💙💙تاج💙💙 💙💙💙💙خدایا شکرت از خلقت جی جی تکرار نشدنی ،، دوم خرداد که میشه و سالروز ناصر حجازی عزیز ،، تمام غم های عالم لعنتی میاد سراغ قلب ضعیفم ،، همیشه عاشق تک ستاره ها بودم و هستم ،، ناصر حجازی بت که نه ،، خدا که نه ،، نفسی بود برام که حالا تو نبودش به سختی و بعضا با درد بالا پایین میره ،، عاشق کرایف بودم ،، منچستری ام شدید ،، ولی عاشقانه پپ رو می پرستم ،، انقدر که دوست ندارم باختش مقابل منچستر رو ببینم و توی چهره اش غمی رو حس کنم ،، داشتیم زندگیمون رو می کردیم ،، قهرمانی های پیاپی یووه و قهرمانی امسال که جذاب ترین قهرمانی چند سال اخیر بود ،، اونجایی که داور نامرد تو مادرید ،، طبق معمول تاریخ ،، پنالتی خنده داری رو گرفت و جی جی برافروخت ،، غرورم مانع ریختن اشک برای چهره ی برافروخته ی جی جی شد ،، گفتم مبارک مافیای فوتبال ،، همان مافیایی که دو پنالتی برای بایرن تو مادرید رو هم بعد از اون نگرفت ،، از اون جا که تو هر کشوری عاشق یه تیم بودم سالها ،، خیالم از آلمان و اسپانیا راحت بود ،، منچستر هم خیالم رو راحت کرد ،، ژوزه کجا و پپ کجا ؟؟ همان دوم شدن از سر ما زیاد بود ،، فقط یه جا فکر و ذهن و قلبم مشغول بود ،، ایتالیا ،، جنگ یووه و ناپولی ،، شبی که تقریبا مطمئن شدم ،، گوی سبقت رو از ناپولی ربودیم ،، دو متر پریدم هوا ،، حالا فکر می کردم بارسلونا و بایرن و یووه قهرمان ،، پپ هم که تمام رکوردهای انگلیس رو بلعید ،، با اون سبک رویاییش ،، قهرمان نشدن یونایتد که بعد از سرالکس عزیز آب خوش از گلومون پایین نرفت ،، به شرط قهرمانی پپ ،، برام قابل هضم بود ،، استقلال هم به روزهای خوبش برگشت و دربی و جام حذفی و آسیا و بردن ذوب با مربی که لذت بردنش کمتر از قهرمانی سوم آسیا نیست برام ،، تا اینکه تو همین طرفداری خبر خداحافظی جی جی رو خوندم ،، آوار روی سرم ،، تا خود امشب و بازی جلوی ورونا تن و بدنم یخ و فشارم بین هفت و ده ،، سر دردهای عجیب ،، انقدر بزدل شدم که عرضه ی گریه کردن هم نداشتم ،، اما امشب به پهنای صورت ،، اشک و اشک و اشک
جی جی تا ابد جات تو قلب ماست