اختصاصی طرفداری – پرسپولیس و حاشیه. اگر از طرفداران قدیمی فوتبال ایران باشید، درک پیوند همیشگی پرسپولیس و حاشیه برایتان دور از ذهن نیست. باشگاهی با هواداران متعدد و پرشور که همواره آبستن حواشی ویرانگر بوده و بارها تاوان آن را نیز پرداخته است.
از درگیری های بهروز رهبری فرد و علی پروین در سال های گذشته تا حضور انواع و اقسام مدیران عامل ناکارآمد در راس باشگاه. خیلی کم می توان در تاریخ پرشکوه پرسپولیس، آرامش و ثبات یافت. معضلی که البته گریبان گیر مجموعه فوتبال ایران است ولی شاید در پرسپولیس، نمودی عیان تر داشته باشد.
با این حال با حضور علی اکبر طاهری در راس امور مدیریتی این باشگاه و برانکو ایوانکوویچ در راس امور فنی، پرسپولیس پس از مدت ها طعم آرامش و ثبات را چشیده است. ثباتی که باعث آشتی دوباره هواداران این تیم با ورزشگاه و تداعی خاطرات دهه 60 باشگاه شده است.
سرخپوشان تحت هدایت ایوانکوویچ، دو فصل فراموش نشدنی را پشت سر گذاشتند. از یک سو پرسپولیس هیجان انگیز پروفسور در لیگ پانزدهم که در ایستگاه پایانی دستش از جام کوتاه ماند و در سوی دیگر، پرسپولیس مهارنشدنی لیگ شانزدهم که با برجای گذاشتن رکورد های فراوان، قاطعانه فاتح لیگ برتر شد. لیگ هفدهم نیز با همان شکوه برای سرخپوشان آغاز شده بود تا سلسله مراتبی، وضعیت را بدین جای رسانده است.
مسئله پاس دادن یا ندادن به گادوین منشا، استارت حواشی در ابتدای فصل بود. موضوعی که سندیتی نداشت ولی تا مدتی تبدیل به نقل محافل مختلف شده بود. پس از آن، شایعات اختلاف میان سید جلال و برانکو بر سر زبان ها افتاد و در نهایت، موضوع خوش گذرانی بازیکنان در شب دیدار با الهلال. به این بازار داغ شایعات، محرومیت سنگین باشگاه و مهدی طارمی در پرونده شکایت ریزه اسپور به فیفا و شکست تلخ مقابل الهلال را اضافه کنید تا شکاف های ایجاد شده را بهتر درک کنید.
هجمه تند انتقادات پیشکسوتان و قرار گرفتن در کانون توجهات مطبوعات. پرسپولیس برانکو دقیقا 24 ماه پس از شروع ناامیدکننده خود در لیگ پانزدهم، به گذرگاهی تنگ بازگشته است. گذرگاهی که یا از آن عبور می کند یا پشت آن ایستاده و مسیر پیشرفت و کامیابی دو ساله اش را از دست می دهد.
پرسپولیس بیمار شده است. بیماری که یا باید برای بهبودی خود بجنگد یا تسلیم شود. چالش واقعی همینجاست: مدیریت، کادر فنی و هواداران، 3 ضلع موفقیت سرخپوشان که باید تصمیم گیرند، همچون 24 اردیبهشت 95 از جای برخاسته و قوی تر بازگردند یا خیلی زود اشباع شده و به وضعیت سابق خود در سال های گذشته بازگردند.
شکست 4 گله مقابل الهلال بسیار آماده، حکم 99درصدی حذف سرخپوشان از لیگ قهرمانان آسیاست. حذفی که نه تنها به دست حریف که با کمک حواشی پیرامون تیم به دست آمد. ولی کیست که به معجزه و شگفتی در فوتبال اعتقاد نداشته باشد. کیست که حکایت پرسپولیس مقابل آلیما قزاقستان را نداند. کیست که خاطره ایمون زائد و بازگشت دراماتیک در شهرآورد سال 90 را از یاد برده باشد.
فوتبال، قواعد خاص خودش را دارد. منطق در مستطیل سبز، هیچ گاه حرف اول را نمی زند. فوتبال ورزش معجزات است و دیدار برگشت مقابل الهلال، هرگز نمی تواند یک دیدار تشریفاتی باشد. پس بهتر است در این زمان حساس، بیش از پرداختن به نبش قبر، ایران را مقابل عربستان یاری دهیم. این دیدار پیش از اینکه برای پرسپولیس باشد، برای حیثیت ایران است. هیچوقت برای به انجام رسیدن یک معجزه، دیر نیست!
