بعد از تیم منتخب لیگ پانزدهم تصمیم گرفتیم تیم منتخب سال 1395 را هم معرفی کنیم.
https://www.tarafdari.com/%DA%A9%D8%A7%D8%B1%D8%A8%D8%B1%D8%A7%D9%86/%D9...
آخر سال است و یکی از فعالیت های مرسوم این برحه، جدا از آماده سازی جهت فرا رسیدن عید و برنامه ریزی برای سفرهای نوروزی، تلاش برای انتخاب تیم برترین های سال است. اما آن چه ما به سراغش رفتیم، تیم سوژه ترین های سال است. با توجه به ارادت بی پایانمان خدمت جناب علیفر، خط دفاعی این تیم را به صورت غیر خطی چیدیم و به همین جهت مجبور شدیم تا چند بازیکن را در پست غیر تخصصی شان بازی دهیم، که این هم چیز عجیبی نیست.
دروازه بان:الکساندر لوبانوف: ﺣﻀﻮﺭ لوبانوف ﺩﺭ پرسپولیس سال ۹۵، ﺍﻧﺪﮎ ﻣﺪﺕ بود ﺍﻣﺎ ﻧﻈﯿﺮ ﻓﺮﻭﺯﺵ ﺻﺎﻋﻘﻪ بود ﮐﻪ ﻫﺮﭼﻨﺪ ﮐﻮﺗﺎﻩ ﺩﺭﺧﺸﯿﺪﻩ، ﺧﺮﻣﻦ گل های زده ﻭ امتیازات جمع شده ی تیم ﺭﺍ ﺳﻮﺯﺍﻧﺪﻩ ﻭ ﺑﻪ ﺑﺎﺩ ﺩﺍﺩ.
مدافعان:محمد امین حاج محمدی: امین بسم اله سال ۹۵ را با گلزنی در دیدار حساس برابر تراکتور شروع کرد و خیلی زود دل هواداران را شش دانگ به نام خودش زد. همه شادمان بودند بجز او که بر سر و صورت خود می کوفت؛ گویی خبر از اتفاق ناگواری داشت. همین طور هم شد و در همان بازی دست تیمش را از جام کوتاه کرد و با تغییر سرمربی، این بار سند سکو های ورزشگاه را به نام خودش زد.
شجاع خلیل زاده: از همان ابتدا آرام و قرار نداشت و از بیش فعالی مزمن، دیگران را زجر می داد. در طول مسابقاتی که حضور داشت از هیچ تلاشی فرو نمی گذاشت؛ یا به تیم حریف پنالتی می داد، یا با انواع و اقسام حرکات رزمی و شجاعانه کارت قرمز داور را به جان می خرید و یا زمینه ی عبور هرچه آسان تر یار حریف را فراهم می کرد. با همه ی این اوصاف، سرمربی با مخالفت سرسختانه اش بر سر انتقال پسر شجاع به پرسپولیس، دعای میلیون ها نفر از طرفداران این تیم را بدرقه ی روزهای بحرانی اش کرد.
محمدحسین کنعانی زادگان: با جنجال فراوان خود را از اردوی قرمزها رهانید و در دامان آبی ها تورش را پهن کرد و برای مدتی شد مایه ی غرور آبی ها و حسرت قرمزها. با آغاز لیگ و در همان دیدار نخست، با اجرای حرکت “تیو موندولیو چاگی” امتیاز ۱۰ از ۱۰ را از آن خود کرد تا هواداران با خود بگویند: یا استاد اسدی! این دیگه کیه؟! درخشش او برای رسیدن به اردوی تیم ملی تکواندو ادامه داشت اما کانون هواداران با برگزیدن لقب “کمپانی” (مصدوم همیشگی منچسترسیتی) برای او که اتفاقا مصدومیتش را به همراه داشت، توانست روند رو به رشدش را متوقف و او را مهار کند تا خط دفاعی تیم سامان یابد.
هافبک ها:قاسم دهنوی: خشن، بی رحم، بی تکنیک! این ها تنها گوشه ای از خصوصیات هافبک دفاعی قابل اطمینان صبای قم است. بازیکنی که در برابر حریفان یا بسیار سرسخت و پرخاشخر است؛ به قدری که به کمتر از صدای شکستن استخوان ساق پایشان راضی نمی شود، و یا بسیار رئوف و مهربان؛ به قدری که به آن ها جاده خدا می دهد تا بر جذابیت بازی بیفزاید. البته ناگفته نماند که ابولقاسم خان همیشه هم بی تکنیک نیست؛ صحنه ای که داور به او کارت زرد نشان داد و او با زیرکی کارت را از دست داور قاپید و با آن، حرکت پا به کارتی را انجام داد، در ذهن ها جاودانه شد. هر چند داور بی جنبه ی بازی نتوانست همانند سایرین از این شیرین کاری لذت ببرد و او را با کارت قرمزش اخراج کرد، ولی این صحنه بی شک می تواند در تیزر برنامه های ورزشی بارها و بارها پخش شود و خودنمایی کند.
فرشید باقری: در ابتدا جنگ بزرگی بر سرش جذبش میان سرخابی ها درگرفت و در نهایت آبی ها با شل کردن سر کیسه، پیروز این دربی شدند و دل هواداران شاد شد. این شادی ادامه داشت تا فرشید خان وارد گود شد و با نمایش خیره کننده اش، به همگان مژده ی جوانگرایی را در این پست داد و خودش مردانه نشست و نیمکت را گرم کرد. ناگفته نماند که او در روزهای پایانی سال گلزنی کرد و نشان داد فقط از سر جوانمردی است که نیمکت را ترجیح داده تا جوان ها تجربه کسب کنند. ما هم به احترامش قلم را برداشته و نامش را این بار در ترکیب اصلی این لیست قرار می دهیم.
حمیدرضا دیوسالار: از خوب های متعصب لیگ که به قدری به لباس صبا عرق داشت که نمی توانست همینجوری بشیند و ببیند که توپ زیر پای بازیکن حریف است و می رفت که یا با توپ برگردد و یا اصلا برنگردد و اخراج بشود که متأسفانه سالم بودن دکمه ی ضربدر رقبا و پاسکاری با یکدیگر، هر سری کارت داور را برایش به ارمغان می آورد؛ تا جایی که در هفت بازی نخستش، شش کارت زرد گرفت و سه مرتبه در طول بازی ها، روی بازگشت به جمع هم تیمی هایی که امید داشتند حمیدرضا با توپ برگردد را نداشت و ترجیح داد اخراج شود.
بابک حاتمی: بازیکن بی حاشیه، بی سرو صدا و بی ثبات لیگ که شایسته ترین فرد برای کسب عنوان مهندسی است؛ مهندس عمران فوتبال ایران با احداث اتوبان های بسیار در سمت راست پرسپولیس و گسترش، آرزوی رویارویی اش را در دل بازیکنان سمت چپ سایر تیم ها انداخت و با پرتاب اوت دستی های بی نظیرش، طرفداران تیم های مقابل را بارها به وجد آورد و لحظات بسیار مفرحی را در سال ۹۵ برای اهالی فوتبال به وجود آورد.
بختیار رحمانی: خواننده ی محبوب نسل جواد، با پوشیدن شماره هفت استقلال، نوید حضور یک هافبک خلاق و خطرناک را می داد و همه منتظر بودند تا پیرلو ی فوتبال ایران را ببیند، اما روزگار به این شماره هفت هم وفا نکرد و او در اواسط فصل به فولاد بازگشت و در آن جا هم موفق شد خط حمله ی تیم را از کار بیندازد. با رفتن بختیار، یک بار دیگر استقلال بی هفت شد تا بر همگان و همچنین آقا نادر مشخص شود که این شماره فقط و فقط مخصوص خواننده ی دیگری است و اصلا درزی ازل، این پیراهن را برای ایشان دوخته. به امید روزی که هفت استقلال و در نهایت هفت تیم ملی و توپ طلا و جام جهانی به حقدارش و طرفداران میلیونی اش برسد!
مهاجمان:ولادیمیر پریموف: مگر می شود صحبت از چنین لیستی باشد و پای اوکراینی ها به آن باز نشود؟! توپولوی دوست نداشتی سرخ ها که سابقه ی نیمکت نشینی در تیم های بزرگ اوکراینی را هم در کارنامه دارد، قاب های زیبایی را زیر پتوی نیمکت و در آغوش هموطنش برای عکاسان ساخت. وی به گفته ی خیلی ها، باقی پول پرسپولیس در اردوی اوکراین بود، و به گفته ی خیلی های دیگر، به تلافی اردوی سرخ ها در کشورش، آمد و در این باشگاه اردو زد. ولی هرچه که بود، از تمام فاکتورهای لازم یک مهاجم، فقط خودخواهی اش را داشت. البته پریموف در نهایت سرش به گلزنی باز شد و با به پرواز درآمدن و ضربه ای جانانه، دروازه ی قشقایی را گشود و این تیم را برای صعود به مرحله ی یک شانزدهم جام حذفی حسابی به زحمت، و جشن شان را به تأخیر انداخت.
غلامرضا عنایتی: خاطره ی مشترک سه نسل فوتبالی کشور، نه تنها نمی خواهد به این زودی ها تبدیل به نوستالژی شود، بلکه به این فکر افتاده که نکند او برای پست دیگری مناسب تر بوده و راه را اشتباه آمده؟! به همین دلیل در مناسب ترین فرصت و در مصاف با تیم سابقش در نقش دفاع آخر ظاهر شد ولی دیری نپایید که این تغییر پست به مذاق داور خوش نیامد و او را اخراج کرد. پیر غلام فوتبال ایران سپس به سراغ مربی گری رفت و بلافاصله به رئال و بارسا لینک شد. ولی آقا رضا هر جای دنیا هم برود، باز هم جایش در لیست خودمان است!
سرمربی:پرویز مظلومی: از همان هنگامی که تیمش در صدر جدول بود، به هیچکس وعده ی قهرمانی نمی داد و هدفش تنها صعود به آسیا بود. خالق تمامی اعداد ویژه ی سرخابی ها، در یک چالش کاملا متفاوت، توانست این بار یک عدد را نابود کند. پرویزخان علیرغم این که به عهدش وفا کرد و سهمیه ی آسیایی گرفت، صندلی مربی گری استقلال به او وفا نکرد و برکنار شد. مرد دربی های بزرگ یک بار دیگر به لیگ برتر بازگشت؛ ولی برای برداشتن موز و یک ساعت پس از آن، قراردادش فسخ شد تا در بحبوحه ی هیجان های لیگ، یک بار دیگر نامش بر سر زبان ها بیفتد.
در پایان از بازیکنانی چون سوشا مکانی، حسن هوری، محسن فروزان، محسن بنگر،رضا شربتی، امیرحسین صادقی، محمد نصرتی، علیرضا نورمحمدی، میثم مجیدی، حنیف عمران زاده، آندرانیک تیموریان و اساتید بی شمار دیگری دلجویی می کنیم. امید است با تلاش بیشتر در همین راستا، بتوانند به این ترکیب برسند و دیگر شرمنده شان نشویم!
