طرفداری - کلودیو براوو، دروازه‌بان ملی‌پوش باشگاه منچسترسیتی در مصاحبه با وب‌سایت رسمی یوفا درباره مسائل مختلفی صحبت کرد که مشروح آن را در ادامه مشاهده می کنید.
یوفا: بهترین چیزی که از زمان پیوستن به منچسترسیتی تجربه کرده‌ای؟
خیلی چیزها! اول از همه این است که همه در باشگاه تلاش می‌کنند تا احساس کنم در خانه هستم و به سرعت به شهر و کشور جدیدی که در آن زندگی می کنم، عادت کنم. دومین مسئله، بزرگ بودن باشگاه است. وقتی وارد ورزشگاه اتحاد می‌شوید و تعداد هواداران این تیم در سراسر دنیا را می‌فهمید، پی به بزرگی باشگاه می‌برید.
از لحاظ فوتبالی، خیلی خوشحالم چون خوب بازی می کنیم و سبک بازی یکدیگر را به خوبی می‌فهمیم. اگرچه مدت زیادی از سبک جدید بازی ما نمی‌گذرد، خیلی از تیم ها سعی در کپی کردن از سبک بازی ما دارند و این نشان دهنده این است که کادرفنی و البته بازیکنان، کارشان را به خوبی انجام می دهند. این‌ها دلایلی‌ست که باعث می‌شود احساس خوشحالی فراوانی از بودن در این تیم داشته باشم.
یوفا: به عنوان یک دروازه‌بان بازی با پای خیلی خوبی دارید. چگونه به این توانایی دست پیدا کردید؟
فکر می کنم از کودکی چنین قدرتی داشتم. همیشه ضربات خوبی به توپ می‌زدم و به همین دلیل در ابتدا یک مهاجم بودم. پس از مدتی دروازه‌بانی را هم تجربه کردم و در نهایت دروازه‌بانی را انتخاب کردم. اما استعداد بازی با پایم از بین نرفت. از همان روزها تلاش کردم تا در این زمینه بهتر شوم چون بازی با پای خوب معمولا یک ضرورت برای دروازه‌بانان محسوب نمی‌شود.امروزه دروازه‌بان بودن اصلا کار راحتی نیست چون شما علاوه بر مهار موقعیت‌های گلزنی حریف باید کارهای فراوان دیگری نیز انجام بدهید.
یوفا: آیا بازگشت به نیوکمپ به عنوان دروازه‌بان منچسترسیتی شما را هیجان‌زده می کند؟
بله. تقریبا با زمانی که به عنوان دروازه‌بان بارسلونا مقابل رئال سوسیه‌داد بازی کردم، شبیه است. چنین اتفاقاتی خاص هستند و در حین تجربه آن، هزاران فکر به ذهن شما خطور می کند. حالا قرار است این اتفاق بار دیگر برای من رخ بدهد که امیدوارم به خوبی برای ما پیش برود.
یوفا: شما بارها و بارها با توانایی‌های مسی، نیمار و سوارز در تمرینات بارسلونا رو به رو شده‌اید. مواجه‌شدن با این مثلث برای یک دروازه‌بان چگونه است؟
تمرین‌کردن با آن‌ها فوق العاده است. فارغ از کلاس بازی، آن‌ها دوستان و انسان های بسیار خوبی هستند که چیزهای زیادی از آن‌ها می‌آموزید. عملکرد آن ها واقعا فوق العاده است. به عنوان یک دروازه‌بان، طبیعتا هم‌تیمی بودن با این سه یک امتیاز مثبت محسوب می‌شود! البته من مقابل آن ها نیز بازی کرده‌ام و به خوبی دلیل بهترین بودن‌شان را می دانم. بازی مقابل MSN واقعا سخت است. حالا اما ما راهمان را از یکدیگر جدا کرده ایم و همیشه برای آن ها آرزوی بهترین‌ها را خواهم داشت چون هم‌تیمی‌های فوق العاده‌ای برای من بودند. امیدوارم بازی معرکه‌ای شود.
یوفا:وقتی این سه به سمت دروازه یک دروازه‌بان شلیک می کنند، برای آن دروازه‌بان یک کابوس محسوب نمی‌شود؟
نه. فکر نمی کنم. هیچ گاه مهاجم مقابل برای من یک کابوس نبوده است. چنین تقابل‌هایی را باید به عنوان یک چالش دید و سعی در حضور در چنین بازی‌هایی داشت. بازی هایی در سطح بسیار بالا که بازیکنان بی‌نظیری در آن بازی می‌کنند. چنین دیدارهایی به جای ترساندن، به شما انگیزه می دهد. زمانی که فکر می کنید حریف از شما قوی‌تر است اما اتفاقات بازی جور دیگری رخ می دهد و به شما اعتماد به نفس می دهد.
