اختصاصی طرفداری- این روزها بیش از هر چیز، صدای «آنتی ونگر ها» را می توان شنید. آن ها فریاد های اعتراضی سر می دهند، با خود بنر های اعتراضی به ورزشگاه می آورند و خواستار کنار رفتن آرسن ونگر از آرسنال می شوند. حتی پیروزی 4-0 توپچی ها مقابل هال سیتی در بازی تکراری جام حذفی را نیز دلیلی برای توقف اعتراضات خویش نمی دانند.
پس از دو باخت مقابل منچستر یونایتد و سوانزی و یک تساوی با دشمن خونی یعنی تاتنهام، فقط یک برد می توانست اوضاع را برای ونگر به طور موقت آرام کند و یا صدای منتقدان او را پایین بیاورد. 5 بازی متوالی بدون برد در کلیه رقابت ها، سه بازی متوالی بدون برد در لیگ برتر و ایجاد فاصله 8 امتیازی با صدر جدول برای هواداران باشگاه قابل هضم نبود.
این روزها تیری آنری هم به جمع منتقدان ونگر پیوسته است. آنری که پس از باخت خانگی مقابل سوانزی گفته بود که هرگز هواداران آرسنال را تا این اندازه عصبانی ندیده بود، موجب تکدر خاطر آرسن ونگر گردید. آنری به عنوان یک مفسر و گزارشگر وظیفه داشت به حقیقت اشاره نماید ولی به هر حال کلام او به عنوان یکی از اسطوره های باشگاه، می توانست جو را برای ونگر سنگین تر نماید و شاید به همین دلیل، این مربی کهنه کار فرانسوی ناراحت شد.
پس از پیروزی توپچی ها مقابل هال سیتی، یکی دیگر از اسطوره های باشگاه یعنی ایان رایت که برای گزارش این بازی در ورزشگاه حضور داشت، از عملکرد آن هواداری که یک بنر اعتراضی علیه ونگر را به ورزشگاه آورده بود، ناراحت شد و حتی یک درگیری توئیتری بین این دو به وجود آمد. آن هوادار به ایان رایت می گفت که «تو هزینه ما را نمی دهی که این طور از بنر اعتراضی ما ناراحتی می شوی» و یان رایت هم در پاسخ گفت که «من به جای هزینه و پول، قوزک پای خودم را دادم و در یکی از بازی های جام حذفی 1994، با 6 تزریق آمپول به زمین رفتم.»
ونگر هم معتقد است که قضاوت کردن درباره عملکرد این فصل آرسنال بسیار زود است و باید تا پایان فصل صبر کرد ولی حتی اگر این حرف ونگر را هم بپذیریم، یک نگاه گذرا به وضعیت آرسنال در کلیه رقابت ها، نشان می دهد که آنها شانس چندانی برای کنار زدن بارسلونا در لیگ قهرمانان ندارند، در لیگ هم که قافیه را به لستر سیتی و تاتنهام باخته اند و شاید تنها جام حذفی باقی مانده باشد که ونگر خود را متخصص قهرمانی در آن می داند.
در بازی مقابل هال سیتی که ترکیب اصلی آرسنال با 6 تغییر در مقایسه با بازی در برابر تاتنهام چیده شده بود، اولیویه ژیرو و تئو وولکات هر کدام دو گل زدند. ونگر که ابتدا قصد نداشت از ژیرو به علت تولد فرزند پسرش، در ترکیب اصلی آرسنال استفاده کند، نظر خود را عوض کرد و در نهایت هم این مهاجم با هوش، دو بار دروازه هال سیتی را گشود. آرسنال خیلی خوش شانس بود که پاس اشتباه دیوید مایلر بازیکن هال سیتی در محوطه جریمه به ژیرو رسید تا گل اول این تیم وارد دروازه یاکوپویچ دروازه بان هال سیتی شده و در نیمه دوم هم با خسته شدن حریف، 3 گل دیگر را وارد دروازه شاگردان استیو بروس کردند.
ژیرو پس از دو گلی که در تساوی 3-3 مقابل لیورپول زده بود، در 11 بازی متوالی نتوانست دروازه حریفان را باز کند و شاید بهترین هدیه برای او، پاس مایلر بود تا به رکورد بی ثمر 772 دقیقه ناکامی در امر گلزنی و طولانی ترین رکورد گل نزدن خویش در باشگاه آرسنال خاتمه دهد. شاید هم تولد پسرش برای او شانس به همراه آورده باشد. محمد الننی هافبک مصری آرسنال هم فرصت یافت تا برای اولین بار در لیگ برتر، در ترکیب اصلی توپچی ها قرار بگیرد که البته عملکرد خوبی را نیز ارائه داد و نمایش قابل قبول او در بازی مقابل تاتنهام، در جام حذفی هم تکرار گردید.
البته در کنار الننی، از متیو فلامینی هم استفاده شد ولی بدون شک، عملکرد الننی بسیار بهتر از فلامینی بود. بازی کردن فلامینی و نمایش های ضعیف او نیز یک سوژه همیشگی برای آرسنالی ها در این فصل شده است. بسیاری از کارشناسان عقیده دارند که اگر فرانسوا کوکلین محروم به ترکیب آرسنال بازگردد، زوج بهتری را با الننی خواهد ساخت. یکی از نکاتی که شاید کمتر مورد توجه رسانه ها قرار گرفته، نمایش بسیار خوب دو بازیکن کم حاشیه و بی سر و صدای آرسنال در این روزها می باشد. داوید اوسپینا درون دروازه بسیار خوب کار کرده و واکنش های فوق العاده ای را نشان می دهد. همچنین باید به جوئل کمپل هافبک کاستاریکایی آرسنال اشاره کنیم که در سال های قبل همواره مورد بی مهری ونگر قرار می گرفت و به تیم های مختلف قرض داده می شد ولی در این ماه ها، هر گاه به زمین رفته، عملکرد خوبی را به نمایش گذاشته است.
به نوشته روزنامه ایندپندنت، یکی از انتقادات همیشگی از دوره 20 ساله حضور ونگر در آرسنال، عدم توجه این مربی به چیدن یک ترکیب بر اساس شرایط تیم حریف می باشد که البته در بازی مقابل تاتنهام، چنین انتقادی صادق نبود و دیدیم که ونگر برای یکی از دفعات معدود، بر اساس تاکتیک ها و شرایط تیم حریف، ترکیب اصلی تیمش را انتخاب نمود.
حتی پیروزی 4-0 در جام حذفی هم نتوانست کام ونگر را شیرین نماید زیرا با مصدومیت چند بازیکن مهم خود رو به رو شد. پر مرته ساکر، گابریل پائولیستا و حتی آرون رمزی را باید به لشکر مصدومان آرسنال اضافه کرد هر چند که برخی از کارشناسان این بازی را یک نقطه عطف برای آرسنال و یک احیای دوباره برای پایان دادن به روزهای دشوار و سیاه یک ماه اخیر می دانند. آرسنال در 2 سال اخیر و طی 14 بازی در جام حذفی، بدون شکست باقی مانده است. بزرگ ترین هدف ونگر هت تریک کردن در قهرمانی جام حذفی می باشد. آخرین باری که یک تیم توانست 3 سال متوالی به قهرمانی در جام حذفی برسد، حدود 130 سال پیش، بلکبرن راورز در سال 1880 بود و حالا آرسنال به عنوان پر افتخار ترین تیم تاریخ جام حذفی، به دنبال سومین قهرمانی متوالی در این جام است هر چند که حتی اگر چنین افتخاری هم نصیب توپچی ها شود، بسیاری از هواداران را راضی نخواهد کرد.
آرسنال در ادامه مسیر خود باید در بازی خانگی، میزبان واتفورد در جام حذفی باشد. پس از این بازی، شاگردان ونگر به نیوکمپ خواهند رفت تا بازی برگشت مقابل بارسلونا را برگزار کنند که می توان از هم اکنون و به قول ریو فردیناند، آن را یک بازی تشریفاتی دانست. حتی ریو فردیناند به ونگر پیشنهاد کرده که در این بازی به ستارگان آرسنال استراحت بدهد تا تمرکز اصلی این تیم روی لیگ برتر باقی بماند که البته این پیشنهاد به احتمال زیاد باعث شگفت زدگی ونگر خواهد شد!
