بررسی کامل درس اول و دوم
https://www.tarafdari.com/static/page/taxonomy/538941
If اگه گذشته باشه، would و could و might باهاشه!
قاعده کلی در جملات شرطی نوع دوم رعایت همین نکته هست.
اگر جمله‌ای که if توش بکار رفته در زمان گذشته ساده باشه، با استفاده از would و could و might و شکل ساده‌ی فعل میتونیم جمله شرطی نوع دوم رو بسازیم.
این نوع جملات شرطی به شرطی‌های نامحتمل معروف هستن و بیانگر احتمالی هستن که تقریبا ناممکنه و در گذشته اتفاق نیوفتاده و الان و حال نتیجه‌ای هم نداده.
توی معنی کردن هم جملات و فعل‌ها با پیشوند می معنی میشن.
اگه پول کافی داشتم، اون ماشین رو می خریدم.
اگه جات بودم، فلان کار رو می کردم.
اگه فلان قضیه اتفاق رخ میداد، شما می تونستین فلان کار رو انجام بدین.
یه نکته‌ی مهم دیگه که توی این نوع از جملات شرطی باید رعایت بشه، عدم بکارگیری was هست! برای من/سوم شخص انسانی و شی و چیز تک موردی از فعل was استفاده میکنیم. ولی توی شرطی‌های این شکلی کلا باید were بکار ببریم.
اگر جات بودم...If I were you
اگر هوا آفتابی بود...If it were sunny
اگه برادرت پولدار بود...If your brother were rich
اگه این یه ببر بود،بهمون حمله میکرد...If it were a tiger, it would attack us
نکته‌ی بعدی برای رعایت کاما (,) در حالت نوشتاری:
اگر جمله‌ی اول با if شروع بشه، بعد اتمام جمله کاما میذاریم یه فاصله و جمله‌ی نتیجه رو مینویسیم
If I were you, I would....
If they didn't have lunch, they could catch the train 14:00 p.m
اگه ناهار نمیخوردن، می تونستن به قطار ساعت ۲ بعد از ظهر برسن
ادامه‌ی نکته‌ی کاما :
حالا اگه اول جمله نتیجه رو بنویسم و if وسط جمله و بعد از جمله نتیجه نوشته بشه، دیگه نیازی به کاما نیست.
I would go to Turkey if I were you
They could catch the train 14:00 p.m if they didn't have lunch.
جملات و مثالهای کتاب :
If the old man had his glasses, he could read the paper.
اگه پیرمرد عینکشو داشت، می تونست از روی کاغذ بخونه.
had گذشته‌ی ساده
could read (شکل ساده فعل read)
They would be healthier if they lived in a village.
اونا سالمتر می بودن اگه توی یه روستا زندگی می کردن
if وسط جمله اومده، نیازی به کاما نیست
lived یک فعل گذشته ساده
would be : شکل ساده افعال (am, is, are, was were)، فعل be هست.
اگر بعد از would و could و might خواستم از افعال to be استفاده بکنیم که شکل ساده اون افعال هست، باید be بکار ببریم.
If it got warmer, they would travel to the north.
اگه هوا گرمتر می شد، اونا به سمت جنوب میرفتن.
درمورد آب و هوا از it استفاده میکنیم.
got گذشته‌ی ساده ( از فعل get). یکی از معانی get، شدن هست. مثلا خسته شدن : get tired. در این حالتی که معنی شدن میده، حتما بعدش باید صفت بیاد.
would travel : می رفتن، مسافرت می کردن.
If اول جمله اومده، فاصله و کاما (,)
John could fix the car if he were home.
جان می تونست ماشینو تعمیر بکنه اگه خونه بود.
if وسط جمله، نیازی به کاما نیست
if he were : میبینین که was wasn't ! وازی نیست
فعل was رو برای he استفاده نکرده! چون قانون و گرامر این نوع جملات شرطی هست.
If my mother were here, I would ask her for help.
همون قانون was wasn't ! وازی نیست. از فعل were برای my mother که سوم شخصه استفاده میشه.
کاما(,) چون if اول جمله هست
would ask هم که مشخصه.
نکته‌ی فعل ask اینه که نمیگیم ask from her ! حرف اضافه‌ای نداره. ask یعنی درخواست کردن از، از توی خود معنیش هست و نیازی به حرف اضافه نیست.
حالا اگه بگیم که چه درخواستی داریم و مشخص بکنیم، اونجا حرف اضافه for میخواد.
درخواست کمک کردن از او : ask her for help
درخواست پول کردن از اونها : ask them for money
I would buy a house if I were you.
اگه جات بودم... تو صحبتهای دو نفری یا دوستانه و ...خیلی از این عبارت استفاده میکنیم.همین یعنی شرطی نوع دوم.
if I were you : باز was wasn't ! هیچ وازی نیست.
