مطلب ارسالی کاربران
تاریخچه جام های جهانی؛ جام جهانی 1934 و آتزوری وارد می شود!
بعد از میزبانی اوروگوئه در 1930، نوبت اروپاییها بود که میزبان باشند و در نهایت پس از 8 جلسه طولانی بحث و بررسی ایتالیا انتخاب شد. در آن زمان کشور چکمه، زیر چکمه های فاشیست ها قرار داشت و نخست وزیر ایتالیا ،بنیتو موسیلینی، قصد داشت حد اکثر استفاده سیاسی و تبلیغاتی را از این مسابقات انجام دهد و از طریق فوتبال ایتالیا را به عنوان کشوری رشک بر انگیز به دنیا نشان دهد. در آن دوره 32 تیم اعلام آمادگی کردند که بصورت دو بدو با هم مسابقه دادند تا 16 تبم برتر راهی جام جهانی شوند. حتی میزبان نیز باید در مسابقات انتخابی شرکت میکرد و انصافا وقتی میزبان صعود کرد، مسئولین برگزاری مسابقات نفس راحتی کشیدند. مسابقاتی که میزبان در آن حاضر نباشد فاقد جذابیت است. بجز برزیل، آرژانتین، آمریکا و مصر سایر تیمها اروپایی بودند. اوروگوئه قهرمان دور قبل به تلافی آنکه اروپاییها مسابقات دور قبل را که در اوروگوئه برگزار شده بود، تحویل نگرفتند، در این مسابقات شرکت نکرد و تا کنون تنها تیم ادوار جام جهانی است که برای دفاع از عنوان قهرمانی اقدامی نکرده است. آرژانتین هم که ستاره های فینالیستش به تیمهای اروپایی رفته بودند و برای تیم کشورشان بازی نکردند. ریموند ارسی که در 1930 برای آرژانتین بازی می کرد و لوئیز فیلیپه مونتی که با آرژانتین به فینال جام جهانی رسیده بود در جام جهانی 1934 برای ایتالیا به میدان رفتند و قهرمان جهان شدند. ارسی یکی از گلهای ایتالیا را هم در فینال به ثمر رساند. آنفیلوگینو گواریزی برزیلی هم در جام جهانی 1934 برای ایتالیا به میدان رفت. وی در تیم برزیل ملقب به فیلو بود. انریکو گوئیتا هم که قبلا برای آرژانتین بازی کرده بود برای تیم موسیلینی بازی کرد و ایتالیا با تک گل او در نیمه نهایی اتریش را از پیش او برداشت. بنابراین چندان عجیب نبود که با پایان دور اول (مسابقات فاقد مرحله گروهی بود و بصورت تک حذفی برگزار میشد) تمام کشورهای غیر اروپایی حذف شدند.
ایتالیا بازی اول آمریکا را از پیش رو برداشت اما در دیدار دوم اسیر درخشش ریکاردو زامورا ملقب به "ال دیوینو" (به معنای الهی) شد و نتوانست پیروز شود. بدلیل اینکه بازی به تساوی 1-1 کشیده شد، بازی تکراری برگزار شد که این بار ایتالیا 1-0 برنده شد و به نیمه نهایی رفت. در بازی دوباره که به زد و خورد گرایید، هفت بازیکن دو تیم وادار به تعویض شدند و ایتالیا با خوش‌شانسی از معدود حمله‌های خود سود برد و به پیروزی رسید. ایتالیا در نیمه نهایی اتریش را هم شکست داد تا فینالیست شود. اما چکسلواکی عالی بازی میکرد و شکست ناپذیر نشان میداد. گل نخست بازی را در دقیقه 70 "پاک" بازیکن چکسلواکی به ثمر رساند تا اضطراب تمام ایتالیا را فرا گیرد. اما تماشاچیان دو آتشهٔ ایتالیا پیش از مداخلهٔ پلیس به زمین ریختند و بازیکن چک را با تور سیمی بستند. چکها با به ثمر رسیدن گل دوم فاصله زیادی نداشتند. ایتالیا برای به ثمر رسیدن گل تساوی تلاش می کرد و موقعیت خوبی نصیب چکها شد که قدر آنرا ندانستند. بعد هم بجای تور دروازه تیرک دروازه را به لرزه در آوردند. هشت دقیقه بعد گل تساوی ایتالیا به گونه‌ای شگفت‌آور و شانسی وارد دروازهٔ چکسلواکی شد. تیم ایتالیا در این دیدار به شدت از سوی داور پشتیبانی میشد. گل پیروزی این تیم در برابر چکسلواکی در فینال جام جهانی در شرایط آفساید در دقیقهٔ ۹۶ زده شد. بدین گونه در بیرون از ایتالیا، قهرمانی این تیم به طنز از ناتوانی داوری و آوانتاژ زمین نام برده شد. ایتالیا بهترین تیم جام نبود ولی توانست همچون اوروگوئه جام را در خانه نگه دارد.
آلمان با تیمی جوان که میانگین بازی ملی آن با احتساب بازی در خود تورنمنت! 6 بازی بود، پای به این رقابتها گذاشت. ادموند کونن که ستاره این تیم بود و در بازی نخست با بلژیک هت تریک کرد. نوزده سال و نیمه بود. او با 4 گل بهمراه شیافیو مهاجم ایتالیایی پشت سر نجدلی از چکسلواکی قرار گرفت که با تنها یک اختلاف در گل زده آقای گل رقابتها شد. نخستین بازی آلمان در جامهای جهانی با نخستین هت تریک این تیم در جام جهانی همراه بود که بسیار پر معنا می باشد و گذر زمان ثابت کرد تصادفی نبوده چرا که امروز هم آلمان با 224 گل بهترین خط حمله تیمی را در اختیار دارد. بهترین گلزن تاریخ جام جهانی کلوزه است با 16 گل زده. از سال 74 تا 2006 هم بهترین گلزن تاریخ جام جهانی گرد مولر بود با 14 گل زده. در بین فوتبالیستهایی که در جام جهانی موفق شده اند گل های زده خود را دو رقمی کنند نیز تنها آلمان 5 نماینده دارد. در حالیکه هیچ کشوری بیش از دو نماینده ندارد. به هر حال حضور آلمان در جامهای جهانی با نخستین حضورشان اینگونه تعریف می شود : سالیکه نکوست از بهارش پیداست. به هر حال آلمان در دور بعد با سوئد دیدار کرد که این تیم را نیز 2-1 از پیش رو برداشت. در دیدار با چکسلواکی قدرتمند که تنها از دو تیم اسلاویا پراگ و اسپارتا پراگ تشکیل شده بود و از لحاظ میانگین سنی سه سال از آلمان با تجربه تر بود (26.7 سال در برابر 23.7 سال) متاسفانه 3-1 شکست خورد. در برابر تیمی که در فینال هم با بدشانسی و داوری مغلوب شد. به هر حال در بازی رده بندی اتریش را 3-2 شکست داد تا تیم جوان و دوستداشتنی اوتو نرز دست خالی از جام برنگردد و سنت رسیدن به مراحل پایانی از همان ابتدا در ژرمنها نهادینه شود سنتی که تا به امروز در 18 حضور موفق شده اند 13 بار بجا آورند که تنها یکبار آن بدون مدال بوده است.
جام در یک نگاه
میزبان : ایتالیا
قهرمان : ایتالیا
نایب قهرمان : چکسلواکی
بهترین خط حمله : ایتالیا با 12 گل
آقای گل : نجدلی از چکسلواکی با 5 گل
توپ طلا : - (در آن زمان بهترین بازیکن انتخاب نمیشد.)
بهترین دروازه بان : - (در آن زمان بهترین دروازه بان انتخاب نمیشد.)
کارت زرد : - (در آن زمان تنها اخراج مطرح بود که البته کارت قرمز داده نمیشد و از بازیکن خاطی خواسته میشد زمین را ترک کند.)
کارت قرمز : 1 (تنها بازیکن اخراجی جام مارکوس امره از مجارستان بود که در دقیقه 57 بازی با اتریش در مرحله یکچهارم اخراج شد)
تعداد تیمها : 16
تعداد بازی : 17
تعداد گل : 70
میانگین گل زده :4.12
تعداد تماشاگر : 395000
میانگین تماشاگر : 23235
بیشترین تماشاگر : نیمه نهایی ایتالیا اتریش 60 هزار نفر
میانگین بازی ملی تیم قهرمان : 20
میانگین سن تیم قهرمان : 28.7 سال
میانگین قد تیم قهرمان : 1741 میلیمتر
میانگین بازی ملی تیم آلمان : 6
میانگین سن تیم آلمان : 23.8 سال
میانگین قد تیم آلمان: 1767 میلیمتر
