اختصاصی طرفداری- علی رغم اخبار مختلف که از توافق قریب الوقوع یونایتد با چلسی بر سر نمانیا ماتیچ دارد، ژوزه کماکان بر خرید فابینیوی برزیلی پافشاری دارد. اصراری که با توجه به اهمیت فابینیو در خط میانی یونایتد کاملا به جا و منطقی به نظر می رسد. نقش فابینیو در موفقیت های خیره کننده موناکو در فصل قبل انکار ناپذیر است، بازیکنی که در کنار باکایوکو یکی از بهترین خطوط میانی فصل گذشته را رقم زدند، می تواند با توجه به هوش و توانایی های گسترده تدافعی و تهاجمی گزینه جذابی برای خط میانی شیاطین سرخ است.
با توجه به فلسفه فوتبالی ژوزه آنچه از او سراغ داریم آن است که تقریبا در تمامی تیم هایی که او مربی گری آن را به عهده داشته شاهد حضور یک بازیکن با قدرت بدنی و تاکتیک پذیری فوق العاده بالا بوده ایم که میل تهاجمی آنچنانی ندارد و عمده بازی را در باکس مقابل خط دفاعی می گذراند، بازیکنانی نظیر کاستینیا در پورتو ماکه له له در چلسی کامبیاسو در اینتر و لاسانا دیارا در رئال. اما سنت انگلیسی یونایتد در فضای جلوی مدافعین به چیزی بیشتر از یک تخریب گر صرف عادت داشته. چه زمانی که در عصر سر الکس بزرگ شاهد 2-4-4 ارتدوکس او بودیم و چه زمانی که با بردن رونالدو به یک خط جلوتر از سیستم پایه 3-3-4 استفاده شد، پست شش یونایتد همیشه در اختیار بازیکنانی بوده است که چیز فراتر از تخریب را برای تیم ایفا می کردند، روی کین علی رغم همه ویژگی های تخریبیش بیش از یک destroyer یک بازیساز ایده آل در عقب زمین بود و صحبت از توانایی های کریک در حوزه بازی سازی هم قلم فرسایی است.
درصد پاس صحیح فابینیو در فصلی که گذشت نزدیک به 85% بوده و این یعنی تنها 4% کمتر از کریک و این در حالی است که هررا که گاها در این پست مورد استفاده قرار گرفت 87% ارسال پاس صحیح داشته است. با این وجود توانایی فابینیو در ارسال پاس های عمقی و رو به جلو بیانگر اهمیت او در فوتبال روز دنیاست. پاس هایی که توان شکستن ساختار های دفاعی حریف را دارند و بازیکنان بسیار کمی در دنیای فوتبال توانایی ارسال این پاس های ریسکی با درصد بالای موفقیت را دارند. میانگین پاس های کلیدی ارسال شده توسط فابینیو در فصلی که گذشت از کریک بهتر بود و این در حالی است که میزان دریبل زنی او یعنی 1.1 دریبل موفق از کریک با 0.4 و ماتیچ با 0.9 نشان از توانایی معنی دار او در مصاف های تن به تن دارد. با همه این اوصاف اما به نظر من مهم ترین تئوری پشتیبان در خرید فابینیو اهمیتی است که او در ایجاد فضا برای تنفس بیشتر برای پوگبا ایفا می کند، توانایی بالای او در پاس های کوتاه و کنترلی می تواند فرصت مغتنمی برای پوگبا باشد تا از شر وظایف نسبتا بالای دفاعی که در فصل قبل به او داده شده بود خلاص شود و با خاطر آسوده تری در فاز تهاجمی حاضر باشد. مسئله ای که به زعم بسیاری از کارشناسان باعث شد تا شاهد بهترین پوگبای ممکن در اولدترافورد نباشیم و ژوزه به درستی این مساله را تشخیص داده است.
آنچه مسلم است آن است که ما بهترین بازی های پوگبا را در یووه زمانی دیدم که در بازی با سه هافبک مرکزی یووه او متمایل به سمت چپ بود و نه لزوما یک هافبک دفاعی صرف که رجیستای بزرگی نظیر پیرلو را پشت سر خود می دید. برای پوگبوم اهمیت وجود بازیکنی با ویژگی های پیرلو زمانی مشخص می شود که این بازیکنان با هوش بالای خود نه فقط توپ را از حریف می گیرند و بازی آنها را تخریب می کنند (و همزمان وظایف تدافعی پوگبا را کم می کنند) بلکه به واسطه توان بالایشان در بازیسازی می توانند فوق ستاره فرانسوی تیم را در بهترین زمان ممکن صاحب توپ کنند و حداکثر توانایی تهاجمی را از او بیرون بکشند. نقشی که برای تصدی آن به وضوح فابینیو سطح بالاتر نسبت به ماتیچ را داراست و به باور اکثر کارشناسان حضور ماتیچ در صورت عدم حضور فابینیو صرفا کمربند میانی منچستر در فاز دفاعی را تقویت می کند و کمکی به فراغ بال بیشتر پوگبا نخواهد کرد.
ایفاگر نقشAnchorman در همه تیم های ژوزه را عموما با دو ویژگی تاکتیک پذیری و قدرت بالای بدنی شناخته ایم و جالب ترین ویژگی در خصوص مرد مورد علاقه ژوزه آن است که او بخش اعظمی از دوران بازیگری خودرا به عنوان یک دفاع راست سپری کرده و کاملا با حساسیت های مسئله دفاع آشناست. میانگین 3.3 تکل در هر بازی از فابینیو او را در جایگاهی دست نیافتنی نسبت به همه بازیکنان میانی یونایتد و ماتیچ قرار می دهد، این شاخص برای کریک 1.1 و برای ماتیچ 1.7 است. هر چند نباید این مسئله را هم فراموش کرد که مسئله بازی در پست شش بیش از خشونت نیازمند هوش بالا و توان بازی خوانی و پیش بینی درست بازی تهاجمی حریف است جایی که کریک با 2.3 توپ ربایی بالاتر از او قرار می گیرد اما آمار او همچنان با 1.6 توپ ربایی در هر بازی در مقابل 1.7 توپ ربایی ماتیچ قابل دفاع است. تجربه بازی در جناحین همچنین این مزیت را به بازی او در میانه های زمین می دهد تا در صورت نیاز با حضور در کانال های کناری به فاز تهاجمی تیم کمک کند، مسئله ای که به وضوح در به ثمر رسیدن خیلی از گل های موناکو مشهود بود.
دیگر نکته ای که فابینیو را به گزینه ایده آل ژوزه تبدیل می کند چند پسته بودن اوست، استفاده از هافبک های دفاعی در سمت راست دفاعی را می توان از عادات ژوزه دانست و تجربه فابینیو در این سمت می تواند تنوع بیشتری به انتخاب آقای خاص در این سمت بدهد، بویژه اینکه می دانیم والنسیا در آستانه 32 سالگی است و حدود 60 بازی در انتظار منچستر یونایتد خواهد بود. چه در 1-3-2-4 و چه در 3-3-4 که در فصل قبل مورد استفاده ژوزه بود، فابینیو می تواند تشکیل دهنده یک محور دفاعی ایده آل در کنار هررا باشد. حتی در صورت تبدیل این سیستم به 2-4-4 انگلیسی، فابینیو می تواند به بهترین شکل ممکن یک دابل پیوت استثنایی را با پوگبا شکل دهد و به ستاره فرانسوی شیاطین اجازه دهد نقشی شبیه آنچه در بازی اخیر فرانسه انگلیس را با کانته ایفا کرد، ایفا کند. حتی در صورت استفاده از 2-5-3 فابینیو می تواند به عنوان یک پیستون راست حاضر باشد و در بحران های ناشی از مصدومیت که ابدا با یونایتد بیگانه نیست با توجه به چند پستی بودن بازیش به کمک ژوزه بیاید. در فرانسه و انگلیس اخبار حاکی از آن است صرف نظر از اینکه چه کسی قرار است خریداری شود خریدن فابینیو از اولویت های اصلی ژوزه است و در حالی که شاید به باور اکثریت مخاطبین خرید مهاجمی نظیر موراتا خرید اصلی یونایتد باشد، من فکر می کنم خریدن فابینیو نه صرفا به واسطه توانایی های فنیش که البته یکی از بهترین هافبک های فصل پیش اروپا بوده بلکه بیشتر به خاطر نقشی که در آزاد شدن غول مهارنشدنی نظیر پوگبا از تاریک خانه نداشته هایِ فصلِ قبلِ ژوزه می تواند ایفا کند دارای اهمیت است.
