آیا اسطوره و اعجوبه فوتبال در سال 94 واقعا" دوپینگ كرد؟
نوع مطلب: (ورزشی ،) توسط: رضا علی نژاد
آیا مارادونا در سال 94 دوپینگ كرد؟
موضوع دوپینگ مارادونا موضوعی بود که من از همون اول بهش تردید داشتم اما هیچ وقت تحقیقات جامعی رو در ارتباط باهاش نکرده بودم چون شنیده بودم دیگو اعتیاد داشته میگفتم خوب حتما تست اعتیادش مثبت دراومده و محرومش کردن در صورتی که تست اعتیاد با تست دوپینگ فرق داره و حتی یک پی پی ام هم توی خون مارادونا هیچ ماده مخدری جز ماده معمولی افدرین پیدا نشد تا اینکه 3 سال پیش توی جشنواره فیلم فجر اون فیلم معروف مارادونا رو دیدم. این فیلم به خیلی از سوالاتی که همیشه تو ذهنم بود به صورت خیلی سر بسته جوابهای تامل برانگیز میداد که هر کدام از اون اشارات کوتاه خود سوالات دیگری رو در ذهنم ایجاد میکرد که باعث شد بعدش روی این موضوع که آیا واقعا مارادونا دوپینگ کرد؟ یا اینکه آیا فیفا بر علیه مارادونا توطئه کرد؟ تحقیق کنم و دلائل و چراهای بروز این اتفاق رو دربیارم.
در این که مارادونا به مواد مخدر اعتیاد داشت شکی نیست ولی اینکه آیا مارادونا واقعا دوپینگ کرد چرا ؟؟ به نظر من که مدتها روی این موضوع فکر کردم هیچ دلیلی واسه اینکه مارادونا بخواد دوپینگ کنه وجود نداره چرا که مارادونا با انگیزه انتقام پا به جام جهانی 94 گذاشت و میدونست که احتمال گرفتن تست دوپینگ از او نسبت به بقیه بازیکنان آرژانتین بیشتره پس چرا باید دوپینگ کنه تا جایی که خود دیگو بعد از سال 94 گفت:آخر چطور ممکن است من 4 سال کوکایین را ول کنم بعد سراغ افدرین بروم.... به همین جهت چندین دلیل واسه انجام توطئه برای حذف مارادونا از جام 90 وجود داره که 3 تا از مهمترین هاشو اینجا میگم:
1- اظهارات ضدامپریالیستی مارادونا و گرایش به جریانات چپ آمریکای لاتین: شاید خیلی ها فیفا رو کامل مسئول حذف مارادونا از جام 94 و در نتیجه نابود کردن تیم ملی آرژانتین در اون جام بدونن ولی فقط فیفا نبود که اصرار بر حذف مارادونا از جام داشت بلکه کشور میزبان یعنی آمریکا هم بود.
مارادونا که بعد از سال 86 به چهره ای ضداستعماری در آمریکای لاتین معروف شده بود با پیوستن و حمایت از جریانات ضدامپریالیستی به یک چهره کاملا ضدامپریالیستی تبدیل شد که بعضی اونو در صف یاران چگوارا میدونستن و محبوبیتش رو فرا تر از چگورا میدونستن. مارادونا هم بارها بر سر این موضوع جنجال آفرینی کرد یکی از همین جنجالها مصاحبه های تند او ضد آمریکا و همچنین ملاقاتهای پی در پی او با فیدل کاسترو رهبر کوبا و ایراد سخنرانی های تند که حتی رهبران برخی از کشورهای ضدامپریالیستی هم جرعت گفتن اونها رو نداشنتد اونهم دقیقا چند ماه قبل از جام جهانی 94.
با این اوصاف و اینکه خودتون میدونید جام 94 در آمریکا برگزار میشد و به نظرتون بدترین اتفاق برای میزبان چه اتفاقی میتونست باشه؟ بله قهرمانی آرژانتین با درخشش دیگو آرماندو مارادونا. این بدترین اتفاقی بود که میتونست واسه آمریکایی ها بیوفته چون دیگه نمیشد توی آمریکای لاتین با اونهمه محبوبیتی که داشت جمعش کرد!!! دیگو هم که با زبان سرخش هر جا مینشست ضد آمریکا سخن میگفت تا جایی که حتی مجلس سنای آمریکا طرح عدم صدور روادید برای مارادونا رو هم به رای گذاشت که حتی رای هم آورد ولی فیفا موافقت نکرد و با تذکرات پی در پی به دیگو و در نهایت تهدید به حذف از جام جهانی، مارادونا یه خورده ملایم تر شد و بالاخره راهی آمریکا شد این دلیل اصلی شکل گیری نطفه اولیه توطئه برای حذف دیگو از جام بود که ماهها قبل از جام ریخته شد.
2- کینه دیرینه فیفا از دیگو و ترس از محبوبیت یافتن بیشتر او: فیفا و روسای آن کینیه دیرینه ای نسبت به دیگو داشتند
روسایی که به رهبری هاوه لانژ برزیلی در فینال جام 90 با ادواردو کورسال مکزیکی از مارادونا انتقام گرفتن و در سال 94 هم با اتهام مسخره دوپینگ، مارادونای دوباره متولد شده رو به بند کشیدن تا اون آرژانتین چشم نواز تسلیم بشه و اسطوره مارادونا پررنگ تر نشه. اما وقتی مارسلو مورااروهو خبرنگار آرژانتینی بی بی سی از خودکشی دسته جمعی 500 بنگلادشی در شب اعلام خبر محرومیت مارادونا خبر داد تازه فهمیدن که چه اشتباهی کردن.
اونها میخواستن با حذف مارادونا به اتهام دوپینگ از محبوبیت او بکاهن و اعتبار او را خدشه دار کنن ولی سخت اشتباه کردنند چون نظر سنجی ها بعد از سال 94 نشان از افزایش 34 درصدی محبوبیت دیگو بین مردم آمریکای لاتین داشت. حالا دیگه فقط آرژانتینی ها نبودند که در آمریکای لاتین طرفدارش بودند بلکه تمامی ملتها با دیگو بودند.
بعد از جام 90 دیگو به خاطر مسایل پشت پرده ای که از فیفا دیده بود سخت علیه فیفا موضع گرفت و حتی رییس فیفا رو میمون خطاب کرد به همین دلیل فیفا میخواست یه جوری دیگو رو از فوتبال کنار بزاره ولی محبوبیت بی اندازه او اجازه هیچ اقدامی رو علیه ش نمیداد تا اینکه فیفا به دنبال یه بهونه یا به قول معروف آتو میگشت و دیگو هم استاد دادن آتو و سوتی بود و جریان اعتیاد و فسادهایی که هر روز یکی پس از دیگری بر ملا میشد ولی هیچ کدوم دلیل خوبی برای ضربه زدن به او نبود تا اینکه دیگو بالاخره آتو رو دست فیفا داد و که اون هم بازداشت او به اتهام حمل کوکایین بود که باعث شد دو سال محروم بشه. توی این دو سال دیگو هم حسابی خوشگذرونی میکرد و کلا فوتبال رو گذاشت کنار و حسابی هم اضافه وزن پیدا کرد تا اینکه همه از جمله خود فیفا به این باور رسیده بودند که دوران سلطنت دیگو به پایان رسیده و دیگه به جام 94 نمیرسه ولی دیگو مثل بروسلی دوباره برگشت تا انتقام بگیره که همینطور هم شد و با درخشش غیر قابل تصورش در بازی مقابل یونان و اون گل جنجالیش و همچنین برد آرژانتین مقابل
نیجریه پرقدرت، با ستارگان پرتعدادش مانند رشید یاكسینی، دانیل آموكاچی، امانوئل آمونیكه، ساندی اولیسه و ... همه آرژانتین رو قهرمان جام 94 معرفی كردند چرا كه هیچ یك از مدعیان مثل آلمان، برزیل، ایتالیا و هلند خودشان را لایق قهرمانی معرفی نكرده بودند. آرژانتین تا پایان بازی دوم موفق‌تر از همه و لایق‌تر به نظر می‌اود، تا اینکه....
3- خواست فیفا بر پایان گرفتن سریال فینالیست بودن آرژانتین و قهرمانی برزیل بعد از 24 سال، همچنین ترس از قهرمانی احتمالی آرژانتین با دیگو مارادونا: فیفا میخواست که سریال فینالیست بودن آرژانتین و آلمان در جام 94 پایان بگیره و هاوه لانژ برزیلی هم سخت در پی قهرمانی برزیل بعد از 24 سال بود که با آرژانتین آماده او روز محال بود. از همه مهمتر ترس فیفا واسه قهرمانی آرژانتین با درخشش دیگو در آمریکا بود که محبوبیت و اسطوره شدنش رو چندین برابر بیشتر میکرد. آلمان که تیم ضعیفی رو راهی مسابقات کرده بود و معلوم بود که نمیتونه تا فینال بیاد و منتظر بودند که ببینند آرژانتین با مارادونا چه کار میکنه.
اما با شروع مسابقات چیزی رو که اصلا انتظارش رو نمیکشیدند رو دیدن که اونم درخشش غیرقابل تصور دیگو بود چون همه فکر میکردند دیگه دیگو اون دیگو 8 سال پیش نیست و تبدیل به یه بازیکن معمولی شده ولی اشتباه میکردند حتی دیگو نشون داد که از جام 90 هم آماده تره و این مسئله واسه هاوه لانژ برزیلی غیرقابل تحمل بود چرا که اون میخواست برزیل بعد از سالها قهرمان بشه و حداقل یه بار قهرمانیش رو توی مدت ریاستش ببینه که با حذف مارادونا و در نهایت نابود کردن آرژانتین همینگونه هم شد...
اینها همه دلایلی بود که در نهایت باعث شد تا دیگو با اتهام به استفاده داروی بسیار معمولی افدرین محروم بشه.
افدرین چه نوع ماده ایه ؟؟
افدرین(EPHEDRINE) باعث انبساط (باز شدن) ریه ها می شود و بعنوان دارو در بیماری آسم و سرماخوردگی تجویز می شود و همچنین به عنوان ضد حساسیت هم تجویز میشود. جالب اینجاست این ماده دقیقا یک ماه قبل از شروع جام جهانی توسط کمیته ضد دوپینگ فیفا
به عنوان ماده ممنوعه شناخته شد و علتش هم
افزایش اکسیژن رسانی به خون معرفی شد
و این اولین موضوع مبهم در مورد دوپینگ مارادونا به افدرین به حساب میاد.
دومین مورد مشکوکی که توی قسمتی از فیلم هم هست صحنه‌ای هست كه مارادونا به همراه یك پزشك زن از وسط زمین چمن بازی آرژانتین- نیجریه به آزمایشگاه برده می‌شه، اتفاقی كه برای اولین و آخرین‌بار در دنیای فوتبال رخ داد. چراكه قاعده آزمایش دوپینگ اینه كه چند بازیكن به صورت اتفاقی از هر دو تیم انتخاب می‌شن و مورد تست قرار می‌گیرند اتفاقا تو همین جای فیلم که پزشک زن دیگو رو به اتاق تست دوپینگ میبره بهش یه قوطی کوچیک برای تست ادرار میده که دیگو میگه چی کارش کنم اونم میگه باید توش ادرار کنی دیگو هم میزنه زیر خنده میگه: همش همین. این که چیزی نیست. من واستون شیشه مک بارلی ویسکی پر میکنم که اینجای فیلم بود که همه زدن زیر خنده و توی سالن سینما واسش سوت و کف زدن و ما هم کلی حال کردیم ولی یه ربع بعد داشت اشکمون در میومد....
سخن آخر
من به شدت از توهم توطئه داشتن بدم میاد ولی این موضوع کتمان ناپذیر بود و به هیچ وجه توهم نبود.....
اینکه علیه دیگو کبیر توطئه شد و بهش ظلم شده شکی نیست ولی تمامی این اتفاقات رو هم نمیشه کامل منتسب به فیفا کرد چرا که اگر دیگو شخصیتی متعادل تر داشت و انقدر سعی در زدن سر سبز خود با زبان سرخش نداشت با اون استعداد و نبوغی که داشت، خیلی بیشتر از اینها میتونست بزرگ بشه و به شخصیتی بزرگتر و با شخصیت تر تبدیل بشه. الانم اون مثلی که قدیمیا میزدن میچسبه اونم اینه که: خدا وقتی یه موهبت بزرگی رو به آدم میده یه چیز دیگه رو هم ازش میگیره. خدا به دیگو هم اون نبوغ افسانه ای رو داد ولی ازش خیلی چیزها رو گرفت که اگه شاید اونها رو هم داشت هم خودش بزرگ تر و پرافتخار تر بود هم آرژانتین.....
