طرفداری- "ریکی" برای دوستانش، "کاکا" برای جهانیان؛ هافبک بزرگ فوتبال برزیل درباره عشق های بزرگ زندگی اش، قهرمانی در جام ها، آث میلان، خانواده اش و مسیح صحبت کرده است. صحبت های هافبک سابق میلان و رئال مادرید را به نقل از FourFourTwo می خوانیم.
می دانستم که جایگاهم را به عنوان یک بازیکن تثبیت کرده ام، وقتی...
با میلان قرارداد امضا کردم (به عنوان یک بازیکن 21 ساله از باشگاه سائو پائولو). این برای من یک افتخار بزرگ بود. بازیکنان در برزیل رویای این را دارند که به اروپا بیایند و با باشگاه های بزرگ قرارداد امضا کنند و میلان یکی از بهترین ها است. بنابراین من خوشحال بودم. وقتی به این تیم پیوستم، فقط یک پسر بچه بودم- "پسر طلایی"، چیزی که در آن زمان به من لقب می دادند. حالا یک پیش کسوت هستم!
خوشحال ترین آدم دنیا بودم، وقتی...
برزیل در سال 2002 قهرمان جام جهانی شد. من جوان بودم و فقط در دقایقی از یک بازی به میدان رفتم، اما آن فرصتی برای حضور در یک تیم عالی بود. رونالدو در آن زمان بهترین بازیکن جهان به شمار می رفت. به صورت کلی، من بعد از هر پیروزی بزرگ خوشحال هستم؛ همچون قهرمانی در جام کنفدراسیون ها با برزیل یا قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا با آث میلان. قهرمانی در جام جهانی اما نهایت موفقیت است و به عنوان یک برزیلی، این بزرگترین چیزی است که می توانید به آن دست بیابید. این فشاری است که هر برزیلی باید آن را متحمل شود.
روزی که فوتبال قلبم را شکست...
به فینال لیگ قهرمانان اروپا در سال 2005 مقابل لیورپول بر می گردد. وقتی که 0-3 از حریف پیش می افتید، باید بازی را برنده شوید. آن بازی هرگز نباید به پنالتی می رفت. آن شب واقعاً قرار نبود برای ما باشد.
هرگز این مساله را پیش از این به کسی نگفته ام، اما...
همیشه بازی کردن در میلان برایم مثل یک تجربه احساسی است. من بخشی از تاریخ آن باشگاه بودم. هواداران میلان فوق العاده هستند و همواره به من عشق زیادی را نشان دادند. هنوز هم با برخی بازیکنان تیم دوست هستم و هر هفته وضعیت آن ها را دنبال می کنم.
اگر فوتبال بازی نکرده بودم،...
یک کشیش پروتستان می شدم. همیشه بسیار مذهبی بوده ام. به همین دلیل است که همواره در طول بازی ها پیراهن "من به مسیح متعلقم" را می پوشم و پس از گلزنی به آسمان اشاره می کنم. این راه من است برای اینکه به همه نشان دهم قلبم به کجا تعلق دارد.
در حین بزرگ شدن، قهرمانان من ...
والدینم بودند. آن ها در سراسر زندگی شان به سختی کار کردند تا من تحصیلات خوبی را بگذرانم و در خانه ای پر از شادی بزرگ بشوم. بدون آن ها، من اکنون در جایگاهی که هستم حضور نمی داشتم.
افتخار آمیز ترین لحظه من وقتی بود که ...
کارلو آنچلوتی من را با میشل پلاتینی مقایسه کرد. این بزرگترین تعریفی بود که تاکنون یک شخص از من به عمل آورده است- پلاتینی یکی از بزرگترین هافبک های تاریخ است. مقایسه شدن با او برایم ارزش زیادی داشت.
اگر می توانستم یک چیز را در رابطه با فوتبال عوض کنم، ...
نحوه به پایان رسیدن جام جهانی 2006 برای برزیل را تغییر می دادم! ما تیم قدرتمندی داشتیم، اما وقتی که بیش از هر زمانی به پیروزی نیاز داشتیم، در مقابل فرانسه، نتوانستیم این کار را انجام دهیم. این مساله باعث ناراحتی ما شد. فکر می کنم یک فینال برزیلی-ایتالیایی، فینالی بسیار بزرگ می شد.
برای من، فوتبال یعنی...
بازی ای که نشاط را برای بسیاری از مردم به ارمغان می آورد. فوتبال به من اجازه می دهد تا یک الگو باشم و من از طریق آن قادر بوده ام به افراد زیادی کمک کنم.
سه کلمه ای که من را خلاصه می کنند...
وفادار، سختکوش و وقف شده (به چیزهای مختلف). این ویژگی ها برای موفقیت در فوتبال، و به طور کلی زندگی، ضروری هستند. فوتبال یک بازی تیمی است، هر روز باید با دیگران کار کنید، چه در طول تمرینات و چه در طول بازی ها؛ بنابراین مهم است که بهترین نسخه خودتان باشید.
چیزی که آن را بیشتر از همه چیز ستایش می کنم...
خانواده ام. همسر و فرزندانم، مهم ترین افراد در زندگی من هستند.
اگر می توانستم یک آرزو داشته باشم...
در واقع مجبورم به دو آرزو اشاره کنم. آرزو می کنم ای کاش با رئال مادرید می توانستم قهرمان لیگ قهرمانان اروپا بشوم و همینطور در استادیوم ماراکانا قهرمان جام جهانی می شدم. قهرمان شدن در جام جهانی، در خانه، رویای هر برزیلی است.
