اختصاصی طرفداری_ جام جهانی ۱۹۷۰ که در کشور مکزیک برگزار شد، به اولین جام جهانی تبدیل شد که در قاره اروپا یا آمریکای جنوبی برگزار نمی شود. مکزیکی ها برای کسب میزبانی توانستند آرژانتین را کنار بزنند و میزبانی را به دست آورند. همچنین این جام جهانی نخستین جام جهانی بود که در سراسر جهان پوشش زنده داشت.
مکزیک بعنوان میزبان و انگلیس بعنوان مدافع عنوان قهرمانی به طور اتوماتیک در جام حضور داشتند و ۱۴ سهمیه دیگر هم به این شکل تقسیم میشد: ۸ سهمیه برای اروپا، ۳ سهمیه برای آمریکای جنوبی، ۱ سهمیه برای کونکاکاف، ۱ سهمیه برای آفریقا و ۱ سهمیه هم برای آسیا و اقیانوسیه.
نماد جام جهانی ۱۹۷۰ مکزیک
این دوره همچنین اولین دوره ای بود که آفریقا به طور حتم یک نماینده خواهد داشت، پیش از این آفریقا در دیداری پلی آف گونه با تیم اول آسیا و اقیانوسیه مصاف می داد.
از دیگر نکات قابل توجه این جام میتوان به حضور نیافتن شگفتی ساز دوره قبل یعنی کره شمالی اشاره کرد. آنها که در جام ۶۶ ایتالیا را کنار زده بودند، بدلیل اینکه باید با رژیم صهیونیستی که استرالیا را شکست داده بود مصاف میدادند، از مسابقات کنار کشیدند تا رژیم صهیونیستی برای نخستین بار و پیش از تغییر قاره خود به اروپا، در جام جهانی حاضر شود.
السالوادور هم با کنار زدن هندوراس و هاییتی بعنوان نماینده کونکاکاف به جام جهانی راه یافت. فیفا همچنین اذعان کرد که به دلیل مشکلات سیاسی بین دو کشور اسرائیل و مراکش، این دو در دور گروهی با هم برخورد نخواهند داشت.
مسیر صعود
ایتالیا:
ایتالیا که در گروه دوم با اروگوئه قهرمان آمریکای جنوبی، بلژیک و اسرائیل هم گروه بود، در دیدار نخست توانست زرد پوشان اسکاندیناویایی را با یک گل ببرد.
در بازی بعدی، ایتالیا با مهمترین رقیبش یعنی اروگوئه به تساوی بدون گل رسید تا صعودش قطعی شود، بازی آخر که برای آتزوری جنبه تشریفاتی داشت هم با نتیجه بدون گل به پایان رسید.
در یک چهارم نهایی اما ایتالیا به تیم میزبان رقابت ها یعنی مکزیک رحمی نکرد و با نتیجه ۴ بر ۱ آنها را در هم کوبید.
آلمان غربی:
آلمان که در گروه چهارم قرار داشت، با یک برد ۲ بر ۱ برابر مراکش کارش را آغاز کرد و در ادامه توانست بلغارستان را هم با نتیجه پرگل ۵-۲ در هم بکوبد و به دیدار سرنوشت ساز برابر پرو برود. آلمان ها بازی آخرشان را هم ۳-۱ برابر پرو بردند تا بعنوان صدر نشین راهی یک چهارم نهایی شوند.
ژرمن ها در یک چهارم نهایی توانستند در دیداری نفس گیر که به ۱۲۰ دقیقه هم رفت با نتیجه ۳ بر ۲ انگلیس را شکست دهند تا انتقام باخت تراژیک فینال دوره قبل را از آنها بگیرند.
پیش زمینه
ایتالیا که پس از حادثه سوپرگا بسیاری از ستارگانش را از دست داده بود و جام جهانی ۶۶ را هم با تحقیر شدن برابر کره شمالی به پایان برده بود، طی چهار سال زمان، به بازسازی تیمش پرداخت.
آنها ابتدا هدایت تیمشان را به "فروچیو والکارجی" سپردند. والکارجی مربیگری را به همراه هلنو هررا اسطوره مربیگری افعی ها آغاز کرد. اما پس از اینکه "ادموندو فابری" در سال ۶۶ از سرمربیگری ایتالیا اخراج شد، والکارجی جانشین او شد. یک سال بعد والکارجی اولین (و آخرین) جام قهرمانی اروپا را برای ایتالیا به ارمغان آورد.
آلمان هم با پیشینه باخت غیرقابل باور فینال ۶۶ با هت تریک جف هرست به این جام می آمد. آنها "هلموت شون" را روی نیمکت خود میدیدند و ستارگانی نظیر فرانس بکن باوئر و گرد مولر و سپ مایر که حالا پخته تر شده بودند. البته پیشگام آنها کاپیتان اووه زیلری بود که در میانه میدان همه کاره ژرمن ها به حساب می آمد.
شرح بازی
بازی در استادیوم آزتکا شهر مکزیکو سیتی و در حالیکه ایتالیایی ها همان لباس لاجوردی همیشگی و آلمان ها هم همان لباس یکدست سفید همیشگی را بر تن داشتند آغاز شد.
داور بازی"آرتورو یاماساکی مالدونادو" از کشور مکزیک بود.
ترکیب دو تیم آلمان و ایتالیا
هنگامیکه در سال ۲۰۰۷ سایت تلگراف و مجله ورلد ساکر از این بازی بعنوان یکی از بهترین بازیهای تاریخ یاد کردند، بکن باوئر در مصاحبه ای با تلگراف گفت:
مردم این بازی را بخاطر ۳۰ دقیقه وقت اضافه اعجاب انگیزش به یاد دارند و نه ۹۰ دقیقه ابتدایی آن.
گل اول بازی را آتزوری توسط بونینسنا به ثمر رساند. یک-دو بین روبرتو بونینسنا و جیجی ریوا با ضربه روبرتو بونینسنا همراه شد. توپ از سپ مایر گذشت و بر تور دروازه ژرمن ها بوسه زد.
آلمان ها یک حمله خطرناک روی دروازه ایتالیا انجام دادند که آلبرتوزی توپ را سیو کرد.
انریکو آلبرتوزی چندین توپ آلمان ها را سیو کرد، حالا ایتالیایی عقب نشسته بودند و آلمان ها به سختی روی دروازه آنها خیمه زده بودند.
گرد مولر که در دور گروهی ۲ بار هت تریک کرده بود و همچنین فرانس بکن باوئر کاپیتان خوش آتیه و متعصب ژرمن ها خبر از کار دشوار آتزوری برای ادامه بازی را میدادند.
آلبرتوزی خیلی زود مهمترین سیو این بازی را انجام داد؛ ضربه سر گرد مولر را با واکنش استثنایی به کرنر فرستاد. دروازه بان ایتالیایی ها کارش را به خوبی انجام میداد و همچنان از گلزنی ژرمن ها جلوگیری میکرد و توپ های آنها را به کرنر میفرستاد.
موقعیت کاپیتان اووه زیلر هم بی ثمر ماند تا نوبت به یکی از مهمترین اتفاقات این بازی بیفتند.
در ادامه بازی کتف بکن باوئر دچار مصدومیت میشود اما او تصمیم میگیرد تا کتف خودش را ببندد و به بازی ادامه دهد.
یک تصمیم بحث برانگیز دیگر در محوطه جریمه آلمان موجب اعتراض ایتالیایی ها می شود.
ژرمن ها نا امیدانه در دقایق پایانی به سمت دروازه لاجوردی پوشان یورش میبرند.
انگار شب آلمان ها نبود، هنگامیکه ضربه سر زیلر را آلبرتوزی به زیبایی دفع میکند بیشتر به این موضوع پی میبریم.
در دقایق پایانی کارل هاینز اشنلینگر توپ را بالاخره از سد محکم خط دفاعی ایتالیا و البته دروازه بان آنها آلبرتوزی رد میکند.
هنگامیکه گل تساوی را اشنلینگر درون دروازه آلبرتوزی کرد "ارنست هوبرتی" گزارشگر تلویزیون آلمان این جمله را بر زبان می آورد:
"Schnellinger, of all people!"
او توانسته بود بعد از ۴۷ بازی ملی بالاخره گلزنی کند، آن هم در چنین بازی حساسی و البته در چنین دقیقه ای!
اشنلینگر ۲۸۴ بازی از ۳۸۷ بازی باشگاهی اش را در باشگاه های سری آ همچون مانتووا، آس رم و آث میلان بازی کرد.
این گل بازی را به وقت های اضافه کشاند تا آلمان برای بار دوم ۱۲۰ دقیقه بازی در این جام را تجربه کند. بکن باوئر که از ناحیه راست کتف خودش دچار مصدومیت شدیدی شده بود، روی آن درمان اورژانسی را انجام میدهد.
نخستین فرصت آلمان در وقت های اضافه با سیو اعجاب انگیز آلبرتوزی همراه شد.
در چهارمین دقیقه از وقت های اضافه گرد مولر همانطور که پیش از این هم گفته شد درخشش فوق العاده‌ای در این جام داشته، توانست از اشتباه فابریزیو پولتی استفاده کند و بالاخره موفق به باز کردن دروازه آلبرتوزی شود.
در حالیکه آلمان پس از گل نیمه اول بونینسنا بر دروازه ایتالیا از همه طرف حمله ور شده بود، حالا نوبت ایتالیایی ها بود تا بعد از گل دوم آلمان به خود بیایند.
"تارکیزیو بورگنیش" چهار دقیقه بعد گل دوم ایتالیایی ها را به ثمر رساند تا بازهم بازی به تساوی کشیده شود، این بازیکن اینتری که ۴ سال از آخرین گل ملی اش می گذشت هرگز بعد از این گل موفق به گلزنی در لباس لاجوردی رنگ تیم ملی کشورش نشد.
یک دقیقه مانده به پایان نیمه نخست وقت های اضافه، دومینگینی توپ را از سمت چپ برای جانی ریویرا فرستاد، او هم توپ را به جیجی ریوا داد تا با دو بار لمس کردن توپ اشنلینگر را پشت سر بگذارد و در موقعیت گلزنی قرار بگیرد، او از شکاف ایجاد شده در خط دفاعی ژرمن ها استفاده میکند تا بار دیگر ایتالیا را در آستانه صعود به فینال و صف آرایی با برزیل قرار دهد.
پیش از پایان وقت اول، اووه زیلر یک موقعیت برای آلمان ایجاد میکند اما شوت ضعیف او به سادگی در اختیار آلبرتوزی ستاره بی چون و چرای ایتالیا در این بازی قرار میگیرد.
آلبرتوزی در ادامه بازی یک موقعیت دیگر که توسط کاپیتان آلمان ها طراحی میشود را هم مهار میکند.
بدنبال این موقعیت که آلبرتوزی به آلمان کرنر میدهد، ضربه سر زیلر روی کرنر ابتدا دفع میشود اما گرد مولر که به کمک او آمده بود روی برگشت گل تساوی را بار دیگر میزند تا خودش هم با ده گل زده با اختلاف نسبت به سایر رقبا در صدر جدول گلزنان قرار بگیرد.
گرد مولر دروازه آلبرتوزی را باز میکند
در حالیکه تصاویر تلویزیونی در حال بازپخش گل سوم مانشافت بودند، ایتالیایی ها در کمتر از ۶۰ ثانیه نسبت به گل آلمان، گل چهارم را هم میزنند.
پولتی بعد از گرفتن توپ پس از آغاز مجدد بازی توپ را بونین سنیا می سپارد، او هم توپ را بلند به جناح راست محوطه جریمه آلمان می فرستد تا جیجی ریوا برای سومین بار آتزوری را در آستانه صعود به فینال قرار دهد.
خوشحالی بونینسنا پس از پیروزی ۴ بر ۳ ایتالیا برابر آلمان
برخلاف ۲۱ دقیقه ابتدایی و پر التهاب وقت های اضافه، ۹ دقیقه پایانی بدون اتفاق خاصی به پایان رسید تا ایتالیا پس از سالها به برای سومین بار به فینال جام جهانی برسد.
دست آورد نهایی
آلمان در رده بندی توانست با پیروزی ۱ بر ۰ برابر اروگوئه سکوی سوم جام جهانی مکزیک را از آن خود کرد. اووِراس در دقیقه ۲۶ گل برتری آلمان غربی را زد تا نشان دهند دو ۱۲۰ دقیقه پیاپی هم آنها را خسته نکرده!
دو سال بعد آلمان به قهرمانی اروپا رسید، همچنین آلمان در جام جهانی ۱۹۷۴ توانستند در خانه برای دومین بار قهرمان جام جهانی شود.
ایتالیا که از ۱۲۰ دقیقه فرسایشی نیمه نهایی برابر آلمان خسته بود، در نیمه دوم فینال برابر برزیل کم آورد.
برزیل ابتدا با گل دقیقه ۱۸ پله از ایتالیا جلو افتاد ولی در ادامه و با گل دقیقه سی و هفتم بونینسنا بازی به تساوی کشیده شد.
همانطور که گفته شد خستگی مفرط ایتالیایی ها موجب شکست سنگین ۴ بر ۱ آنها در نهایت شد، در ۲۴ دقیقه پایانی برزیل سه گل پایانی اش را به ثمر رساند.
فروچیو والکارجی سرمربی ایتالیا طی چهار سال آینده هم روی نیمکت آتزوری نشست اما هرگز موفقیت های این جام برای او تکرار نشد؛ تیم او حتی جواز حضور در جام ملتهای اروپای سال ۷۲ را هم کسب نکرد و در جام جهانی ۷۴ آلمان غربی هم نتوانست از گروهش صعود کند. این نتایج ضعیف موجب اخراج والکارجی و آمدن "فولویو برناردینی" بعنوان جانشین او شد.
کارل هاینز اشنلینگر هم چهار سال دیگر برای آث میلان بازی کرد و توانست ۲ بار کوپا ایتالیا را فتح کند. او در سال ۱۹۷۱ آخرین بازی ملی اش را انجام داد و سال ۱۹۷۵ هم پس از یک سال بازی در تنیس بروسیا برلین خودش را بازنشسته کرد، او هم اکنون در حومه شهر میلان زندگی میکند.
پلاک مربوط به این بازی که روبروی ورزشگاه آزتکا قرار دارد
مسئولان فدراسیون فوتبال مکزیک، در روبروی استادیوم آزتکا پلاکی را تحت نام این بازی فوق العاده در آوردند که تاریخ بازی یعنی ۱۷ ژوئن ۱۹۷۰ هم روی آن نقش بسته است.
تقدیم به آلبرتوزی سنگربان فرازمینی این بازی و گرد مولر بمب افکن آلمان ها که دیگر آن روزها را از یاد برده است
