گارینشا یکی از تکنیکی‌ترین و بااستعدادترین بازیکنان تاریخ فوتبال بود که خیلی زود از دنیا رفت.
«پائو گرنده» روستایی است که اکنون 50 هزار نفر جمعیت دارد. این روستا با ماشین در جاده‌ای با پیست تند میان کوه و علف‌های وحشی است که با ریودوژانیرو یک و ساعت و نیم فاصله دارد.
در این دهکده مانوئل دوسانتوس گارینشا دفن شده است چون او در 23 مارس 1933، در همین روستا متولد شده بود. او در کودکی دچار حمله فلج اطفال خفیفی شد که کوتاهی یک پایش را موجب شد و زانوهایش کمی به داخل خمیده شدند. پای راست گارینشا سالم بود اما پای چپش کمی عجیب و کج بود. او اما چطور توانست با این پا فوتبال بازی کند؟ گارینشا این کار را به شکل فوق‌العاده‌ای هم انجام داد. پس از بازی در تیم‌های واسکودوگاما، فلومیننسه و سن کرسیتوبال، به بوتافوگو رفت اما او به با درخشش در جام‌های جهانی سوییس و شیلی به شهرت رسید و به همراه برزیل فاتح این جام شد.
در اولین جام جهانی، نیمکت نشین ژوئل بود. پله نیز همین شرایط را داشت و ذخیره آلتافینی بود اما زمانی که این ترکیب جواب نداد، سرمربی وقت از هر دوی آنها در سومین بازی گروهی مقابل ولز استفاده کرد و خط حمله برزیل را گارینشا، دی‌دی، واوا، پله و ماریو زاگالو تشکیل دادند. در جام جهانی شیلی، پله خیلی زود آسیب دید و گارینشا رهبری تیم را بر عهده گرفت. برزیل در این بازی ها به عنوان قهرمانی دست یافت.
گارینشا هرگز به تیمی که برابرش بازی می‌کرد اهمیت نمی‌داد. برای او، همه تیم هایی که دروازه‌شان را باز می‌کرد، ژائو نام داشتند چون اولین تیمی که در یک بازی رسمی دروازه آن را باز کرد، به این اسم خوانده می‌شد. زمانی که جام جهانی سوییس پایان یافت، ناراحت شد چون فکر می‌کرد همچون بازی های لیگ، دور برگشت وجود دارد.
در جام جهانی 1966 انگلیس، کمی افت کرد و با جرزینیو بر سر پستش در ر‌قا‌بت بود. سپس وارد دوران جدیدی شد و در تیم‌های کورینتیانس، پورتوگسا، فلامنگو، اتلتیکو جونیورز و بارانکایا کلمبیا بازی کرد. پس از آن به تجارت روی آورد و با کمپانی خواننده السا سوارس همکاری کرد. قبل از پیوستن به این گروه، از همسرش که سه دختر از آن داشت نیز جدا شده بود.
با وجود این، مردم بیش از پله او را تحسین می کرند. او به نیویورک رفت و در آمریکای شمالی در حوزه بیزینس فرد مهم و مشهوری شد. پس از چند سال در کارناوال 1980 برزیل، با چهره‌ای درهم شکسته دیده شد. روبروی پیرزنی که قهرمانی برزیل را جشن می‌گرفت، گارینشای لاغر قرار داشت. او دست‌های ناتوانش را به طور مکانیکی تکان می داد و به مردم سلام می فرستاد.
گارینشا پس از چند ماه درگذشت. جسد بی جان او را در حالی که ضربه ای به چشمانش خورده بود، روی زمین پیدا کردند. برادر و فرزندانش به آخرین همسرش، واندرلیا مظنون شدند که او را کشته است اما تحقیقات پزشکی نشان داد که گارینشا معتاد به مشروبات الکلی بوده است. پیش از مرگش، 20 روز متوالی مشروبات الکلی مصرف کرده و سه روز بود که چیزی نخورده بود.
روی آرامگاه او که در پائو گرنده واقع است، همیشه هفت شمع به خاطر گرامیداشت بازیکن شماره «هفت» بزرگ تاریخ دیده می‌شود.
