طرفداری- از گزارشات رسانه های مختلف در مورد رقم انتقال یا پاداش یا سایر موارد مالی که بگذریم، که می توان مفصل در مورد آن حرف زد، اشتباهات رایجی در بین طرفداران فوتبال وجود دارد که باید آنها را برطرف کنیم. مثلا اینکه در کانون های هواداری شایعه می شود که باشگاه از پول فروش پیراهن یک بازیکن، تمام حقوق یا حق نقل و انتقال را در آورده است، دروغی بیش نیست. در چند مقاله، با هم داستان فروش پیراهن یک بازیکن، داستان اینکه خراب بودن یک فکس، ربطی به عدم انتقال یک بازیکن نداشته است و همچنین رقم انتقال یک بازیکن، مستقیما در یک سال مالی یک باشگاه حساب نمی شود را بررسی می کنیم.
جیک کوهن، یک وکیل مشهور ورزشی بریتانیایی است که طرفدار فوتبال جزیره محسوب می شود. به همین دلیل مثال هایی که در نوشته از آن یاد می شود، به لیگ برتر بر می گردد.
بخش اول- ادعای اشتباهی به عنوان فروش پیراهن می تواند هزینه انتقال سوپر استار را در بیاورد!
هیچ باشگاه فوتبالی نتوانسته است رقم انتقال یک بازیکن را از فروش پیراهن در بیاورد. در دنیای فوتبال کمپانی های آدیداس، نایکی، پوما و سایرین، چیزی بین ۸۵ تا ۹۰ درصد درآمد حاصل از فروش پیراهن ها را بدست می آورند و این یک استاندارد در صنعت البسه ورزشی است. برخی استثنائات هم وجود دارد. مثلا باشگاه بایرن مونیخ که بخشی از آن به آدیداس تعلق دارد، کمی درصد بیشتری می تواند بگیرد اما باید دوباره تاکید کرد که تنها در صورتی که یک پیراهن بیشتر از یک عدد خاصی(معمولا عدد زیاد) فروش برود، درآمد اضافه می تواند بخشی به باشگاه برسد.
حال مسئله را بیشتر باز می کنیم. منچستر یونایتد قراردادی ۷۵۰ میلیون پوندی با آدیداس امضا کرد که یکی از بزرگترین قراردادهای فوتبال است، اگرچه هدف آدیداس از دادن سالیانه ۷۵ میلیون پوند به یونایتد تنها این نبود که لوگویش در پیراهن منچستر ظاهر شود یا حتی از این تیم اهداف بازاریابی داشته باشد.(با اینکه منچستر یونایتد یکی از معدود باشگاه های جهان است که می تواند چنین کمکی به آدیداس کند) اما در نهایت برای یک کمپانی لباس، ارزش واقعی در جای دیگری نهفته است و آن هم همان قرارداد با باشگاه های فوتبال است.
باشگاه های فوتبال طبیعتا باید کار فوتبالی انجام دهند و امکانات تولید پیراهن و ... ندارند. برخی از آنها حتی توان گرداندن یک وب سایت آنلاین برای فروش را ندارند. اینجاست که کمپانی هایی مثل آدیداس وارد عمل می شوند. فقط برای اینکه بیشتر با هدف آدیداس آشنا شوید کافیست کنفرانس خبری هربرت هاینر، مدیر آدیداس را در هنگام امضای قرارداد با منچستر یونایتد مرور کنید. آدیداس از قرارداد ۷۵۰ میلیون پوندی با یونایتد انتظار دارد به یک میلیارد و پانصد میلیون پوند فروش برسد!
مزخرفاتی در اینترنت منتشر شده که ادعا می کند فروش پیراهن زلاتان ایبراهیموویچ در منچستر یونایتد، ۵۰ میلیون پوند برای باشگاه درآمدزایی دارد! چیزی حتی فراتر از حقوقی که قرار است او بگیرد. این داستان به آسانی رد می شود.
در واقعیت، منچستر به خاطر قرارداد ۷۵ میلیون پوندی ای که با آدیداس امضا کرده، حتی ۱۰ تا ۱۵ درصدی که از فروش پیراهن بازیکنانش معمولا باید بگیرد را دریافت نمی کند! شیاطین سرخ تنها در صورتی می توانند از فروش پیراهن بازیکنانشان درآمد داشته باشند که از حدی که آدیداس تعیین کرده(حدی که بسیار بالا است)، بیشتر پیراهن بفروشند.
منچستر یونایتد سال گذشته کمتر از ۳ میلیون پیراهن فروخته است. (۲ میلیون و ۸۵۰ هزار). بیاید فرض کنیم انتقال زلاتان باعث می شود ۳۰۰ هزار پیراهن بیشتر به فروش برود. ۱۰ درصد افزایش تعداد به خاطر یک بازیکن، خیلی خوش بینانه است. مخصوصا اینکه بازیکنی مثل ایبراهیموویچ، بازیکن کمپانی نایکی محسوب می شود و به تنهایی در تبلیغات آدیداس حاضر نخواهد شد. حقِ تصویری که مورد توافق با یونایتد بوده، تنها به این باشگاه اجازه می دهد که حداقل با دو بازیکن دیگر، زلاتان را در تبلیغات پیراهن به کار گیرند. او شخصا این کار را انجام نخواهد داد. به علاوه فراموش نکنید که بخش مهمی از هواداران یونایتد که معمولا پیراهن می گیرند هم ترجیح می دهند مثلا به جای پیراهن اسمالینگ، پیراهن زلاتان را بخرند. این افراد در همان آمار اولیه هستند و زلاتان تاثیری در آنها ندارد.
حال فرض می کنیم یونایتد توانسته به حدی پیراهن بفروشد که بند گرفتن ۱۰-۱۵ درصد از درآمد را فعال کند. اگر زلاتان بتواند ۳۰۰ هزار پیراهن بفروشد، با در نظر داشتن قیمت ۷۰ پوندی پیراهن منچستر یونایتد، ۲۱ میلیون پوند درآمد حاصل از فروش پیراهن ایبراهیموویچ خواهد بود که از این مقدار سهم منچستر تنها ۳ میلیون پوند است و دوباره ۱۸ میلیون پوند آن به آدیداس می رسد.
بله، منچستر یونایتد از فروش پیراهن سوپر استاری مثل زلاتان ایبراهیموویچ، در بهترین حالت می تواند ۳ میلیون پوند در آمد کسب کند که این مقدار کمتر از ۲۰ درصد هزینه ای است که ستاره سوئدی برای شیاطین سرخ دارد(حقوق، پاداش، حق تصویر، حق مدیر برنامه(مینو رایولا).) فراموش نکنید که زلاتان ایبراهیموویچ یک بازیکن آزاد بود.
در مورد بازیکنی مثل پل پوگبا هم چنین داستانی برقرار است. انتقالی که با احتساب مبلغ ترانسفر، حقوق، پاداش، حق تصویر و حق مدیر برنامه(رایولا)، حداقل ۲۰۰ میلیون یورو برای منچستر یونایتد هزینه دارد. درآمد حاصل از فروش پیراهن بازیکنی مثل پوگبا نهایت ۳ میلیون پوند خواهد بود.
این مقاله بخش های دیگری هم دارد و سعی دارد باورهای غلطی که در مورد نقل و انتقالات فوتبال بین هواداران فوتبال وجود دارد را بر طرف کند.
