سیستم: 2-5-3
مربی: آنتونیو کونته
آنالیز:
وضعیت تاکتیکی در یووه خاص است، چرا که برخلاف سلطه بر سری آ، در لیگ قهرمانان از صعود بازمی‌مانند.
3-5-2 کونته در بازی‌های داخلی جادو می‌کند اما طی دو سال گذشته، نتوانسته در برابر تیم‌های برتر لیگ قهرمانان قد علم کند.
مربی از این موضوع آگاه بود و به همین دلیل، هنگام روبه‌رویی با رئال مادرید در سانتیاگو برنابئو، تغییر به 3-3-4 را امتحان کرد. نتیجه نداد، 1-2 باختند و چند هفته بعد به لیگ اروپا رانده شدند.
در دیدار‌های داخلی اما، اوضاع گلستان بوده است؛ در کل دسامبر آن‌ها به سختی گل می‌خوردند و دفاع سه نفره‌ای که کونته ساخته، حملات سری آ را یکی پس از دیگری مغلوب میکرد.
ترکیب سه نفره آندره‌آ بارتزالی-لئوناردو بونوچی-جورجیو کیه‌لینی مستحکم، در کلاس جهانی است و بنیان تیم ملی ایتالیا را نیز تشکیل می‌دهد.
با بازی پیرلو در نقش پادشاهانه رجیستای خود در عمق خط میانی، کونته مجبور به استفاده از هافبک‌های بسیار خاصی در کنار استاد بوده است. آن‌ها باید پر از انرژی و مایل به دویدن بی‌وقفه باشند. هم چنین، باید عنصر بازی عمودی در آن‌ها موجود باشد.
آرتورو ویدال، بهترین هافبک وسط حال حاضر دنیا، یا در کنار پسر استثنایی، پل پوگبا، و یا یوونتینو، کلودیو مارکیزیو، بازی می‌کند.
آن‌ها عرض خود را از طریق وینگ‌بک‌های انرژیک به دست می‌آورند، مخصوصاً اشتفان لیخشتاینر، که گزینه‌ای باارزش از سمت راست تیم است.
بزرگ‌ترین علامت سوالی که از فصل پیش بر سر تیم وجود داشت چنین بود: آیا زوج میرکو ووچینیچ و یک نفر دیگر، یک زوج خط حمله در سطح جهانی با توانایی شکست دادن برترین تیم‌هاست؟
این بحث به شکلی ناعادلانه و وقتی تیم به طور کامل در برابر بایرن مونیخ شکست خورد، بسته شد، اما همه ما می‌دانیم که تیم یوپ هینکس چند هفته بعد چه بر سر بارسلونا آورد.
فرناندو یورنته و کارلوس توز در تابستان 2013 آمدند تا این تیم را تغییر دهند و پس از شروعی کند، اکنون در وضعیتی بسیار خوب به سر می‌برند.
بانوی پیر به احتمال بسیار زیاد اسکودتو را خواهد برد (برای سومین بار پیاپی!) و تلاش خواهد کرد تا لیگ اروپا را نیز ببرد. فینال در یوونتوس استادیوم است و بردن آن خاص.
قسمت بعدی لیورپول
