اصلاً انگار دلیل وجودی کشوری به نام عمان این است که جایی باشد برای حل مشکلات ایران با کشورهای دیگر. آن از برجام که مذاکرات ابتدایی ایران و آمریکا از این کشور کلید خورد و این هم از فوتبال که حالا تیم های ایرانی برای رویارویی با رقیبان عربستانی شان باید در استادیوم سلطان قابوس مسقط به زمین بروند. تساوی امشب پرسپولیس با الاهلی اما احتمالاً یکی از هیجان انگیزترین و تاریخی ترین بازی های ایرانی-عربستانی در عمان خواهد بود. جدالی که برای طرفداران پرسپولیس نکات ویژه ای هم به همراه داشت.
1. همیشه پای یک بشار در میان است
بله، همیشه یک بشار نامی در میانه‌ی جدال های منطقه ای ایران و عربستان ایستاده است. این یکی اما به جای آنکه سوری باشد عراقی است. جوان، با استعداد و هیجان انگیز که با این ویژگی ها می تواند جذابیت خاصی به نیمکت پرسپولیس بدهد. نیمکتی که سال گذشته زیادی معمولی بود و امسال تبدیل شده به یکی از نقاط قوت آن. رسن امشب هم خوب دوید هم با مغزش بازی کرد و هم تمام ارسال هایش در ضربات آزاد بدل به یک فرصت شد. مهندس مسلمان حالا می داند که اندک لغزشی می تواند او را به کنار درویش وند بفرستد.شاید برای کل فصل.
2.مورد عجیب علی علیپور
جوان نه چندان جذابی (از نقطه نظر رسانه ای) که راندمان بالایش در هر بازی همه را به تمجید از او وادار می کند. در روزهای پیش فصل که طارمی در تهران داشت برای رفتن به اروپا با همه کارمندان باشگاه چک و چونه میزد این علیپور بود که در اوکراین زیر نظر مارکو بدنسازی می کرد و در سال منتهی به جام جهانی رویای حضور در ترکیب کیروش را در سر می پروراند. علیپور این روزها برخلاف فصل قبل گل می زند، مثل همیشه یک زوج فداکار برای مهاجم دیگر تیم است و مثل تمام زندگی اش همه این کارها را بدون حاشیه و جنجال پیش می برد. شماره 70 می تواند رقابت برای حضور در ترکیب را به جدال منشا و طارمی بدل کند اگر همیشه این گونه باشد.
3. زنگها برای سه تنفگدار به صدا در می آید
برای اولین بار از زمان حضور برانکو در پرسپولیس در یک بازی احمدزاده، مسلمان و طارمی تعویض شدند. سه تفنگدار در یکی از ضعیف ترین روزهایشان جای خودشان را به بازیکنان دیگر دادند تا پیغام روشنی را از پرفسور دریافت کنند که هیچ ضمانتی برای همیشه بازی کردن در تیم او برایشان وجود ندارد. تیغ دو لبه ای که هم می تواند چالش جذابی برای شکوفایی تیم شود و هم آن را اسیر حاشیه های بی پایان نماید.
4. اسلحه‌ی سیاه
یک گل حیاتی که احتمالاً ارزش هایش در ابوظبی بیشتر به چشم خواهد آمد زد و در تمام مدتی که توپ به پایش می رسید مثمر ثمر بود. گادوین منشا کم کم دارد جای خود را در تیم باز می کند و آمادگی اش می تواند بهترین خبر برای طرفداران باشد. به خصوص برای آنهایی که به شکل عجیبی کم کم در حال زاویه گرفتن با طارمی هستند و در ذهن هایشان به دنبال آلترناتیوهایی برای او می گردند. ناشناخته بودنش برای رقبای آسیایی هم می تواند او را به اسلحه مخفی برانکو در لیگ قهرمانان بدل کند. اسلحه ای سیاه که بدنبال ثابت کردن خیلی چیزهاست فقط به شرطی که از تست های دوپینگ زیاد عصبانی نشود.
5- We Trust You Branko
فارغ از ترکیب پرانتقاد اولیه باز هم با سه تعویض طلایی که برخلاف عادت خودش تقریباً به طور همزمان و قبل از دقیقه هشتاد انجام شدند، توانست بار دیگر ارزش های خودش را نشان دهد. تعویض هایی که در «کمال» تعجب قابل پیش بینی هم نبودند. برانکوی امروز جواهری است که با شاهکارهای علی منصوریان در تیم رقیب نقش اش در ساخته شدن پرسپولیس رویایی این چند سال اخیر بیشتر به چشم می آید. مربی که حالا یکی از بهترین ترکیب های تاریخ باشگاه را در اختیار دارد و می خواهد با فتح اولین جام آسیایی خود را تا ابد در تاریخ آن جاودانه کند. حالا هر چقدر هم که گاهی ترکیب اولیه تیم اش مثل روزهای حضورش در تیم ملی روی مخ باشد و ربیع خواه را تبدیل کند به نمونه پرسپولیسی شده‌ی جلال کاملی. به همان اندازه معمولی و به همان اندازه اعصاب خُرد کن.
1+5. آغازی بر پایان؟
تصویری که در آغاز این مطلب قرار گرفته احتمالا مهمترین اتفاق این بازی بود. یک نقطه عطف که احتمالاً بر مسیر کل فصل تیم تاثیر خودش را بگذارد. دلیل عمده موفقیت پرسپولیس در دو فصل اخیر شاید نه هوش و فلسفه برانکو و نه سختکوشی بازیکنانش بود و نه علتهای دیگر، مهمترین دلیل نتایج درخشان این تیم احتمالاً همدلی و یکدلی بازیکنانی بود که همه جوره در کنار هم می ایستادند و این فاکتور مهم در این چند روز اخیر با بزرگ نمایی اختلافات طارمی و منشا مورد تهدید قرار گرفته بود. حالا این عکس و واکنشهای طارمی بعد از گل منشا می تواند آغازی باشد بر پایان همه این حاشیه جات. یک محرک قوی برای رسیدن به موفقیت های بزرگ در آینده. شاید هم تراز با تاثیر مرگ دلخراش کاپیتان جوان تیم در دو سال پیش.
