طرفداری- در آستانه بازی فردای دو تیم منچستریونایتد و آرسنال در چارچوب جام حذفی انگلستان، روبی سویج در ستون اختصاصی خود در سایت بی بی سی به مقایسه عملکرد این دو ستاره خریداری شده در تابستان اخیر پرداخت. هافبک اسبق لیگ جزیره نوشت:
به مانند دی ماریا، الکسیس سانچز هم اهل آمریکای جنوبی است و جثه کوچکی دارد که آن را با چابکی و مهارت های تکنیکی جبران می کند. هر دوی آن ها از غول های لالیگا با هزینه گزاف و نامی معروف به خدمت گرفته شدند. با این وجود اوضاع برای خرید 59 میلیون پوندی یونایتد آنطور که انتظار می رفت پیش نرفته است.
به نظر من انتقال 35 میلیون پوندی سانچز از بارسلونا یکی از بهترین خریدهای فصل بوده است. عملکرد او چیزی از عملکرد سسک فابرگاس و دیگو کوستا در چلسی کم نداشته است. اما در سوی دیگر دی ماریا را می توان یکی از بزرگترین گاف های نقل و انتقالی دانست.
این را به خاطر اینکه انتقال او رکورد خرید بازیکن در بریتانیا را جابجا کرد نمی گویم. دلیل تفاوتی است که در عملکرد و دستاوردهای این بازیکن پیش و پس از انتقال به یونایتد وجود دارد. دلیل غوغایی که خرید او از رئال مادرید برپا کرده بود این بود که وی به عنوان یکی از بهترین بازیکنان جهان در آن مقطع خریداری شد.
او بهترین بازیکن فینال لیگ قهرمانان فصل گذشته بود و جام جهانی خوبی را پشت سر گذاشت. آرژانتین نبود او را در فینال احساس کرد و چه بسا با او می توانستند به قهرمانی دست پیدا کنند. او این را یک هفته پس از نخستین بازی برای یونایتد در ماه سپتامبر و در جریان پیروزی 4-2 آرژانتین مقابل آلمان در بازی دوستانه در خاک ژرمن ها نشان داد. دی ماریا در آن بازی در جناح راست بازی کرد و به شکل عجیبی خوب کار کرد.
باید بگویم که او یکی سومین یا چهارمین بازیکن برتر دنیا در آن مقطع بود. او را در کنار لوئیس سوارز پشت سر رونالدو و مسی قرار می دهم. اما حالا شما بازیکنی کاملا متفاوت را می بینید که تاثیرگذاری اندکی در بازی دارد. دی ماریا در دو بازی اخیر به جناح راست بازگشت و باز هم تفاوتی در عملکرد وی پدید نیامد. او بین دو نیمه در بازی مقابل ساندرلند تعویض شد. این اتفاق در کمتر از یک ساعت در بازی مقابل نیوکاسل اتفاق افتاد. او به روشنی از روزهای خوب خود فاصله دارد.
در هفته های اخیر صحبت های مثبت زیادی در مورد عملکرد ضعیف دی ماریا شنیده شده است. آن ها می گویند او هنوز با فوتبال انگلیسی آشنایی ندارد. او مصدوم بود. او مشکلاتی خارج از زمین دارد. او خارج از پست اصلی خود به بازی گرفته می شود. او در پست های زیادی به بازی گرفته شده است. یونایتد هنوز راه بازی گرفتن از او را پیدا نکرده است. تمام تیم بد بازی می کند. یونایتد از سیستمی که بازی او را شکوفا کند استفاده نمی کند. فن خال دوست ندارد او به طور غریزی فوتبال بازی کند!
من با دی ماریا احساس همدردی می کنم و امیدوارم یونایتد از کیفیت های او شامل دویدن با توپ و عبور از مدافعان از جناح راست و چپ و کیفیت های سرعتی و تکنیکی او استفاده کند. اما نمی توانیم چندان به این بهانه ها اعتماد کنیم. بهترین بازیکنان فوتبال جهان می توانند فرصت های بازی را به دست بیاورند و از آن ها استفاده کنند و در شرایطی که تیمشان خوب بازی نمی کند، وضعیت را تغییر دهند.
سانچز مثال خوبی از آن روی سکه است. او در روزهایی که آرسنال معمولی کار می کند به تیم کمک می کند، به تیم سرعت می دهد و برای تیم گلزنی می کند. دی ماریا نتوانسته است این جنبش را به ترکیب یونایتد بدهد. بله، کارهای سخت باید انجام گیرند اما اتفاقی که در ماه های اخیر رخ داده است این بوده که عملکرد او روز به روز با افت روبرو شده است.
شگفت زده می شوم که چطور برخی در مورد او به این نکته اشاره می کنند که تنها فابرگاس از او پاس های بیشتری را ارسال کرده است. این تمام داستان را به شما نمی گوید. به آمار او اگر نگاه کنید می بینید که چطور همه چیز در مورد او در حال بدتر شدن است. سه گل او در لیگ و سه پاس گل او در چهار بازی اول او اتفاق افتاده اند. تنها گل او در 19 بازی اخیر مقابل بوویل در جام حذفی بوده است و در نه بازی اخیر لیگ تنها دو پاس گل داشته است.
از زمان بازگشت از مصدومیت همسترینگ کیفیت پاس و شوت او افت کرده است و شانس های کمتری را خلق کرده است. درست است که او در پست های زیادی به کار گرفته شده است، اما این اتفاق برای او در فصل های گذشته هم رخ داده بود و او به بازی در مرکز زمین ناآشنا نیست.
چیزی در این بین تغییر کرده است یا باید تغییر کند. فن خال شیوه حل مشکل را در بیرون کشیدن او از بازی می بیند و شاید در بازی های آینده او را به طور کامل کنار بگذارد. یا ممکن است از او به طور کامل استفاده کند تا به او اعتماد به نفس بدهد.
دی ماریا هنوز نتوانسته کیفیت های خود را به دوست داران فوتبال در جزیره نشان دهد. سوال این است که آیا هیچگاه می تواند؟ برخی از بازیکنان هیچگاه با فوتبال انگلیسی هماهنگ نمی شوند و منظور من سرعت بالای بازی هاست. در گذشته بازیکنانی با چنین کالیبری داشتیم که جواب ندادند. افرادی مانند آندری شوچنکو و خوان سباستین ورون.
برای خرید ورون هم رکورد نقل و انتقالات جزیره شکسته شد. او با 28 میلیون پوند راهی یونایتد شد و نگرانی در خصوص دی ماریا ادامه دارد که آیا در راه آرژانتینی مطرح دیگری پا گذاشته است. به یاد دارم که مقابل ورون بازی کردم. در آن زمان در لستر بازی می کردم و البته در لباس ولز در سال 2002 مقابل آرژآنتین به میدان رفتم. در آن بازی من بهترین بازیکن زمین شدم. هنوز بطری شامپاینی که در آن بازی هدیه گرفتم را در خانه ام دارم.
به مانند دی ماریا، ورون به خوبی لیگ را آغاز کرد اما هیچگاه نتوانست خود را تطبیق دهد. البته برای دی ماریا زود است که اینطور قضاوت شود. اما اتفاقی که در مورد ورون رخ داد این بود که شما می توانید در لیگی دیگر ابر ستاره باشید اما به انگلستان بروید و یک بازیکن معمولی باشید.
