طرفداری- دوره سوم رقابت های تنیس لیگ برتر بین المللی تنیس از دوم دسامبر 2016 در سه کشور آسیایی کلید خواهد خورد.
این رقابت ها که یک لیگ تنیس است با فرمتی ویژه برگزار می شود و هدف از آن گسترش هرچه بیشتر تنیس در آسیاست. در آستانه سومین سال مسابقات تاریخچه بازی ها و فرمت مسابقات را مرور کرده ایم.
در این تورنمنت چهار تیم از چهار کشور آسیایی در یک گروه با هم رقابت می کنند. هر تیم متشکل از بازیکنان فعال زن، مرد و یک و یا دو اسطوره بازنشسته است. هر بازی بین دو تیم در پنج ست برگزار می شود که یک ست بازی انفرادی مردان، یک ست انفرادی زنان، یک ست دوبل مردان، یک ست دوبل میکس و یک ست هم تقابل اسطوره هاست.
سیستم تعویض بازیکنان:
- هر تیم می تواند در طول هر ست یک تعویض انجام دهد.
- در بازی های دوبل هر دو بازیکن می توانند توسط هر بازیکن دیگری از تیم جایگزین شوند.
- در بازی اسطوره ها تنها یک اسطوره دیگر می تواند جای بازیکن حاضر در زمین را بگیرد.
- در صورت مصدومیت بازیکن، تیم ها حق تعویض نخواهند داشت و در آن ست بازنده اعلام می شوند.
سیستم امتیاز دهی:
- در این بازی تعداد مجموع گیم های برده در پایان بازی است که تیم برنده را تعیین می کند و نه ست ها.
- در این رقابت ها از سیستم ام تیازگیری نو-اَد (no-ad) استفاده می شود که یعنی برای بردن هر گیم تنها کسب چهار امتیاز کافی است و نیازی به اختلاف دو امتیازی نیست.
- هر تیمی که اول به گیم ششم برسد برنده ست خواهد بود.
- اگر بازی 5-5 مساوی باشد تای برکی 13 امتیازی برنده را تعیین خواهد کرد.
- در هنگام زدن سرویس ها در این تورنمنت خبری از 'لِت' نیست و هر سِروی ادامه بازی را به همراه دارد.
- اگر در پایان پنج ست تعداد گیم هایی که دو تیم برده اند برابر باشد یک سوپر شوت-اوت برنده را تعیین خواهد کرد.
- اگر تیمی که در پایان ست چهارم عقب است برنده ست آخر شود بازی تا زمانی که آنها تعداد گیم کافی برای مساوی کردن بازی و کشاندن آن به سوپر شوت-اوت ببرند ادامه پیدا می کند؛ مگر آنکه تیم پیشتاز یک گیم ببرد و کار را تمام کند.
- اولین تیمی که به امتیاز 10 برسد برنده سوپر شوت-اوت خواهد بود.
- هر تیم در هر ست اگر در حال دریافت باشد می تواند یک 'پاور پوینت' تقاضا کند و به این ترتیب امتیاز بعد دوبل محاسبه خواهد شد.
هر پیروزی در بازی ها سه امتیاز و هر شکست در صورت پیروزی در حداقل 20 گیم یک امتیاز خواهد داشت. در پایان مرحله گروهی دو تیمی که اول و دوم شوند بازی فینال را برگزار می کنند.
توماس بردیچ و لیتون هیوئیت در تیم سنگاپور اسلمرز در سال 2015
این رقابت ها در تاریخ بسیار کوتاه و دو ساله اش با تغییرات ناگهانی و متعددی در تیم های شرکت کننده اش مواجه شده است. در ابتدا قرار بود تیمی از بانکوک در بازی ها حاضر شود که به دلیل ناآرامی ها سیاسی در پایتخت تایلند در سال 2014 این تیم به پایتخت فیلیپین و مانیلا منتقل شد؛ این تیم نیز که فیلیپین مَوریکس نام داشت بعد از تنها یک دوره حضور منحل شد.
در حال حاضر دو تیم از شرق آسیا تحت نام های سنگاپور اسلمرز و ژاپن ووریرز، یک تیم از آسیای میانه تحت عنوان ایندین اِیسِز و یک تیم از خاور میانه زیر نام امارات رویالز در بازی ها شرکت می کنند. ژاپنی ها اولین حضور خود را در این تورنمنت تجربه می کنند. در این رقابت ها به علت فاصله زیاد امارات با دیگر کشور ها همواره سه تیم دیگر میزبانی بازی ها را بر عهده می گیرند.
در سال 2014 تیم ایندین ایسز که راجر فدرر و پیت سمپراس را در خود داشت با غلبه بر تیم اماراتی قهرمان بازی ها شد و سال گذشته هم سنگاپور اسلمرز با اندی ماری و استن واورینکا، در فینال از سد تیم هندی گذشتند و قهرمان شدند.
گائل مونفیس، آنا ایوانوویچ و سانیا میرزا در تیم ایندین ایسز
