پیشبینی ها درست از آب در نیامد و جهنم آزادی نه رنگ انتقام داشت و نه نشانی از بازی های چشم نواز استقلال!!
بی نظمی و سردرگمی و تحت تاثیر جو قرار گرفتن بازیکنانی مانند شجاعیان مهمترین نکاتِ منفی استقلال بود و البته دو پیامِ مهمی که این بازی برای کادر فنی استقلال داشت.
اول فقر نفری استقلال به خصوص بر روی نیمکت است که اثر منفی تعویض تیام و غفوری در روند استقلال این ادعا را ثابت می کند.
و دوم پایانِ دوره ی بازیکنانی مانند پژمان منتظری و خسرو حیدری است که به رغم همه توانایی های فنی که از آنها سراغ داشتیم حالا بدترین بازیکنان میدان بودند و به نظر می رسد که سالهای خوبِ آنها در استقلال به پایان رسیده باشد.
به هر حال آنچه که استقلال در این نبرد انتقامی از خود به نمایش گذاشت روی دیگرِ چهره ی درخشانِ این تیم بود که بازیکنان جایگزینی مانند منتظری؛ خسرو؛جابر انصاری و علی قربانی رقم زدند که بازی کم فروغ داریوش شجاعیان و بازی سکته دار امید نورافکن در جناح چپ مزید بر علتِِ رونمایی از چهره ی ناخوشایند استقلال در این بازی شد.
به هرحال این بازی فرصت خوبی بود که کادر فنی بداند که دوره ی بازیکنانی مانند خسرو و منتظری گذشته.... علی قربانی و جابر انصاری فاصله زیادی با نفرات اصلی دارند و جناح چپِ این تیم همچنان حرکت و روند مناسب را ندارد و دست مربی برای تعویض های اثرگزار بسته است
