از زمانی که خودمو شناختم و دست چپ و راستم رو یاد گرفتم از اون موقع یادمه که تلویزیون کلاً دو تا کانال داشت شبکه 1 و شبکه 2.از اون موقع بود که تیمی رو تو چارچوب قاب تلویزیون سیاه و سفید دیدم که رنگ لباسشون تیره بود و اولین بازی که از این تیم یادمه اون بازی فینال جام جهانی 1982 بود.از همون موقع عاشق اون تیم شدم.خصوصاً با گل زیبایی که تاردلی زد و اون حرکات دیوانه کننده اش.خلاصه که از اون موقع جرقه عشق به آتزوری بزرگ در من زده شد و من کم کم عاشق شدم اما عشق واقعی و ابدی من از جام جهانی 90 ایتالیا و با دیدن روبرتو باجو در اون جام زده شد.دم اسبی آسمانی با اون چهره جذاب و اون چشمهای گیراش منو عاشق خودش کرد.و این عشق تا همین العان که دارم این جمله ها رو می نویسم ادامه داره.زنده باد آتزوری بزرگ و عشق است نراتزوری عزیز
آخرین حضور 3 ماه 2 روز قبل
عضویت از 2 سال 4 ماه قبل