طرفداری - شنبه شب، فریادهای آزادی خواهی برای زندانیان سیاسی کاتالونیا سر داده شد. آنها را که دولت اسپانیا پس از اقدام پارلمان کاتالونیا در اعلام استقلال یک طرفه از این کشور بازداشت کرد. اما درون زمین پاکو آلکاسر نشان داد که او هم لایق آزادشدن از نقش بسیار محدودش روی نیمکت بارسلوناست. پاکو این را در یکی از مهم ترین بازی‌های فصل نشان داد.
قبل از بازی جو ورزشگاه کاملا سیاسی بود. بنری بسیار بزرگ در نیوکمپ برافراشته شد که روی آن به دو زبان کاتالونیایی و انگلیسی نوشته شده بود: «عدالت». بازی که شروع شد، بنرهای دیگری نیز به چشم می‌خورد. مقصود بسیاری از آنها این بود: «زندانیان سیاسی را آزاد کنید». روی دیگری به صراحت نوشته شده بود: «اروپا، شرم بر تو». پلاکاردهایی از این دست هزاران هزاران در نیوکمپ یافت می‌شد. کاتالان‌ها در معبد خود، از اینکه رهبران استقلالشان در زندان بودند، عصبانی بودند و جایی بهتر از نیوکمپ هم برای ابراز این خشم، پیدا نکردند.
بالغ بر 70 هزار هوادار شجاع که حتی در شب بارانی نیوکمپ نیز دست از فریاد آزادی خواهی خود برنداشتند و بارها و بارها در طول بازی شعار «آزادی» سر می‌دادند. اینکه فضای نیوکمپ تا این اندازه سیاسی است و این ورزشگاه جایی برای ابراز عقاید کاتالان‌ها به شمار می‌رود، چیز جدیدی نیست اما در هفته‌های اخیر همان طور که انتظار می‌رفت، بر شدت آن افزوده شده که از یک سو ناراحت کننده است و از سوی دیگر، قابل درک. قابل درک از این جهت که بارسلونا، پرچم کاتالونیاست. اما این همه تماشاگر تنها برای سر دادن فریاد آزادی خواهی به نیوکمپ نیامده بودند بلکه آمدند تا نمایش صدرنشین و بازی لیونل مسی را از نزدیک ببینند. او که ششصدمین بازی‌اش با این پیراهن را تجربه میکرد.
مسی برابر تیمی قرار گرفته بود که بیش از هر تیم دیگری دروازه‌اش را باز کرده بود. وضعیت به گونه‌ای بود که باید در بازی بارسلونا مقابل سویا حداقل یک گل برای مسی کنار می‌گذاشتیم. شنبه نیز انتظار می‌رفت یک نمایش درخشان دیگر از آقای گل فعلی لالیگا شاهد باشیم. مسی در این بازی اما گرچه گل نزد اما بار دیگر کلاس بالایش در ارسال پاس، دریبل زنی و تکنیک را نشان داد. هواداران بارسلونا واقعا خوش شانس هستند که در همه این سال‌ها چنین بازیکنی را در تیمشان داشته‌اند. بین دو نیمه ورزشگاه شنیدم که یکی از هواداران می‌گفت: «مرد کوچک یه کارایی کرد. دوستش هم پاسخ داد: «این مرد کوچک هر کاری دلش بخاد انجام میده».
مسی مقابل سویا پشت سر سوارز بود و بیشتر از همیشه در عمق بازی کرد. ترکیب ابتدایی اما یک سوپرایز داشت. آلکاسر که عادت داشتیم این فصل او را روی سکوها ببینیم، از ابتدا به میدان فرستاده شده بود. اتفاقی عجیب که بعدها مشخص شد که والورده تصمیم درستی گرفته است. مهاجم اسپانیایی هر دو گل تیمش را در دیداری که بیش از چیزی که پیش بینی می‌شد، برای میزبان سخت شده بود، به ثمر رساند.
روی گل اول سرخیو اسکودرو اشتباهی مهلک انجام داد و نتوانست پاس بلندی که سوارز ارسال کرده بود را به درستی کنترل کند و آلکاسر آنجا حاضر بود تا با خونسردی کامل، در دقیقه 23 گل اول بازی و بارسلونا را به ثمر برساند. در نیمه اولی که شاهد یکی از بهترین نمایش‌های فصل بارسلونا بودیم و اختلاف دو تیم احتمالا می‌توانست به جای یک گل، سه یا چهار گل باشد. سویا اما هنوز در تلاش برای وفق دادنش با ایده‌های بریتزوست و در برخی مواقع مضظرب و حتی ناامید و بی انگیزه نشان می‌داد. این تیم، دو بازی آخر خارج از خانه‌اش در لیگ قهرمانان اروپا (5-1 مقابل اسپارتاک مسکو) و لالیگا (4-0) را باخته بود. با تماشای نمایش آنها در نیمه اول بازی با بارسلونا، درک علت این دو شکست چندان سخت نبود.
بارسا اما در نیمه دوم افت کرد و سویا توسط ضربه سر مهارنشدنی گیدو پیزارو به گل تساوی هم رسید. با این گل، ناگهان همه نمایش افتضاح آندلسی‌ها را از یاد بردند اما آلکاسر باز هم آنجا بود تا مطمئن شود تلاش‌های فراوانش در هفته‌ها سکونشینی قرار نیست بی ثمر شود. یک فرصت طلبی عالی از او کافی بود تا پاس رو به جلوی راکیتیچ از سمت راست را در بهترین زمان ممکن قطع کند و تیمش را دوباره پیش بیندازد. این دو گل در شرایطی به ثمر رسید که لوییس سوارز نیز در میدان بود و بار دیگر در گلزنی ناکام ماند. از آخرین گل لوئيزیتو برای بارسا - گل تساوی بخش مقابل اتلتیکو مادرید - حالا 451 دقیقه می‌گذرد. بیش از یک ماه پیش.
این، بدترین روند سوارز در گلزنی از زمان پیوستنش به بارسلونا در تابستان 2014 به شمار می‌رود. لوییس گرچه همچنان سختکوشی‌اش را حفظ کرده اما اعتماد به نفسش به وضوح کاهش پیدا کرده و در این هفته‌ها به ندرت او را در حال خوشحالی پس از گل می‌بینیم. سوارز زهرش در مقابل دروازه را تا حدود زیادی از دست داده. این در حالی است که آلکاسر در 9 بازی اخیری که از ابتدا برای بارسا به میدان رفته، موفق به زدن 9 گل شده و تجربه نشان داده بازی به بازی بهتر می‌شود. پس، شاید وقتش رسیده تا او از روی نیمکت آزاد شود.
به قلم بن هیوارد از سایت گل با اندکی دخل و تصرف
