مطلب ارسالی کاربران
سابقه جشن تولد در ایران
قدیمی ترین سند درباره ی جشن تولد در ایران به هرودت برمی گردد . بنابر گفته ی او ایرانیان زادروزهای خود را با جشن های باشکوه قربانی کردن حیوان و دادن غذا برگزار می کردند. با شکوه ترین ضیافت در کاخ سلطنتی در دوره ی هخامنشیان در زاد روزپادشاه هخامنشی بود. تنها روزی در سال که پادشاه سر خود را با صابون می شست و به پخش کردن هدایا می پرداخت . در دوره ی ساسانیان هم احتمالا جشن های زاد روز برگزار می شد اما سندی در این مورد در دست نداریم. در شاهنامه اشارتی به مراسم تبریک گویی در موقع تولد هست، مثلا شادمانی بسیار به هنگام تولد رستم و فرستادن «نامه ی شادباش» سام به زال، پدر رستم، و یا شادباش موبد خطاب به فریدون به هنگام تولد منوچهر.(شاهنامه مسکو I، صص 108 ابیات 1526 - 40. ص 240 و 485) این موارد را می توان بازتابی از انجام این مراسم در دوره ی ساسانیان دانست.
نشانه هایی از این رسم در دوره های نخستین اسلامی دیده می شود. مثلا روز تولد «عضدالدوله آل بویه» براساس سال خورشیدی جشن گرفته می شد. مجلس با شکوهی برپا می گردید نخست منجم دربار، زمین ادب می بوسید و به او تبریک می گفت، سپس رجال دولت و عمال و دبیران بزرگ تبریک می گفتند و شاعران هم به خواندن اشعاری که به این مناسبت سروده بودند می پرداختند. (یاقوت. معجم الادباء، ج ششم، ص 258؛ فقیهی 1347 ش، ص 84 به بعد، همو، 8791 / 1357، ص 347).
عضدالدوله که به احیای فرهنگ ایرانی علاقمند بود، باید الگوی خود را از ساسانیان گرفته باشد.
▫️مدرک عینی از تبریک روز میلاد در طول دوره های متوالی تا بعد از نیمه ی قرن نوزدهم وجود دارد. در سال های اخیر، تحت تاثیر تمدن غرب، برگزاری جشن تبریک برای سالگرد تولد بیشتر برای افراد کمتر از بیست سال معمول است. برگزاری مراسم زاد روز برای خاندان پهلوی نیز معمول بود.
زردشتیان به طور سنتی روز میلاد زردشت را در 6 فروردین (خرداد روز) برگزار می کنند و در آن روز به یکدیگر تبریک می گویند.
