اختصاصی طرفداری- فینال ان بی ای چندین سال است تیم هایی را به خود می بیند که یک مرد شاخص پای ثابتشان شده است. از 2011 به این طرف، عادت کرده ایم که پادشاه دنیای بسکتبال در دیدار نهایی بزرگی کند و او آن قدر بد عادتمان کرده که معلوم نیست اولین فینال بدون او چنگی به دل بزند!
از زمانی که لبران جیمز را در سال 2004 و به تدریج شناختیم، از زمانی که کلیولند را در سال 2007 یک تنه به فینال رساند، از زمانی که با آن حاشیه های بزرگ و به قصد کسب قهرمانی به میامی رفت و نفرت خود را بر دل هواداران کاوالیرز گذاشت، از زمانی که بدل به ستون اصلی آن میامی ترسناک شد و از زمانی که به کلیولند بازگشت و در اوراکل آرنا جمله تاریخی : " clevland, this is for you " را فریاد زد، پله به پله و مرتبه به مرتبه رشد کرده و قابلیت های شگرف خود را نشان داده است.
لبران ریمون جیمز ملقب به پادشاه، در فصل 2016/17 نیز کاری کرد کارستان. در فصل عادی مطابق معمول عملکردی عالی از خود به نمایش گذاشت و علی رغم آن که جزو سه کاندیدای نهایی MVP قرار نگرفت، توانست شوالیه های کلیولند را با کمک یارانش به عنوان تیم دوم کنفرانس شرق به پلی آف بفرستد.
اهالی بسکتبال به خوبی می دانند که لبران در مرحله حذفی که به playoffs موسوم است، به بازیکنی دیگر تبدیل شده و آن چنان باشکوه بازی می کند که سخت بتوان تا قبل از مرحله نهایی تیمی که از وجودش بهره می گیرد را زمین گیر کرد؛ اتفاقی که در طول هفت سال اخیر نیفتاده و همواره شاهد حضور لبران و هم تیمی هایش در فینال بوده ایم. در این فصل نیز کوز با سوییپ کردن ایندیانا پیسرز و تورنتو رپترز و با شکست قاطعانه بوستون سلتیکسِ متحول شده نشان دادند که عزمی جدی برای دفاع از عنوان قهرمانی دارند.
داستان فینال و رویارویی با گلدن استیت به ماجرایی کلیشه ای اما جذاب و پرهیجان در سه سال اخیر تبدیل شده است. در اولین نبرد دو تیم در سال 2015، این عالیجنابان بودند که سری را از آن خود کرده و شوالیه ها را در حسرت کسب نخستین قهرمانی nba باقی گذاشتند.
دومین سری اما متفاوت از قبلی دنبال شد و یک تاریخ سازی تمام عیار را نصیبمان کرد. کوز در حالی که 3 -1 از واریرز عقب بود و به نظر مانند سایر تیم هایی که با این نتیجه عقب افتاده بودند، باید تسلیم می شد، به ناگهان به مسابقات بازگشت؛ بازگشتی به عظمت بازگشت جیمز به کلیولند! کاوالیرز توانست نتیجه را 3 -3 مساوی کند و کار را به بازی هفتم در ورزشگاه خانگی گلدن استیت، اوراکل آرنا بکشاند. در بازی هفتم لبران شاهکاری دیگر از خود خلق کرد؛ بیش از 30 امتیاز برای تیمش به دست آورد و در لحظات پایانی بلاکی کرد که بعیداست از ذهن هیچ ورزش دوستی پاک شود.
کلیولند در نهایت 4 -3 پیروز شد و کاری به نظر ناممکن را ممکن کرد. حالا جیمز از فردی منفور در شهر زادگاهش که اتفاقا شهر کوچکی است و تا قبل از این هیچ یک از تیم هایش موفق نشده بودند قهرمان مسابقاتی در ایالات متحده شوند، به فردی تبدیل شده که میامی و ستارگانش را کنار گذاشته و این بار برای تیم شهر ناشناخته اش یک تنه اتفاقی به یادماندنی را خلق کرده بود. چه کسی می تواند اشک های لبران را پس قهرمانی از یاد برده و متوجه تفاوت جنس این قهرمانی که با کلیولند به دست آورده با جنس قهرمانی های همراه با میامی نشود؟ چه کسی می تواند عملکرد فوق بشری جیمز را در بازی هفتم که یک تنه در مقابل استفن کری، کلی تامپسون، دریماند گرین و آندره ایگودالا ایستادگی کرد، ستایش نکند؟
نوبت به تکرار این فینال برای مرتبه سوم و در سال 2017 شد. واریرز دورانت را با قیمتی گزاف جذب کرده و یکی از بی نقص ترین تیم های ان بی ای را تشکیل داده بودند و به نظر تنها همین کوز بود که می توانست در مقابل آن ها ایستادگی کند. سری آغاز شد و درحالی که تیم استیو کر از وجود مربعی قدرتمند که همواره حداقل دو تن از آن ها در زمین بودند سود می برد، لبران جیمز بسیار تنها تر از دو سال گذشته به نظر می رسید؛ کوین لاو دیگر هیچ نشانی از آن بازیکن فرصت طلب نداشت، جی آر اسمیت پس از مصدومیت به بازیکنی پایین تر از سطح playoffs تبدیل شده بود، تریستن تامپسون در طول سه بازی اول آمار وحشتناک 11 ریباند و 8 امتیاز را به ثبت رسانده بود و فردی بر روی نیمکتِ پا به سن گذاشته کاوالیرز نبود که بتواند در مواقع مورد نیاز به کمک جیمز بیاید. در این میان تنها کایری اروینگ بود که گه گاهی به خود می آمد و با ارائه یک بازی قابل قبول نمی گذاشت که بار تیم بیش از این بر روی دوش های لبران باشد.
وقتی به آن سوی میدان نگاه می کردیم، سختی کار جیمز ملموس تر می شد؛ دورانتی که علی رغم کیفیت فوق العاده اش حلقه قهرمانی نداشت و برای به دست آوردن اولین عنوان قهرمانی برای تیمش جان فشانی می کرد و هر بازی بیش از 30 امتیاز به دست می آورد، استفن کری به اوج بازگشته و کارشناسان را به این فکر انداخته بود که همراه با دورانت کامل ترین دو نفره بسکتبال را تشکیل داده اند. گرین و کلی تامپسون هم اثر گذار بودند و البته وجود نیمکتی قابل اعتماد، باعث شد سری 3 -0 به سود گلدن استیت شود.
در بازی چهارم اما لبران جیمز از کمک هم تیمی هایش بهره برد. اروینگ و لاو عملکردی بسیار خوب از خود به نمایش گذاشتند و باعث شدند چندین رکورد در تاریخ nba جابه جا شود: بیشترین امتیازی که یک تیم در کوارتر اول بازی فینال کسب کرده، بیشترین امتیازی که یک تیم در نیمه نخست بازی فینال کسب کرده و بیشترین سه امتیازی هایی که از سوی یک تیم در یک بازی فینال درون سبد نشسته است. این دیدار با پیروزی قاطعانه کوز همراه شد و نشان داد که اگر یاران لبران بتوانند در سایر دیدارها نمایشی موجه از خود داشته باشند، ستاره های واریرز به مشکل خواهند خورد.
نوبت به بازی سرنوشت ساز پنجم رسید. خیلی صریح و روشن: لاو فاجعه بار بود، اروینگ مصدوم شد و تامپسون و اسمیت مجموعا کمتر از جیمز امتیاز کسب کردند. نتیجه مشخص است؛ در اوراکل آرنا عالی نباشی، به سختی تنبیه می شوی . قهرمانی به جمع یاران واریرز بازگشت و لبران نتوانست دومین عنوان قهرمانی را به شهرش تقدیم کند. او البته کار خود را کرده بود؛ در همه فاکتورها در تیمش بهترین بود: 41 امتیاز، 13 ریباند و 8 اسیست. میانگین تریپل دابلش را در مجموع بازی های فینال تکمیل کرد و در مجموع رقابت های فینال رکوردهایی از خود به نمایش گذاشت که بعید است کسی جز خودش قادر باشد همه آن ها را یکجا به دست آورد:
با پشت سر گذاشتن رجی میلر نفر دوم بهترین سه امتیازی زن های پلی آف شد، با جا گذاشتن مجیک جانسون بدل به هشتیمن ریباند کننده فینال های nba شد، نفر ششم برترین فیلدگل زن های فینال nba شد، به اولین بازیکنی تبدیل شد که از مرز 6000 امتیاز در پلی آف عبور می کند، به رده دوم برترین پاس گل دهنده های تاریخ فینال های nba رسید، به رده چهارم برترین امتیازآوران فینال nba رسید، با 9 تریپل دابل توانست به بیشترین تعداد تریپل دابل در فینال nba دست پیدا کند و در نهایت با گذر از مایکل جردن به رده نخست برترین پرتاب کنندگان پرتاب پنالتی در پلی آف تبدیل شد.
افسانه لبران جیمز اما پایان نیافته است. اگر دیگر از دیدن بازی چشم نواز لری برد، مایکل جردن و کوبی برایانت محرومیم، لبران جیمز حضور دارد تا بازی حماسی خود را در کلیولند ادامه دهد؛ میلیون ها نفر را عاشق بسکتبال کند و سر حد توانایی یک انسان را به او نشان دهد!
