طرفداری – یکی از چالش های فصل آتی شفر با استقلال، مسئله سیستم این تیم است.
از دیرهنگام مسئله سیستم ها در فوتبال پیچیدگی های خاص خود را داشت. از سال 1932 و فراگیر شدن سیستم WM گرفته تا سال 2018، همواره رفت و آمدهای سیستمیِ زیادی را در فوتبال شاهد بوده ایم.
شفر برای فصل آینده یک سوال بزرگ پیش روی خود می بیند. بازی با یک هافبک دفاعی یا تداوم استفاده از دو هافبک دفاعی؟ پاسخ این سوال تا حدود زیادی سیستم آبی ها برای فصل آینده را مشخص می کند.
با نگاهی به پیشینه شفر در فصل گذشته، مشخص می شود این مربی همواره تأکید ویژه ای به بازی با دو هافبک دفاعی داشته و با توجه به ابزارهای موجود در این پست، مانند بازیکنانی نظیر امید ابراهیمی، فرشید باقری و روزبه چشمی انتظار می رود در لیگ هجدهم نیز شاهد تداوم استفاده از دو هافبک دفاعی در میدان باشیم.
اگر آبی ها قصد استفاده از 2 هافبک دفاعی و 2 مهاجم را داشته باشند، یک چالش جدی پیش روی سرمربی آلمانی آبی ها قرار می گیرد. در این صورت و با توجه به بررسی هافبک های رو به جلو استقلال، مشخص می شود سیستمِ ایده آل 2-4-4 باکس است. استفاده از این سیستم مزایا و نواقص خاص خود را دارد.
از زمانی که آلن وید در سال 1967 اصول ده گانه دفاع و حمله را برای نخستین بار معرفی کرد، شاهد نگاه ویژه ای به این اصول بوده ایم که در اتخاذ سیستم و تاکتیک ها نیز به طور مستقیمی دخیل هستند. آبی ها اگر بخواهند با سیستم 2-4-4 باکس بازی کنند آن گاه عرضِ بازی این تیم زیاد می شود و با توجه به حضور مهره هایی همچون جپاروف، این تیم توانایی استفاده حداکثری از ابزارهایش را نخواهد داشت. از سوی دیگر همواره شفر به حرکاتِ در عمق توجه ویژه ای داشته که این سیستم پاسخگوی مناسبی برای این سبک از بازی نیست.
به نظر می رسد اگر تیام در جمع آبی ها ماندنی شود، وی به عنوان مردِ هدف در خط حمله حاضر می شود و با حضور وینگرهای درون گرا، در فاز هجومی شاهد حضور سه بازیکن در نزدیکی باکس جریمه باشیم. فعالیت استقلال در نقل و انتقالات نیز نشان می دهد این تیم توجه ویژه ای به این پست داشته تا مشخص شود به احتمال فراوان آبی ها در سال آتی با سیستم پایه 1-3-2-4 لیگ را آغاز کنند.
با تمامی این تفاسیر باید به انتظار نشست و دید وینفرد شفر سرانجام چه پاسخی به چالش های موجود دارد و چه سیستمی را برمی گزیند.
