تازه فهمیدم دروغ بود دنیایی که ساخته بودم.
دردم از اینه که عمری خودمو نشناخته بودم.
تو توو آسمونا بودی با پرنده های آزاد.
منِ تن خسته رو حتی یکدفعه یادت نیفتاد.
حالا این قفس شکسته راهِ آسمون شده باز.
اما توو قفس نشستم دیگه یادم رفته پرواز
آخرین حضور 20 ساعت 22 دقیقه قبل
عضویت از 4 سال 11 ماه قبل