طرفداری- ریو فردیناند کاپیتان سابق منچستریونایتد در مورد شرایط زندگی خصوصی اش، پس از درگذشت همسرش صحبت کرده است.
این بازیکن می گوید کودکانش در مورد این فقدان صحبت نمی کنند و زمانی که تلاش می کند تا با آنها در این خصوص صحبت کند، کودکانش از این موضوع طفره می روند. او می گوید بهترین راه برای صحبت کردن با سه فرزندش که اکنون 10، هشت و پنج ساله هستند را نمی دانسته است. همسر ریو فردیناند، ربکا در سن 34 سالگی و بر اثر سرطان پستان در سال 2015 درگذشت. این دو در سال 2009 با یکدیگر ازدواج کرده بودند.
شبکه BBC در حال تهیه یک مستند از "سوگواری و اندوه" است و به گفتگو با ریو فردیناند پرداخته است.
جامی از خاطرات
هیچ تکنیکی برای صحبت کردن با فرزند هایم بلد نبودم. نمی دانستم چگونه باید واکنش نشان دهم. بار ها سعی کردم که با آنها صحبت کنم، از احساسات‌شان با خبر شوم، اما هر بار من را نادیده می گرفتند. از صحبت کردن در این مورد، فرار می کردند. به طور کامل این بحث را خاتمه می دادند.
فردیناند می گوید کودکان باید از خاطرات خوبی که در زمان حیات مادرشان دارند، صحبت کنند.
شرایط به طرز دیگری رقم خورد و آنها با شادی از خاطرات خوبی که با مادرشان داشتند صحبت می کردند، این زیبا بود. آنها به جای اینکه از غم و اندوه صحبت کنند، از خاطرات خوبی که با مادرشان داشتند صحبت کردند. به ناگهان، شرایط از تاریکی به سوی روشنایی تغییر پیدا کرد.
سود و زیان
ریو می گوید در هفته ای که همسرش فوت کرد، دیدگاه او نسبت به آدم هایی که قصد خودکشی دارند تغییر کرده است و آنها را درک می کند.
وقتی در چنین موقعیت هایی قرار بگیرید، خودکشی کردن را درک می کنید. آدم هایی که چنین افکاری دارند و دست به انجام چنین کاری می زنند را درک می کنید. خود من به این موضوع فکر نکردم، اما اکنون درک می کنم که چگونه مردم به آن وضعیت کشیده می شوند. اکنون نمی توانم مثل گذشته این آدم ها را قضاوت کنم. قبلاً گوشه ای می نشستم- که احتمالاً ربکا هم کنارم بود- و می گفتم:" او چه نادان و خودخواه است که مرتکب چنین کاری شده است. سه بچه زیبا را تنها گذاشت". اما الان می توانم درک کنم که آن مرد چه کشیده است که خودکشی را انتخاب می کند. من این کار را نمی کنم، اما شرایط او را درک می کنم. وقتی شما به آن مرحله برسید، مانند یک سود و زیان می ماند.
ریو ادامه می دهد:
در اوایل این اتفاق، گوشه ای می نشستم و با خودم فکر می کردم که چگونه قرار است باز هم خوشحال باشم؟ [اصلاً طعم خوشحالی را باز هم تجربه می کنم؟] نمی توانستم فکرش را کنم که چگونه قرار است باز هم لبخند بزنم، چون من می توانستم اینجا خوشحال باشم، اما به فرزندام که نگاه می کردم، غم و اندوه باز هم سراغ من می آمد چون آنها مادر نداشتند.
پس از انتشار عکس هایی که فردیناند را به یک ستاره تلویزیونی لینک می کرد، او می گوید از این اتفاق ناامید و ناراحت است. مخصوصاً از اینکه زندگی شخصی او مورد حس و گمان قرار گرفته است.
زمان درستی وجود ندارد
ناامید کننده است. حمایت و مراقبت کردن از کودکانم، بزرگترین چیز برای من است. این دلیلی است که از مطرح شدن این چیز ها در مطبوعات، نگرانم. اما این مستند به من ثابت کرد که هیچ زمان درستی برای این چیز ها وجود ندارد، برای اینکه شما بخواهید از یک رابطه بگذرید، هیچ زمان درستی وجود ندارد. تنها شخصی که می تواند زمان درست را تشخص دهد، خود آن شخص است. من هیچوقت در مورد رابطه هایم در گذشته در جوامع عمومی صحبت نکرده ام و قرار هم نیست در مورد رابطه هایم یا رابطه های احتمالی ام در آینده، در مطبوعات صحبت کنم.
تغییر قوانین در دولت به این معنی است که پدر یا مادر سوگوار، تنها برای 18 ماه از سوی دولت هزینه دریافت می کنند. پیش از این، دریافت هزینه ها تا سن 16 سالگی کودکان ادامه داشت. فردیناند با "اشتباه" خطاب کردن این اقدام دولت، می گوید:
اگر صادقانه بخواهم بگویم، نمی دانم چطور دولت می تواند برای این موضوع، یک مقیاس زمانی تعیین کند چون اصلاً در سوگواری، مقیاس زمانی وجود ندارد. این موضوع برای هر فرد، متفاوت است. ممکن است تحمل فقدان برای یک شخص 6 ماه باشد و برای شخص دیگر 10 سال. در این موضوع زمانی وجود ندارد وقتی شما می توانید بگویید:" آره، من از این قضیه می گذرم". برچسب زدن زمانی بر روی این موضوع، کار اشتباهی است.
