سال های شکوه و عظمت، سال هایی که جز با فتح جام به پایان نمی رسید؛ میلان، میلان افسانه ای و یک تاریخ غنی. فراموش کنید این روزهایی را که از میلان می بینیم، گاهی اوقات باید به گذشته ها برگشت تا توصیف بهتری از یک پدیده داشت. در طول تاریخ باشگاه میلان، دو مثلث افسانه ای ماندگار شده است.
میلان افسانه ای دهه ۱۹۵۰ میلادی که دقیقاً ۴ دهه بعد نیز یکی از قدرتمند ترین تیم های تاریخ فوتبال را داشت و یک وجه مشترک بین این دو میلان همیشه ماندگار در تاریخ فوتبال؛ یک باشگاه شکوهمند ایتالیایی و دو مثلث غیر ایتالیایی که تاریخ را رقم زدند. مثلث اول که سوئدی بود و مثلث دوم که از سرزمین لاله های نارنجی می آمد.
مثلث سوئدی میلان
وقتی که تیم ملی سوئد در المپیک ۱۹۴۸ لندن، مدال طلا رشته فوتبال را با شکست یوگسلاوی در ورزشگاه ومبلی به دست آورد، بسیاری از شاهدان عینی، این قهرمانی را مدیون سه ستاره این تیم یعنی گونار نوردال، گونار گرن و نیلس لیدهولم دانستند و مدتی بعد، نوردال برای ادامه دوران فوتبال خویش به میلان پیوست.
در فصل ۵۰-۱۹۴۹ بود که دو ستاره سوئدی دیگر یعنی گرن و لیدهولم نیز راهی میلان شدند و در همان فصل، میلان طی ۳۸ بازی به ۷۱ گل دست یافت و این سه ستاره سوئدی، لقب «مثلث سوئدی تاریخ ساز باشگاه میلان» را به دست آوردند. وقتی که یک فصل بعد، میلان به قهرمانی اسکودتو رسید، مثلث افسانه ای سوئدی این باشگاه را رکن اصلی آن تیم قهرمان نامیدند و چنین شد که نام آنها در تاریخ فوتبال کلاسیک به ثبت رسید.
وقتی گونار گرن در سال ۱۹۵۳ تصمیم به جدایی گرفت، عمر این مثلث افسانه ای سوئدی در باشگاه میلان پس از ۴ سال به پایان رسید ولی لیدهولم و نوردال در سال ۱۹۵۵ هم به یک قهرمانی دیگر با پیراهن میلان دست یافتند. گونار نوردال دومین ضلع این مثلث تاریخی بود که در سال ۱۹۵۶ تصمیم به جدایی گرفت ولی نیلس لیدهولم تا پایان دوران فوتبال خویش در باشگاه میلان باقی ماند و حتی پس از بازنشستگی، در سه مقطع از سه دهه مختلف یعنی ۶۰، ۷۰ و ۸۰ میلادی روی نیمکت روسونری نشست.
مثلث سوئدی تاریخ ساز برای اولین بار به طور جدی در المپیک ۱۹۴۸ لندن شکل گرفت. سه ستاره ابتدائاً آماتور این داستان، با تکیه بر همین درخشش، وارد عرصه فوتبال حرفه ای شدند. نوردال در اولین نیم فصل طی ۱۵ بازی برای میلان، ۱۶ گل به ثمر رساند و به رئیس باشگاه توصیه کرد که برای تقویت میلان و رقابت بیشتر با اینتر و تورینو، دو هم وطن سوئدی وی را به خدمت بگیرند. تورینو در آن فصل به قهرمانی ایتالیا رسید. مربی مطرح مجارستانی که افتخارات زیادی را به همراه نورکوپینگ در لیگ سوئد به دست آورده بود، در فصل ۵۰-۱۹۴۹ هدایت میلان را بر عهده گرفت و بدین ترتیب، به حضور گرن و لیدهولم در میلان چراغ سبز نشان داد. مثلث سوئدی میلان شکل گرفت و بعدها به مثلث «GRE-NO-LI» مشهور شد.
اوج تراژدی داستان اینجاست که بازیکن های تیم رؤیایی تورینو که در آن روزگار، قدرت اول فوتبال ایتالیا بود در یک سانحه هوایی در ماه می از دنیا رفتند و بدین ترتیب، تیم قهرمان در چند ثانیه نابود شد و یک خلأ بزرگ در صدر جدول پدید آمد. فوتبال ایتالیا غرق در ماتم شد و به دنبال بهانه ای برای دوباره خندیدن و بازگشت به زندگی. ستاره های سوئدی تازه وارد میلان با نمایش های اعجاب برانگیز خود باعث شدند تا فضای غم آلود حاکم بر فوتبال ایتالیا پس از فاجعه بزرگ سقوط هواپیمای تورینو از یادها برود. لیدهولم و گرن به قدری خوب بازی می کردند که یکی از خبرنگارهای ایتالیایی، کیفیت و عملکرد این زوج را با میکل آنجلو و داوینچی قابل قیاس دانست!
اوج پختگی مثلث مخوف سوئدی در فصل بعد بود. میلان با تکیه بر گل های نوردال، رهبری تاکتیکی گرن معروف به «پروفسور فوتبال» و پاس های دقیق لیدهولم توانست برای اولین بار از سال ۱۹۰۷ به قهرمانی فوتبال ایتالیا دست یابد. تیفوسی ها از سد فنس ها گذشته و به زمین ریختند تا قهرمانی تیم خود در هفته آخر و ربودن جام از دستان اینتر را جشن بگیرند. بدین ترتیب تنها قهرمانی مثلث «GRE-NO-LI» در ایتالیا رقم خورد.
ادامه دارد...
