طرفداری- علیرضا یزدانی رئیس کمیته داوران هیات فوتبال استان تهران با نوشتن رنجنامه ای خطاب به دبیر فدراسیون فوتبال از مشکلات داوران فوتبال استان تهران گفت و اینکه نگاه تبعیضی و قومیتی بر داوران حاکم شده است.
نسخه ای از این رنجنامه در اختیار فارس قرار گرفته که متن این رنجنامه به شرح زیر است:
جناب آقای دکتر اسدی دبیرکل محترم فدراسیون فوتبال جمهوری اسلامی ایران
احتراماً همانطوری که جنابعالی مستحضر می‌باشید اینجانب علیرضا یزدانی به عنوان مسئول کمیته داوران استان تهران در خدمت داوران زحمتکش و اساتید داوری استان خود انجام وظیفه می‌نمایم و همیشه سعی نمودم در انجام وظایف محوله به این حقیر که از سال 1388 تاکنون ابتدا به عنوان مسئول کمیته نظارت و دبیر کمیته داوران استان تهران و در حال حاضر که دراین سمت خدمتگذار جامعه داوری استان می‌باشم، ضمن حفظ تمام قداست‌های شغلی و حرفه‌ای، مبحث بسیار مهم عدالت را مدنظر داشته و در کنار مباحث مدیریتی در زمینه‌های مختلف فنی و اجرایی و اداری به هیچ عنوان به مسائلی مانند قومیت و تبعیض در آن و تضادهای استانی و دخالت و روابط دوستانه با اساتید داوری و همکاران داور در اجرای ضوابط کمیته داوران استان فکر نکرده و حتی از داوران دیگر استان‌ها که از اقوام مختلف کشوری به تهران انتقال یافته پشتیبانی و حمایت نموده و هر آنچه برای داوران استان در نظر گرفته شد تلاش گردید برای آنان نیز در نظر گفته شود و به مساوات و عدالت که خواسته ضوابط کمیته داوران استان تهران بود با آنان نیز برخورد شود.
اما مطالبی که به استحضار شما رسید مقدمه‌ای بود تا مسئله مهم و با اهمیتی که در سال‌های اخیر جامعه داوری استان تهران را آزار می‌دهد و از آن لطمه خورده است را بیان نمایم و آن مورد بسیار مهم از لحاظ کمیته داوران استان تهران وجود تبعیض‌های استانی و قومیتی مسئولین محترم داوری کشور است که در این چند سال گذشته داوران استان تهران از آن متضرر شده و حتی در ذهن جامعه داوری تهران تداعی نمود که آیا این همکاران زحمت‌کشی که چه از لحاظ شخصیتی و چه از لحاظ تحصیلاتی و چه از لحاظ فنی از بهترین‌های کشور هستند چرا مظلوم واقع شده و در طی چند سال گذشته در تمام سطوح از جمله داوران جوان، داوران باتجربه، پیشکسوتان داوری استان سهم بسیار اندک در پیشرفت و ارتقاء داوری خود داشته و به آن کم‌توجهی شده است.
جناب آقای دکتر اسدی باید به عرض برسانم استان تهران با داشتن حدود 7 هزار بازی سالیانه، زمینه بسیار مناسب جهت کسب تجربه همکاران عزیز نمی‌باشد؟؟؟ که با کسب تجربیات فوق می‌توان با تزریق صحیح آن در سطح داوری کشور موجب اعتلای داوری کشور شد. متأسفانه در چند سال گذشته علی‌رغم درخواست‌های مکرر مبنی بر برگزاری جلسات رؤسای کمیته داوران کشور که با درنظر گرفتن و پردازش نظریات مسئولین کمیته داوران استان‌ها موجب رشد داوری در سطح کشور می‌گردید، هیچ‌گونه اقدامی از سوی مسئول محترم کمیته داوران فدراسیون در تشکیل این جلسات سازنده نگردیده است و این موضوع بدان معناست که مسئولین محترم بیشتر به کمیت‌ها توجه می‌نمایند و کیفیت را در مراحل بعدی اگر وجود داشته باشد ارزیابی می‌نمایند.
ضمن احترام به مسئول محترم کمیته داوران کشور و همچنین مسئولین محترم دپارتمان کشور بایستی به عرض برسانم که سلایق شخصی خارج از ضوابط که می‌تواند همین ضوابط به صورت رسمی در کمیته داوران کشور تدوین گردد و در مسائل اداری دپارتمان داوری کشور اجرایی شود و به داوری کشور کمک نماید، و یا در نظر نگرفتن ظرفیت و سطح فنی داوران برخی از استان‌ها از جمله استان تهران در جهت عدم ارتقای سطحی و کیفی آنان و همچنین عدم توجه به یکنواختی در پردازش ضوابط در روند بهسازی ساختار داوری کشور که متأسفانه باعث سرمایه‌سوزی داوران استان تهران در سطح قضاوت لیگ‌های مختلف کشور شده است از مواردی است که متأسفانه جامعه داوری استان تهران از آن متضرر شده‌اند.
اگر در اهداف فدراسیون فوتبال اهدافی از جمله احیاء و اعتلای فنی داوری کشور مدنظر است باید به حواشی مدیریت اجرایی داوری از جمله فشارهای مسئولین استان‌ها، کم‌توجهی به داوران پرخاشگر که جهت اخذ ابلاغ حتی به هتک حرمت و استفاده از چاقو نیز روی آورده و حتی برخی از موارد علی‌رغم عدم موفقیت در آزمون‌های مختلف آمادگی جسمانی در طی سال نیز در ترکیب داوری لیگ کشور نیز استفاده می‌گردد توجه نگردد و همچنین شایسته سالاری و تدوین و اجرای ضوابطی که از الگوهای جهانی مانند فیفا الگوبرداری شده باشد کمرنگ جلوه نماید و نظرات و خواسته‌های شخصی توجه گردد.
حواشی فوق این مسئله را تداعی می‌نماید که هر داوری در سطح کشور برخوردهای این‌چنین می‌نماید موفق‌تر خواهد بود.
جناب آقای دکتر به عرض می‌رسانم که داوران تهران نه حاشیه‌ساز هستند و نه پرخاشگر، همکاران بسیار خوب من داورانی هستند که عنوان می‌کنند که آیا گناه آنان فقط حضور در استان تهران هست که این چنین نگاه تبعیض‌آمیز به آنها می‌گردد و باعث سرمایه‌سوزی چه از لحاظ تجربی و چه از لحاظ جوانی گردیده است؟
آیا استان تهران با داشتن این حجم فعالیت فوتبالی در سطح استان و همچنین داشتن تیم‌های مختلف در لیگ برتر و دسته اول و دوم و گروه سنی پایه کشور، نمی‌توان به همان نسبت امکان رشد را نزد داوران استان فوق فراهم نمود؟
آیا برای فراهم کردن پیشرفت داوران در سطح کشور معیارهایی نظیر آشنایی با قوانین و دانش داوری، نمرات نظارت، آمادگی جسمانی، سلامت جسمانی، سن داوران، تجربیات قضاوت در سطح کشور همچنین تجربیات استانی در نظر گرفته نمی‌شود که سلیقه و نظرات شخصی در آن پررنگ‌تر به نظر می‌رسد؟
آقای دکتر اسدی آیا در دپارتمان داوران کشور که برای امور مختلف اجرایی و آموزشی و اعتلای داوران کشور فعالیت می‌نمایند نمی‌بایست افراد متخصص و با تجربه و با سابقه داوری کشوری در کنار آقای کامرانی‌فر حضور داشته باشند تا در پیشرفت داوری کشور تسریع شود؟
آیا کمیته داوران کشور که وظیفه سیاستگذاری داوری کشور را دارد در این چند سال چه برنامه‌ای را سیاستگذاری نموده است که باعث کاهش مشکلات مختلف داوری و یا پیشرفت زودهنگام مسائل قضاوتی و یا استعدادیابی داوران جوان و کشف استعدادهای جوان داوری و موارد مربوط به آن باشد؟
آیا داوران کشور بایستی برای حضور در کلاس‌های پیش فصل و میان فصل و توجیهی لیگ‌های مختلف کشوری هزینه ایاب و ذهاب کلاس‌های یادشده را خود بپردازند و استان میزبان و یا هیأت‌های استان‌ها و یا فدراسیون فوتبال با پرداخت هزینه ایاب و ذهاب داوران مخالفت نمایند؟
آری، آقای دکتر اسدی همانطور که حضرتعالی مستحضر می‌باشید، داوران یکی از ارکان مهم یک مسابقه می‌باشد که اگر حضور نداشته باشد، مسابقه فوتبال و یا فوتسال و یا فوتبال ساحلی انجام نخواهد شد و اگر مسابقاتی در داخل استان‌ها وجود نداشته باشد مسابقات لیگ‌های مختلف در تمام رده‌ها وجود نخواهد داشت و درنهایت با اطمینان خدمت شما عرض کنم که در نهایت تیم‌های مختلف ملی مقتدر هم وجود نخواهد داشت، لذا دیده شدن این قشر زحمتکش و تحصیلکرده و توجه به ملزومات کاری و معیشتی و خواسته‌های منطقی این عزیزان در سطح مدیریتی کلان فدراسیون فوتبال نه تنها باعث رشد داوری خواهد شد، بلکه در ارتقای کیفی فوتبال کشور هم تأثیرگذار خواهد بود.
آقای دکتر همه ایران می‌دانند دیگر در تهران، تهرانی اصیل کمتر دیده می‌شود و همه به نوعی ریشه در شهرها و استان‌های دیگر دارند و کلام آخر همه با هم از یک کشور و هم‌وطن هستیم و اما آنچه انکارناپذیر هست و مسئولین مهم داوری کشور بایستی بدانند و ما هم می‌دانیم فوتبال تهران و داوری فوتبال به واسطه پتانسیل بالا همیشه بزرگ بوده و هست و خواهد بود و نمی‌توان توانایی‌های داوری آن را نادیده گرفت.
آقای دکتر با مباحثی که به استحضار شما رسید بایستی عرض کنم که با توجه به فضای سنگینی که بر روی جامعه داوری از لحاظ مدیریت تک‌قطبی حاکم گردیده است بر خود دیدم که کاملاً خود را از مسائل مختلف مسئولیتی و اجرایی و نظارتی و آموزشی از داوری کشور و استان جدا نموده تا اگر یک درصد حقوق همکاران عزیز و اساتید گرامی استان تهران احیاء می‌گردد حضور این حقیر مانع این مورد مهم نباشم.
امیدوارم حضرتعالی با درایتی که در سیستم مدیریتی خویش دارید با بررسی موضوع‌های مطروحه شرایطی را فراهم فرمایید که مسائل تبعیض اقوام و استانی و سلیقه‌های شخصی بر روی سرنوشت داوری استان‌های دیگر از جمله استان تهران تأثیرگذار نباشد و به خواسته‌های منطقی داوران کشور توجه لازم گردد.
قبلاً از بذل توجه جنابعالی سپاسگزاری می‌گردد.
با تقدیم احترامات فائقه
علیرضا یزدانی
