طرفداری - وین رونی به اورتون بازگشته است و بار دیگر، پیراهن آبی را به تن خواهد کرد. اما نمی توان درباره رابطه هواداران اورتون با رونی، صحبت نکرد.
انتظار دیدن وین رونی در چین، خیلی منطقی نبود و اگر قرار بود در لیگ برتر بماند، بهترین گزینه برای وین، اورتون محسوب می شد. آبی های جاه طلب، طی تابستان اخیر، دست به خریدهای متعددی زده اند و حالا هم، به بازیکنی خوش آمد می گویند که در سال 2004، اورتون را با 27 میلیون پوند ترک کرد و شیطان سرخ شد.
رابطه رونی و هواداران اورتون در طی سال های اخیر، کمی متغیر بوده است. البته کلمه «متغیر» برای توصیف این ماجرا کافی نیست؛ رابطه او با تافی ها مانند ترن هوایی می ماند.
می 2002: «اگر یک بار پیراهن آبی را به تن کنی، تا ابد آبی خواهی ماند».
این دقیقا چیزی بود که هواداران اورتون می خواستند از رونی ببینند. همه تافی ها از استعداد کم نظیر رونی باخبر بودند و رونی، بعد از گلزنی در فینال جام حذفی جوانان سال 2002، این پیراهن را به هواداران اورتون نشان داد تا دل آن ها را برباید.
آگوست 2004: «حس می کنم این انتقال، تنها می تواند باعث پیشرفت فوتبالی من شود».
دو سال بعد، رونی پیراهن آبی را از تن درآورد و پیراهنی به رنگ قرمز را پوشید. او طی این دو سال، پیشرفت بسیاری سریعی را در فوتبال ملی و باشگاهی تجربه کرد و به یکی از جذاب ترین بازیکنان جوان دنیا بدل شد.
رونی، بعد از پیشرفت، تیمی که از نه سالگی در آن بازی می کرد را ترک نمود.
ترک اورتون، تصمیم سختی بود؛ ترک باشگاهی که در تمام زندگی ام، برای آن ها بازی کردم و حامی آن ها بودم. اما از پیوستن به باشگاه بزرگی مانند منچستریونایتد هم هیجان زده ام. حس می کنم این انتقال، تنها می تواند باعث پیشرفت فوتبالی من شود.
فوریه 2005: اولین بازگشت رونی به گودیسون پارک
اورتون و منچستریونایتد در بازی های جام حذفی برابر یکدیگر قرار گرفتند و رونی، دوباره به گودیسون پارک بازگشت؛ اما این بار با پیراهن سرخ. هر زمان که توپ به پای رونی می رسید، اورتونی ها ورزشگاه را روی سرشان می گذاشتند. او قبل از آغاز بازی هم با یکی از هواداران، جر و بحث کرد.
یونایتد بازی را 2-0 برد اما وین رونی موفق به گلزنی نشد و آن زمان، هیچکس احساس نمی کرد که پسر شگفت انگیز، بتواند بار دیگر در قلب هواداران اورتون جای بگیرد.
آگوست 2005: تحریک هواداران
رونی دوباره به گودیسون پارک بازگشت و این دفعه، گلزنی هم کرد. او در خوشحالی بعد از گلش، کمی شیطنت هم کرد و هواداران تیم سابقش را حسابی عصبانی نمود. شاید او می خواست پاسخ توهین تافی ها را بدهد.
آوریل 2007: بوسیدن لوگوی منچستریونایتد
کمی بعد، وضعیت بدتر هم شد. رونی در گودیسون پارک گلزنی کرد تا منچستریونایتد، با نتیجه 4-2 اورتون را شکست دهد. این برد، یکی از بردهای حیاتی منچستریونایتد در راه کسب قهرمانی فصل 07-2006 لیگ برتر انگلیس بود.
رونی بعد از گلزنی برابر هواداران اورتون ایستاد و شروع به بوسیدن پیراهن و لوگوی منچستریونایتد کرد.
اکتبر 2008: دوباره!
اورتون و منچستریونایتد طی ماه اکتبر 2008، در گودیسون پارک برابر هم قرار گرفتند و بازی، با تساوی 1-1 به پایان رسید.
وقتی وین رونی با نانی تعویض شد، دوباره بر پیراهن و نشان منچستریونایتد، بوسه زد تا رابطه اش با هواداران اورتون، بیش از پیش تیره و تار شود.
می 2011: بهبود روابط با توییتر
توییتر وین رونی، یکی از عجیب ترین مکان ها در اینترنت محسوب می شود! اما رونی از حساب شخصی خود، برای بهبود روابط با هواداران اورتون استفاده نمود و طی مدت ها، تلاش کرد که رابطه اش با تافی ها را بهتر کند.
سپتامبر 2012: توییتی جالب درباره دیوید مویس
رابطه دیوید مویس و وین رونی نیز پرافت و خیز بود. رونی، آینده نگر بود و برای بهبود روابط خود با دیوید مویس، در سپتامبر 2012 و بعد از برد 3-0 اورتون برابر سوانزی، طی توییتی از سرمربی تافی ها تعریف کرد.
یک سال بعد، مویس سرمربی رونی شد.
آگوست 2015: رونی دوباره پیراهن اورتون را بر تن کرد
به نظر می آمد روابط دوباره در حال بهبود بودند. رونی برای بازی خداحافظی دانکن فرگوسن به گودیسون پارک آمد و پیراهن آبی را به تن کرد.
هواداران من را پذیرفتند و این، فوق العاده بود. خیلی عالی شد که فرزندانم نیز مرا در پیراهن اورتون دیدند.
اکتبر 2015: رونی در گودیسون پارک، گلزنی کرد اما خوشحالی، نه!
رونی بعد از 11 ماه گل نزدن، توانست در گودیسون پارک و برابر اورتون، گلزنی کند. این اولین گل رونی طی 8 سال اخیر در گودیسون پارک بود. یونایتد هم بازی را با 3-0 برد.
هاوارد کندال، یکی از چهره های شناخته شده میان تافی ها و اسطوره اورتون به تازگی در گذشته بود و رونی، از خوشحالی بعد از گل، امتناع کرد.
آگوست 2016: بازی بزرگداشت رونی برابر اورتون
رونی ترجیح داد بازی بزرگداشت خود را برابر اورتون انجام دهد. بازی بدون گل به پایان رسید و البته نکته مثبت بازی این بود که پول زیادی برای کمک به بیمارستان کودکان آلدر هی در لیورپول جمع آوری شد.
و حالا: بازگشت!
برگردان یادداشتی از وبسایت میرور
