی ارسال پاس های دقیق داره. فقط کافی هستش یکی از بازی های یوونتوس رو که این 2 نفر توی زمین حضور دارند نگاه کنید تا ببینید چند بار در طی بازی پوگبا پاس های بلندی رو به سمت استفان لیخ-اشتاینر میفرسته. استفان هم در همه ی صحنه ها حضور داره و توپ رو دریافت می کنه ! بازی با تیم آ.ث میلان، نقطه اوج هماهنگی این 2 بازیکن بود. جایی که این 2 نفر ترکیب خیلی خوبی رو تشکیل داده بودن و هجوم های فوق العاده ای رو برنامه ریزی میکردن. اگر هم پوگبا نباشه، این کلودیو مارکیزیو هستش که توپ رو به قطار سوییسی یوونتوس ( لقب استفان لیخ-اشتاینر ) می سپاره و اونو به سمت دروازه حریف روونه می کنه. حضور استفان لیخ-اشتاینر در زمین برای یوونتوس یک نعمت به حساب میاد. مخصوصا با توجه به این نکته که پوگبا تونسته ارتباطِ خیلی خوبی رو باهاش برقرار کنه. پوگبایی که هم می تونه با بازیکن کناریش یعنی پاتریس اورا بازی کنه و هم در صورت لزوم، منطقه بازی رو عوض کنه و قطار سوییسی تیم رو صاحب توپ بکنه.
- صحبت از اورا شد. بازیکنی که فصل گذشته یکی از بهترین بازیکنای یوونتوس بود و سمت چپ این تیم رو بیمه کرده بود. اما امسال اگر بخواییم در فاز هجومی به یوونتوس نگاه کنیم، این الکس ساندرو هستش که از اورا پیشی می گیره !! الکس ساندرو این فصل ار پورتو راهی یوونتوس شد و خیلی سریع تونست خودش رو به تیم تحمیل کنه. بازیکنی که تونسته قدرت هجومی بالایی رو به سمت چپ یوونتوس اضافه کنه. سمتِ چپی که با حضور ساندرو و پوگبا می تونه تبدیل به کابوس هر تیمی بشه. در بازی آخر این تیم مقابل هلاس ورونا، در نیمه اول 60 درصد از حمله های یوونتوس از این ناحیه و توسط پوگبا و ساندرو رقم خورد !!! ساندرو به خوبی وظایف خودش داخل زمین رو فهمیده و با حرکات حساب شده و فکر شده ی خودش، تبدیل به یک سلاح خطرناک در تیمِ مکس آلگری شده. حضور این بازیکن همچنین می تونه فرم تهاجمی و خیلی خطرناکی رو به سیستم 2-5-3 بده .سیستمی که سال هاست محبوبِ غول های تورین شده ! راستی از سانتر های دقیق و حساب شده ی این بازیکن هم نباید گذشت !! الکی نیست که برخی از یوونتوسی ها به الکس ساندرو، الکس سانترو می گن !!
- اما خب حرکات حساب شده و سانتر های دقیق ساندرو هیچ نتیجه ای نداره اگه کسانی مثل مانژوکیچ و دیبالا اون جلو و توی محوطه حضور نداشته باشن! مانژوکیچ اوایل فصل دچار مصدومیت شد و نتونست اون بازی ای رو که همه ازش انتظار دارن به نمایش بزاره. اما کم کم و بعد از رفعِ مصدومیتش موفق شد فرم همیشگی خودش رو بدست بیاره و تبدیل به همون مهاجمی بشه که می تونه تو کسری از ثانیه تفاوت ها رو رقم بزنه. دیبلا هم نباید فراموش کنیم ! بازیکنی که به طرز اعجاب انگیزی در یوونتوس پیشرفت کرده و باعث شده در حال حاضر توی تورین، کسی دلش برای کارلوس توز تنگ نشده باشه. هر دوی این مهاجم ها می دونن چطوری به دروازه حریف یورش ببرن و قفلش رو باز کنن. اما خب این همه ی توانایی این 2 مهاجم نیست. این 2 نفر همچنین خیلی خوب بلدن به عقب برگردن و از اون بهتر بلدن چطوری با بازیکنای پشتی خودشون بازی کنن. درک بالایی که این 2 نفر از بازی همدیگه دارن به علاوه ی بقیه ویژگی ها که گفتم، باعث شده تا این 2 نفر تبدیل به خطرناک ترین زوج تهاجمی سری آ بشن. و همینطور یکی از بهترین زوج های حال حاضر فوتبال اروپا !
- موراتا رو فراموش نکنید ! درسته موراتا این فصل به دلیل مصدومیت و مشکلات شخصی به هیچ عنوان تاثیر گذار نبوده ( البته اگه گل 3 امتیازیش به منچستر سیتی و سویا رو در نظر نگیریم ! ) اما خب موراتا فصل قبل نشون داده چه توانایی های زیادی داره. مخصوصا در بازی های بزرگ و سرنوشت ساز. بالاخره فصل قبل این موراتا بود که تونست 2 بار دروازه رئال مادرید رو باز کنه و تک گل یوونتوس در فینال لیگ قهرمانان رو به ثمر برسونه. سرعت بالا، قدرت دریبلینگ و چارچوب شناسی موراتا ویژگی هایی هستن که باید باعث بشن مدافع های حریف از حضورش توی زمین نگران باشن. حالا هر چقدر هم روی فرم نباشه اما برای مهاجمی مثل موراتا، فقط چند ثانیه زمان هم کافیه. فکر کنم تیم های بزرگ اروپا من جمله بایرن مونیخ، بیشتر از همه باید از موراتا بترسن !! موراتایی که نشون داده در بازی های بزرگ و در مقابل تیم های بزرگ، خیلی خیلی خطرناک تر از بازی های دیگه هستش.
- سیمونه زازا !! عجیب ترین مهاجم حال حاضر ایتالیا و شاید هم اروپا !! زازا رو خیلی ها مهاجم چهارم تیم می دونن، اما از لحاظ آماری این بازیکن بهترین مهاجم یوونتوس به حساب میاد. برای مثال این بازیکن تو 3 بازی گذشته فقط 75 دقیقه بازی کرده، اما تونسته 4 گل به ثمر برسونه !!! آماری که اونو تهدید خیلی خیلی جدی ای برای موراتا و مانژوکیچ می کنه. مهاجمی که به گفته ی آلگری، تنها مهاجم تیم هستش که می تونه با بقیه مهاجم های تیم زوج تشکیل بده. زازا در اوایل فصل و هنگام ورودش به یوونتوس نتونست نظر کادر فنی رو جلب کنه. همه می گفتن اون برای یوونتوس خیلی کوچیکه و باید همون اول فصل ردش کنن بره. اما زازا به یکباره عوض شد و الان خیلی ها اعتقاد دارن باید جلوتر از موراتا، به عنوان مهاجم سوم تیم روی نیمکت بشینه. زازایی که نه تنها یوونتوسی ها، بلکه هواداران تیم ملی ایتالیا هم از درخششش خوشحال می شن. زازا اگه با همین فرمون پیش بره، می تونه مهاجم فیکسِ تیمِ آنتونیو کونته در یورو 2016 باشه. کونته ای که علاقه و اعتماد عجیبی هم بهش داره ،،،
- در آخر نباید از خوان کوادرادو هم بگذریم. بازیکنی که از چلسی به صورت قرضی راهی یوونتوس شد و به کل تغییر کرد ! بازیکنی که در چلسی در زمین گیج می زد، توی یوونتوس و زیر نظر آلگری کم کم تبدیل به یک سلاح مخفی در بُعدِ هجومی تیم شد. دیگه وقتی کوادرادو داخلِ زمینِ دریبل های بی هدف و استارت های الکی رو ازش شاهد نیستیم. کوادرادو تونسته خودش رو توی سیستم یوونتوس حل کنه و هر زمان که به عنوان وینگر یا بازیکن کناری در یوونتوس به بازی گرفته شده، چیزی کم نذاشته. اینم باید بگیم که گل دقایق پایانی کوادرادو به تورینو بود که باعث شد یوونتوس نوار برد های پیاپی خودش رو شروع کنه. گلی که خیلی ها تا اینجا اونو مهمترین گل فصل می دونن. بقیه تیم ها وقتی کوادرادو داخل زمین هستش باید نگرانش باشن. نگران از دریبل های خاص و دویدن های بی امانش ،،، مخصوصا تیم هایی که می خوان جلوی یوونتوس حمله کنن و یه نموره گارد دفاعی خودشون رو پایین بیارن !
با این تفاسیر، می شه گفت یوونتوس در حال حاضر یکی از بهترین تیم های اروپا تو فازِ هجومی به حساب میاد.یوونتوس الان توانایی حمله به تیم حریف از سمت راست با حضور کوادرادو و لیخ-اشتاینر رو داره. در سمت چپ می تونه با پوگبا و ساندرو به حریف یورش ببره و در در مرکز زمین هم بازیکنایی مثل دیبلا و مانژوکیچ حضور دارن که توسط پوگبا و مارکیزیو ساپورت می شن. خودشون هم می تونن برگردن و توپ گیری بکنن !! زازا و موراتا هم همیشه آماده ی خدمت گذاری هستن. تو مسئله ی شیوه ی حمله هم دست یوونتوس فوق العاده بازه. حضور کسی مثل ساندرو و کوادرادو در کناره های زمین یوونتوس رو تو مقوله ی ضد حمله ترسناک می کنه. توانایی سانتر کردن همین 2 بازیکن و حضور کسایی مثل مانژوکیچ و موراتا که توانایی بالایی تو ضربات سر دارن هم یک فاکتور دیگه رو به قدرت تهاجمی یوونتوس اضافه می کنه. قدرت دریبلینگ و نفوذ پوگبا و دیبلا هم نباید فراموش کنیم ! همینطور پاس تو عمق های بی نظیر پوگبا و مارکیزیو ،،،، فکر کنم یوونتوس رو واقعا باید یکی از ترسناک ترین تیم های حال حاضر اروپا بدونیم. تیمی که با گذشت زمان، ترسناک تر هم می تونه بشه.
پ.ن : با نگاهی که به تیم یوونتوس دارم باید بگم که خوردن این یوونتوس به بایرن فوق العاده و قدرتمند و در نتیجه حذف یکی از این 2 تیم، بزرگترین خیانتِ این فصل دنیای فوتبال به حساب میاد !! حیف و 1000 حیف ،،،،،
