می‌خوام که برگردم به چند سال قبل....جایی که یکی از متعصب ترین بازیکن هامون از فوتبال خداحافظی کرد...میلان تیم متعصب هاست..یا بهتره بگیم که اگه به مادریدی ها میگن کهکشانی ها تیم ما تیم اسطوره هاست...چون هرکس که تو این تیم بازیکن شد به سختی تونست ازش دل بکنه....
جنارو گتوزو در یک کنفرانس مطبوعاتی احساسی خداحافظی اش را اعلام کرد و از رویایش برای بازگشت به گلاسکورنجرز گفت.
قرارداد این بازیکن جنگنده در پایان ماه بعدی تمام می شود و او تصمیم دارد تا سن سیرو را به همراه الساندرو نستا، پیپو اینزاگی، مارک فن بومل و به احتمال زیاد کلارنس سیدورف و جانلوکا زامبروتا ترک کند.
"میخواهم از میلان و تمام کسانی که در این سالها به من کمک کردند تشکر کنم. بودن در اینجا رویای 13 ساله ای بود، پوشیدن این پیراهن نزدیکترین چیز به قلب من است. حالا زندگی پیش می رود و امیدوارم که دیگر چشمم مشکلی نداشته باشد."
گتوزو بخش عمده فصل را به دلیل مشکل بینایی از دست داد و در بازیهای بسیار کمی به میدان رفت.
"هنوز می خواهم بجنگم و ثابت کنم که از نظر فوتبالی نمرده ام. آدریانو گالیانی و باشگاه با پیشنهاد کردن یک قرارداد یک ساله احترام زیادی به من گذاشتند، اما مثل نستا من ترجیح دادم که راه دیگری را انتخاب کنم. با خانواده ام تصمیم میگیرم که کجا بازی کنم. به خاطر احترام به هواداران میلان به یوونتوس و اینتر نمی روم، اما آن باشگاه ها هم مرا نمی خواهند!
"هرگز جرات نکردم که بگویم به هر قیمتی باید در تیم اول باشم. همیشه به تصمیمات باشگاه ها و مربیان احترام گذاشتم، حتی وقتی که در مورد لئوناردو اشتباه کردم. تمدید قرارداد را رد کردم چون نمی خواستم برای کسی باری باشم. در درونم احساس کردم که باید بروم و شانس جدیدی را امتحان کنم. الان دیگر آن احساس جنگندگی سابق را که همیشه داشتم ندارم."
"چند ماه پیش احساس کردم که دیگر نمی خواهم بازی کنم و یک پست در باشگاه می گیرم. اخیرا احساس می کنم چیز خوش یمنی هستم چون انگار کاپیتان های تیم ها مرا قبل از شروع بازی تعویض می کنند!
گتوزو در مورد لحظاتی که عصبانی شده مثل جدالش با لئوناردو و درگیری فیزیکی با جو جوردن کمک مربی تاتنهام صحبت کرده است.
"درست است که من اشتباهاتی داشتم، اما امیدوارم که بتوانم آن لحظات را پاک کنم تا روحیه افرادی چون پائولو مالدینی، بیلی کاستاکورتا و ماسیمو آمبروزینی کسی الان تنها فرد باقیمانده از گارد قدیمی است برای میلان حفظ شود."
"با نگاهی به مربیانم، کارلو آنجلوتی برایم همه چیز بود- او مربی، پدر، دوست و هوادار فوتبال بود. کارلتو کارلتو است، فکر می کنم آنها باید یک مجسمه از او در کنار نرئو روکو بسازند. میلان در آن زمان به اندازه بارسلونای گوآردیولا قوی بود."
"شکست یوونتوس و اینتر در راه کسب لیگ قهرمانان در سال 2003 بهترین لحظه ام بود. نیازی به گفتن نیست که بدترین شکست، که برای شش ماه کابوس از خواب بیدار شدنم بود استانبول و دیدن شادی جرارد و هم تیمی لیورپولی اش بود."
روسونری جام را به تلخی تقدیم لیورپول کرد اما گتوزو رابطه محکمی با بریتانیایی ها دارد و میخواهد دوباره به گلاسکورنجرز برگردد و به آنها در رسیدن به سطوح بالا کمک کند.
"رویایم پوشیدن پیراهن رنجرز است. گرچه آنها در حال حاضر در موقعیت بدی هستند. من سالرنیتانا را در سن 19 سالگی ترک کردم و نامم را در گلاسکو بدست آوردم. آنها مشکلات زیادی دارند و هنوز مالکی ندارند، اما این انتخابی قلبی است. دوست دارم کارم را در جایی که شروع کردم به پایان ببرم."
قسمت بعدی چه کسی می‌تونه باشه؟
