سروش مادریدیاز سال ۹۷ طرفدار رئال مادریدم. کامنت نمیزارم زیاد اما حیفم اومد. من تو این مدتی که طرفدار این تیمم بازیکنای بزرگ و مختلفی به این تیم اومدن و رفتن اما محبوبترین برای من به واسطه فاکتورهای فراوانی که مجموعه ش رو کنار هم توی بازیکنی ندیدم همین جناب آقای زیدان هستن. در واقع بنده که از دنبال کننده های حرفه ای این ورزشم بسیار بسیار خوشحالم توی عصری زندگی کردم که فوتبال زیدان رو دیدم چه توی یووه چه رئال چه تیم ملی. اینکه چطور یه تیم بازیکن بخاطر کیفیت بی مثال توی هر تیمی نقش رهبری رو به دست میاره البته به استناد حرف بازیکنای مختلفی که با ایشون هم بازی بودن و خوب اهالی فوتبال میدونن که زیدان در چه دوره ای و با چه بازیکنانی هم بازی بوده. گواه این حرف فقط نگاهی گذرا به لیست تیم ملی فرانسه و مصاحبه های مختلف یازده غول اون تیم در مورد زیزو هست. و حال زیزوی عزیزم در نقش مربی. چقدر افسوس خوردم که مهره سوزی بود انتخاب بد موقع این مرد برای سر مربی گری تیم آشفته و نا امید محبوبم. اما الان... فوتبالی رو در رئال میبینم که از زمان دل بوسکه به این سمت ندیدم. تیمی مسلط بر بازی و سرشار از انگیزه. تیمی کامل تر، کم اشتباه، بسیار خطرناک تر از تیم پیرمرد سیبیلو. اینکه سرنوشت زیدان توی رئال چیه اصلا اهمیتی نداره چون این آدم دینشو نه تنها به رئال بلکه به نظر بنده به ورزش فوتبال ادا کرده. خوشحالم که تیم بازیکنایی مثل مودریچ، ناواس، رونالدو، بنزما، راموس، کروس و کاسیمیرو داره. خوشحالم که جوانانی مثل آسنسیو داریم و ممنون از تو زیزو که تو خداوندگار فوتبال رو داریم. شب خوش
