اختصاصی طرفداری | ایران توانست از دو تیمی که مجموع رتبههای آنها در ردهبندی فیفا ۲۱۴ است، ۴ گل دریافت کند؛ اتفاقی سخت اما شدنی توسط دروازهبان و دفاع تیم ملی.
در چارچوب هفته ششم دور سوم مقدماتی جام جهانی ۲۰۲۶ قاره آسیا، تیم ملی ایران توانست در بیشکک با نتیجه ۲-۳ تیم ملی قرقیزستان را شکست دهد؛ نتیجهای که ایران را یک گام دیگر به صعود به جام جهانی نزدیک کرد و این مهم با پیروزی شب عید نوروز ۱۴۰۴ مقابل امارات در ورزشگاه آزادی حاصل میشود.
ایران از ۶ بازی ۱۶ امتیاز کسب کرده است. یک گزاره مشخص و واضح که علیالظاهر جای حرف و حدیثی باقی نمیگذارد اما ما بازیهای تیم ملی را دیدیم. این هواداران بهظاهر ساده نه به اندازه ماتریسهای سعید الهویی، اما به قدر کافی و خیلی بیشتر از چیزی که بهنظر میآید، فوتبال را میفهمند. این مردم دارای کمبود دلخوشی، هرروز با بازیکنان تمرین نمیکنند اما مطمئنا آنقدر فوتبال دیدهاند که بدیهیات را متوجه شوند. این تیم جای انتقاد دارد و مشخص نیست چه وقتی زمان درست آن است تا دست اندرکاران تیم ناراحت نشوند. آیا اگر از نقاط ضعف تیم نگوییم، مرتکب خیانت نشدیم؟ حین مسابقات مهم اعم از جام جهانی و جام ملتهای آسیا که نباید انتقاد کرد زیرا درست نیست تمرکز و روحیه بچههای تیم بر هم بخورد؛ حین مقدماتیهای این مسابقات هم نباید انتقادی کرد به دلایل مشابه و شرایط حساس صعود. لابد در بازیهای دوستانه که به احتمال ۷۰٪ با ازبکستان یا سوریه یا تیمی درجه ۲ یا ۳ آفریقایی است فقط میتوانیم انتقاد کنیم که احتمالا آن هم با جوابهایی مثل بازی دوستانه مهم نیست مواجه میشویم.
گاهی باید یادآوری کنیم که تیم نوزدهم دنیاییم. این رتبه فقط بهدرد پز دادن جلوی دوربینها نمیخورد و احتمالا باید بدانیم که لازم است نمایش تیم ملی هم درخور این رتبه باشد. تیم ملی نروژ در رده ۴۸ فیفا قرار دارد؛ بهنظر شما تفاوت فوتبال ایران و نروژ ۳۰ رتبه است؟
برد ۳-۲ مقابل کره شمالی و قرقیزستان جای خوشحالی ندارد؛ تحت هیچ عنوانی ندارد. ایران که به هرحال به جام جهانی صعود میکند و این را میدانیم (البته اگر صعود به جام جهانی ۴۸ تیمی را افتخار ندانیم)، پس نمیتوان تمام مسابقهها را با این استدلال که فقط باید ۳ امتیاز این بازی را گرفت بگذرانیم.
انتقادها و گفتنیها درخصوص عملکرد جای سوال علیرضا بیرانوند، شجاع خلیل زاده و علیرضا جهانبخش که گفته شده و میشود. روی صحبت این نوشته، نامی جدید است؛ نامی که به یکباره تصمیم بر حضورش در تیم ملی گرفته شد و حالا ۴ بازی کامل است که فیکس بازی میکند؛ علی نعمتی. علی نعمتی دفاع بدی نیست اما آیا آنی است که تیم ملی برای پوستاندازی به دنبالش بود؟
محمدحسین کنعانی زادگان ۳۰ ساله همچنان دعوت میشود. مرتضی پورعلی گنجی ۳۲ ساله همچنان دعوت میشود. شجاع خلیل زاده ۳۴ ساله علیرغم تمام انتقادات هنوز دعوت میشود. آیا بهتر نیست در این پروسه جوانگرایی حداقل مهره چهارم دفاع یک بازیکن ۲۸ ساله نباشد؟
علی نعمتی بازیکنی بود که کمتر هوادار پرسپولیسیای زمان جداییاش از سرخها، احساس ناراحتی شدید داشت و احتمال پشیمانی را میداد. او دعوت میشود و ۴ بازی است که فیکس بازی میکند تا محمدمهدی زارع در دومین حضورش در اردوی تیم ملی هر ۲ بازی را از روی سکوها تماشا کند؛ توجه کنید، از روی نیمکت هم نه، از روی سکوها چون حتی در لیست نفرات ذخیره هم قرار نمیگیرد.
تمام مشکلات تیم روی دوش علی نعمتی نیست، این نکته را دوباره بیان میکنیم اما این بدان معنا نیست که از کنار نمایشهای نهچندان جالب هم گذر کنیم. در مورد کسی حرف میزنیم که قرار بوده نیروی تازهای به عقب زمین ایران ببخشد اما سوالی پیش میآید: اگر قرار به آزمون و خطاست، اگر قرار به تحمل اشتباهات از روی کمتجربگی (!) بازیکنی مثل علی نعمتی است، چرا همین حالت را بازیکنی جوانتر نداشته باشیم؟
محمدامین حزباوی دفاع کمتجربهای است؟ گاهی اشتباه میکند؟ خب به او فرصت دوباره بدهید، برای حضور او توجیه بیاورید. بازیکن ۲۲ ساله فرصت اصلاح بیشتری نسبت به بازیکن ۲۸ ساله دارد. عارف آغاسی باکیفیت را هم اصلا حساب نمیکنیم. امیر قلعه نویی خواست با انتخاب علی نعمتی کمریسکترین گزینش را داشته باشد و این هم جواب این حرکت کمریسک! ایران تا قبل از حضور علی نعمتی در تیم ملی، در ۶ بازی پس از جام ملتهای آسیا ۴ کلینشیت را ثبت کرد. از بازی با ازبکستان که نعمتی به قلب خط دفاع ایران اضافه شد، یوزها در ۴ بازی فقط یک کلین شیت ثبت کردند.
۵ گل در ۳ بازی اخیر آنهم مقابل چه تیمهایی. یک گل از قطر، ۲ گل از کره شمالی و ۲ گل از قرقیزستان. توجه کنید که تیمهای دوم و سوم روی هم مجموع رنکینگ ۲۱۴ را در بین تیمهای فیفا دارند! زوج نعمتی نه با کنعانی جواب داده و نه با خلیل زاده. علی نعمتی در ۳ بازی اخیر حتی یک دوئل زمینی را هم برنده نشده است. (عملکردش در دوئلهای هوایی خوب بوده است.) علی نعمتی از فولادی به تیم ملی دعوت شده است که در بین تمام تیمهای نیمه بالایی جدول لیگ برتر بدترین خط دفاعی را دارد. هیچ دفاعی از چادرملوی اردکان، از استقلال خوزستان، از ملوان یا گل گهر وجود نداشتند که بتوانند به جای علی نعمتی به تیم ملی دعوت شوند؟
هیچکسی در شرایط عادی دلش عدم نتیجهگیری تیم ملیاش را نمیخواهد. حتی اگر در بحث نتیجهگیری باشگاهی، عدهای سنگاندازی کنند یا رسانهای شیطنت کند، اوضاعش با بحث ملی فرق میکند. کادرفنی تیم ملی همه را دشمن احتمالی خودشان میدانند؛ شاید در مصاحبههای بعد بازی از لذت بردن مردم بگویند اما خودشان هم میدانند در مواجه با ۳ هوادار ناراضی هیچ راهی جز سرکوب و توجیهات ابتدایی ندارند و نهایتا هم میگویند هواداران واقعی دلسوز هستن؛ اما بهتر است بدانند که دلسوزان واقعی کسانیاند که به وقت لازم انتقاد کنند و به وقت درست تمجید. وضعیت فعلی تیم ملی ایران علیرغم نتایج روی کاغذ خوب، نقاط تعریف زیادی ندارد. حال اگر با این نظر میخواهند ما را دشمن تیم ملی بدانند، بحث دیگری است...