سایت بایرن: یادت هست در 14 آگوست 1999 کجا بودی؟
وحید هاشمیان: فکر می کنم در تهران بودم. درست می گویم؟
کاملا غلط است. تو در آن روز اینجا در مونیخ بودی و اولین بازی خود برای هامبورگ را در مقابل بایرن مونیخ انجام دادی.
درست است! ما آن بازی را 2-2 کردیم و جیوانی البر در دقیقه آخر گل مساوی را به ثمر رساند. من در دقیقه 72 به جای آنتونی یه بوا به زمین آمدم و دقیقا در مقابل لوتار ماتئوس و توماس لینکه بودم، کسانی که بسیار با تجربه بودند. این یک بازی اول پر استرس برای من بود اما من زود به سرعت فوتبال آلمان عادت کردم.
نکاتی جزئی در خارج از زمین وجود داشت ...
در اولین مصاحبه ام در هامبورگ گفتم که از بچگی عاشق بایرن مونیخ بوده ام. گزارشگر خندید و گفت:" تو به هامبورگ آمده ای، چرا بایرن مونیخ؟" من فقط دروغ نگفتم. زمانی که در ایران بزرگ شدم، بایرن مونیخ بسیار محبوب بود. آن ها همیشه برای من یک باشگاه بسیار بزرگ بوده اند.
بعد از رفتن به اف سی بوخوم در سال 2004 به بایرن مونیخ آمدی، چه حسی داشتی؟
من پیشنهادات زیادی داشتم ولی نیازی به فکر کردن نبود؛ فقط می خواستم که برای بایرن مونیخ بازی کنم. این یک هدف مخفی برای من بود و ناگهان من این شانس را پیدا کرده بودم. این یک رویا بود که محقق می شد.
بایرن را چگونه با تیم های سابق خود مقایسه می کنید؟
هامبورگ تیم بزرگی بود. اما شما در بایرن مونیخ فرصت های بسیار بزرگتری پیدا می کنید. در آن زمان، انتظارات از رقابتی که در درون تیم بود، بیشتر بود. به همین دلیل، وقت مربی به شما فرصت می داد، باید بهترین عملکرد خود را نشان می دادی وگرنه کار سخت می شد.
در سال 2005، با بایرن دوگانه بردید ولی شما فقط در آن سال 15 بازی کرده و یک گل زدید.
من یک بار دیگر زمان حضورم در بایرن را برای شما آنالیز می کنم. وقتی به اینجا آمدم، فکر می کردم کسی هستم که برای تطابق با تیم به زمان نیاز دارم. ولی این در اینجا کارساز نیست، در بایرن، باید به سرعت بازی کنید و از شانس خود استفاده کنید. با این وجود، من خاطرات خوبی از بایرن دارم.
حالا شما برای کارآموزی در مربیگری به اینجا آمده اید. چطور به اینجا آمدید؟
بعد از قبول شدن در امتحان ورودی DFB، من با هرمن گرلاند تماس گرفتم. او هم مثل من در بوخوم بازی کرده بود و کمک زیادی به من کرد. البته بعد از صحبت با ماتیاس سامر و تیم مربیگری به اینجا آمدم. از بایرن مونیخ تشکر می کنم که این فرصت را به من داد.
از زمانی که در این تیم به عنوان یک بازیکن حضور داشتید، چه چیزی تغییر کرده است؟
همه چیز حرفه ای تر شده است. تمرین ها، سازماندهی و امکانات. مجموعه این جا بسیار خوب است. ساختار باشگاه، در همه جای آن، بسیار بسیار حرفه ای شده است. این چیزی بود که مرا مجاب کرد که:" می خواهم برای دوران کارآموزیم به بایرن بیایم." البته مهم تر از آن، تیم مربیگری این باشگاه است که در دنیا بهترین است.
چه زمانی به فکر مربی شدن افتادی؟
من مدارک A و B خود را زمانی که در آلمان بازیکن بودم گرفتم. من قبل از تمرکز بر روزی امتحان ورودی DFB، 14 ماه را در لیگ هامبورگ مشغول مربیگری بودم. من حتما می خواستم که دوره مربیگری خود را در آلمان ببینم زیرا به عنوان بهترین در جهان از ان یاد می شود. می توانم چیزهای زیادی در اینجا بیاموزم.
شخصیت شما ساکت و باادب است. آیا هاشمیان در نقش یک مربی پر سر و صدا تر می شود؟
در زمان مربیگریم در هامبورگ یکی دوبار از کوره در رفتم (با لبخند). من می توانم خود را کنترل کنم. بسیار منظم هستم، می خواهم که به سختی کار کنم و همه چیز را مورد بررسی قرار دهم.
مربیان شما فرانک پگلسدورف، پیتر نویرر، فلیکس ماگات و علی دایی بوده اند، آیا شما الگویی در مربیگری دارید؟
خیر، یک کپی هیچ وقت همانند اصل خود نمی شود. هرکس شخصیت، فلسفه و ایده های خاص خود را دارد. پس هرکس می تواند روش خاص خود را برای کارکردن داشته باشد. من تمام نکات مثبت مربی های قبلی خود را از آن ها می گیرم و با ایده های خودم ترکیب می کنم.
دوست دارید مربی کدام تیم بشوید؟
من دوست دارم مربی همه تیم هایی که برای آن ها بازی کرده ام بشوم (با خنده). و همینطور آرزوی مربیگری در تیم ملی ایران را نیز دارم. تنها مشکل این است که به عنوان یک مربی باید به پیشنهاداتی که به شما می شود تکیه کنید و نمی توانید تیمی برای خود انتخاب کنید. پس می خواهم که در ابتدا به خوبی پیشرفت کنم. سایر مطالب خود به خود درست خواهد شد.
