مطلب ارسالی کاربران
ژرمن ها هرگز تسلیم نمی شوند.
نیمه نهایی جام جهانی ۸۲، سویل ورزشگاه سانچز پیسخوان. مانشافت برابر یاران پلاتینی. نود دقیقه با گل های لیتبارسکی و پلاتینی برای دو تیم ۱-۱ به پایان رسیده، و اما شروع طوفانی خروس ها در وقت اضافه. والی دیدنی "تریسور" و پیش افتادن فرانسه. تنها ۶ دقیقه می گذرد، شوت پشت محوطه ی آلن ژیرس و دست های باز و مشت های گره کرده او که شادی فراموش نشدنی اش پس از گل سوم آبی پوشان بود. او بعد ها گفت:(( که در آن لحظه تمام تیم باور داشتند که در فینال جام جهانی هستیم.)) اما حریف آن ها آلمان بود و این باور مقابل ژرمن ها به معنی خودکشی است. رومینیگه در دقیقه ۱۰۲ با ضربه ی استثنایی با کف پا آلمان را به بازی بر می گرداند و جالب اینکه ژرمن ها هم برای زدن گل سوم تنها به ۶ دقیقه احتیاج داشتند! و این بار نوبت فیشر بود که با برگردانی زیبا بازگشت مانشافت را کامل کند. بازی به ضربات پنالتی رفت و همان قصه همیشگی: آلمان در پنالتی ها نمی بازد!
پ.ن: در دقایق ابتدایی نیمه دوم هارولد شوماخر ضربه ای مهلک را به سر "پاتریک باتیستون" بخت برگشته زد که باعث بیهوشی وی و البته شکسته شدن دو دندان، ترک خوردن ۳ دنده و آسیب دیدن مهره های او شد، و اما عجیب تر اینکه داور اعتقادی به خطا نداشت!
