50. گیرمو استابیله (آرژانتین)
گیرمو استابیله در تاریخ 17 ژانویه 1905 در شهر بوئنوس آیرس متولد شد. وی اغلب دوران فوتبالش را در دو باشگاه هوراکان و جنوا سپری کرد و در اواخر دوران فوتبالش راهی باشگاه ستاره سرخ پاریس که توسط ژول ریمه تاسیس شده بود، پیوست. وی دو بار به همراه هوراکان فاتح لیگ آرژانتین شد و در اولین دوره جام جهانی ضمن کسب عنوان آقای گلی با زدن هشت گل، به آلبی سلسته کمک کرد تا نایب قهرمان مسابقات شود. استبیله که به بازیکنی معروف بود که به راحتی از منافذ دفاعی عبور می کرد، اغلب به دلیل آقای کلی در دوره اول جام جهانی شناخته می شود، هر چند پس از آن مسابقات دیگر پیراهن تیم ملی آرژانتین را بر تن نکرد. استابیله به تیم جنوا ایتالیا پیوست و هر چند در اولین دیدارش در مقابل بولونیا که صدرنشین لیگ بود هتریک کرد، اما دو مصدومیت شدید که موجب شکستگی استخوان درشت نی و نازک نی پای وی شد، موجب شد دوران ناموفقی در ایتالیا سپری کند و راهی ستاره سرخ پاریس شد و توسط رسانه های محلی لقب "بت جدید پاریس" را گرفت. بیشترین درخشش وی به عنوان مربی در تیم ملی آرژانتین بود جایی که شش بار عنوان قهرمانی جام ملت های امریکای جنوبی را کسب نمود. استابیله عاقبت در تاریخ 26 دسامبر 1966 در سن 61 سالگی در زادگاهش درگذشت.
گلزنی گیرمو استابیله در جام جهانی 1930
تیم ملی آرژانتین در فینال جام جهانی 1930 (استبیله نفر دوم نشسته از سمت چپ)
استابیله در دوران مربیگری
49. ماریو کولونا (پرتغال)
ماریو استیوس کولونا در تاریخ 6 آگوست 1935 در شهر اینهاکا موزامبیک متولد شد. وی که به عنوان یک هافبک میانی بازی می کرد بیشتر سال های فوتبالش را در بنفیکا سپری نمود و طی 16 فصل، 525 بار به میدان رفت و 127 گل به ثمر رساند و به عنوان یکی از بهترین بازیکنان تاریخ بنفیکا خود را مطرح نمود. وی که به دلیل قدرت و توانایی بالایش در خط میانی هیولای مقدس شهره یافت و دارای مهارت های تکنیکی و شوت های از راه دور قدرتمندی بود، 19 جام معتبر همراه با بنفیکا کسب کرد که از آن جمله می توان به ده عنوان قهرمانی در لیگ پرتغال اشاره نمود. کولونا کاپیتان دوران طلایی بنفیکا بود و پنج بار نیز بنفیکا را در فینال جام باشگاه های اروپا همراهی کرد و دو قهرمانی و سه نایب قهرمانی کسب نمود و یکی از پرافتخارترین بازیکنان تاریخ این مسابقات محسوب می گردد. کولونا 57 بازی ملی نیز برای پرتغال انجام داد و هشت گل به ثمر رساند و در راه بهترین عنوان پرتغال در تاریخ جام های جهانی یعنی سومی در جام جهانی 1966 بازوبند کاپیتانی پرتغال را بر بازو بست. کولونا در 25 فوریه سال 2014 در 78 سالگی، دو ماه پس از درگذشت یار دیرینه اش اوزه بیو، در شهر ماپوتو زادگاهش به دلیل عفونت ریوی درگذشت.
ماریو کولونا، بلا گاتمن و اوزه بیو سه اسطوره بنفیکا
ماریو کولونا و سر بابی مور کاپیتان های انگلیس و پرتغال در نیمه نهایی جام جهانی 1966
ماریو کولونا و سر بابی چارلتون کاپیتان های بنفیکا و منچستر یونایتد در فینال جام باشگاه های اروپا 1968
لوئیس فیلیپه ویرا رییس بنفیکا در خصوص وی گفت: "او هیچ گاه ریشه های موزامبیکی خود را فراموش نکرد. او همیشه یک نابغه فوتبال بوده و هست که به بزرگ کردن این رشته ورزشی و به بنفیکا در راه جهانی شدن کمک شایانی کرد. او برای همیشه در قلب ما خواهد بود."
باشگاه بنفیکا در سال 1968
48. زولتان ژیبور (مجارستان)
زولتان ژیبور در تاریخ 23 آگوست 1929 در شهر کاپوسوار دیده به جهان گشود. یکی از مطرح ترین فوتبالیست های کشور مجارستان و عضو باشگاه های هانود و فرانس واروش و بارسلونا بود. ژیبور که عمدتا به عنوان وینگر چپ یا مهاجم بازی می کرد به دلیل شوت های قدرتمند، سرعت خوب و کنترل توپ بسیار عالی مورد توجه بود. وی عضوی از تیم قدرتمند مجارستان در دهه 50 ملقب به مجارهای جادویی بود. ژیبور در 43 بازی ملی موفق شد 17 گل به ثمر رساند و به همراه مجارستان قهرمانی در المپیک 1952 و نایب قهرمانی در جام جهانی 1954 را کسب نمود. او همچنین در بارسلونا نیز درخشید و عضوی از تیم قدرتمند بارسلونا در اواخر دهه 50 میلادی بود و به همراه این تیم دو بار فاتح لالیگا شد، هر چند پیش از این سه عنوان قهرمانی در لیگ مجارستان نیز کسب کرده بود. قهرمانی در جام بین شهری باشگاه های اروپا و نایب قهرمانی در جام در جام اروپا دیگر عناوین وی همراه با بارسا بود. ژیبور در یک سپتامبر سال 1997 فقط چند روز پس از تولد 68 سالکی اش به دلیل ابتلا به بیماری سرطان در شهر ژیور مجارستان دار فانی را وداع گفت.
ژیبور در زمان عضویت در بارسلونا
آلمان - مجارستان (فینال جام جهانی 54)
زولتان ژیبور، لازلو کوبالا و ساندور کوچیس سه ستاره مجار سال های دور بارسلونا
47. گونار گرن (سوئد)
جان گونار گرن مهاجم بزرگ فوتبال سوئد در تاریخ 31 اکتبر 1920 در گوتنبورگ متولد شد. وی که عمدتا در باشگاه های گوتبورگ و آث میلان عضویت داشت، بیشتر به دلیل مهارت های فنی و چشم نواز، هوش تاکتیکی و توانایی پاس دادن به عنوان یک بازیساز ماهر شهره یافت. وی بخشی از مثلث مطرح "گرنولی" است که سال های درخشانی را در آث میلان و تیم ملی سوئد سپری کردند. قهرمانی در المپیک 1948 و نایب قهرمانی در جام جهانی 1958 و عضویت در قویترین تیم ملی تاریخ سوئد، از جمله افتخارات گرن در سطح ملی است که در 57 بازی ملی موفق به زدن 32 گل شد. وی همچنین قهرمانی و آقای گلی در لیگ سوئد و همچنین قهرمانی در سری آ را در کارنامه دارد. مجسمه گرن به عنوان یکی از بزرگترین بازیکنان تاریخ سوئد در بیرون از استادیوم گاملا اولوی شهر گوتنبورگ نصب شده است. گرن در تاریخ 10 نوامبر 1991 و ده روز پس از تولد 71 سالگی اش جان به جان آفرین تسلیم گفت و در شهر محل تولدش به خاک سپرده شد.
گرن در تیم گوتبورگ
مجسمه گونار گرن در بیرون استادیوم گاملا اولوی
آرامگاه گونار گرن
در پیروزی 7-1 آث میلان در زمین یوونتوس و در استادیوم کوموناله درخشش مثلث گرنولی بیش از پیش به چشم آمد. "این یک شاهکار هنری و ادبی از مثلث گرنولی بود. زمین مسابقه به دلیل بارش باران خیس شده بود و یووه به معنای واقعی کلمه با حملات ما نابود شد. همه ما سطح خودمان را بالا بردیم و عملکردمان را ارتقا دادیم به شکلی که تقریبا به ایده آل ترین حالت ممکن نزدیک شدیم. ای کاش به دلیل ارزش نهادن به وصف تلاش می شد که یک بازسازی سینمایی از این بازی انجام داد. دیداری که معیار واقعی کلاس بازی بود که به توانایی های تکنیکی جهانی گرن و سرعت گرمابخش لیدهولم متبرک شده بود." گونار نوردال در بخشی از زندگی نامه اش بازی را اینگونه وصف کرد.
مثلث مشهور گرنولی (از راست به چپ: نیلس لیدهولم، گونار نوردال و گونار گرن)
46. کازیمیرز دینا (لهستان)
کازیمیرز دینا هافبک مطرح فوتبال لهستان در تاریخ 23 اکتبر 1947 در شهر استاروگارد گدانسکی به دنیا آمد. ویکه اغلب به عنوان هافبک هجومی و به عنوان یک بازیساز مطرح بود، یکی از برجسته ترین بازیکنان نسل خود بود. دنیا اغلب دوران فوتبال خود را در سه تیم لژیا ورشو، منچستر سیتی و سن دیگو ساکرز سپری نمود و دو بار قهرمانی در لیگ لهستان در کارنامه اش دیده می شود. دینا در 97 بازی ملی موفق شد 41 گل به ثمر رساند و با آقای گلی در المپیک 1972 لهستان را به عنوان قهرمانی مسابقات رساند. کسب مقام نایب قهرمانی در المپیک 1976 و مقام سومی در جام جهانی 1974 موجب شد تا دینا به همراه سایر بازیکنان، طلایی ترین نسل تاریخ لهستان را تشکیل دهند. دینا در تیم منتخب جام جهانی 1974 قرار گرفت و سومین بازیکن برتر فوتبال اروپا در همان سال شد. مجسمه دینا در خیابان واژینکوسکا قرار دارد، بازیکنی که مورد توجه باشگاه های بزرگ اروپایی همچون سنت اتین، آث میلان، اینتر میلان، موناکو، رئال مادرید و بایرن مونیخ قرار گرفت، اما به دلیل رژیم کمونیستی لهستان قادر به پیوستن به هیچ کدام از این تیم ها نشد. رئال مادرید حتی پیراهنی با نام دینا و شماره 14 برای وی به ورشو ارسال نمود. او در شب 31 آگوست 1989 در تصادف شش خودرو در شهر سن دیگو، دچار حادثه شد و روز 1 سپتامبر درگذشت و گفته می شود وی در حالت مستی رانندگی کرده است.
کازیمیرز دینا در تیم لژیا ورشو (ایستاده نفر سوم از راست)
کازیمیرز دینا و روبرتو پرفومو کاپیتان های لهستان و آرژانتین در جام جهانی 1974
جدال دینا و دینو زوف در جام جهانی 1974 در دیداری که دینا گلزنی کرد و ایتالیا حذف شد
مجسمه کازیمیرز دینا در خیابان واژینکوسکا
45. جانی هاینس (انگلیس)
جان نورمن هاینس مهاجم سرشناس انگلیسی در تاریخ 17 اکتبر 1934 در لندن متولد شد. وی به دلیل حضور 18 ساله اش در فولام، شهرت فراوانی کسب نمود و به عنوان بزرگترین بازیکن تاریخ این باشگاه لندنی شناخته می شود. خصوصیت بارز بازی وی مهارت بالا در ارسال پاس و بازیخوانی فوق العاده اش بود. هاینس 56 بار پیراهن تیم ملی انگلیس را بر تن کرد و 22 بار بازوبند کاپیتانی را بر بازو بست، حتی در زمانی که فولام در دسته دوم انگلیس حضور داشت. در سال 1961 و در زمانی که حداکثر دستمزد یک بازیکن 20 پوند در هفته بود، هاینس به اولین بازیکن تاریخ فوتبال تبدیل شد که حقوق 100 پوندی در هفته دریافت نمود. فولام پیشنهاد 80 هزارپوندی آث میلان برای جذب استاد را رد کرد، انتقالی که می توانست هاینس را با بیش از دو برابر قیمت، به گرانترین بازیکن آن زمان تبدیل نماید و همچنین بالاترین دستمزد را در جهان فوتبال دریافت نماید. وی در سال 1961 به عنوان سومین بازیکن برتر سال اروپا برگزیده شد. هاینس در روز 17 اکتبر سال 2005 و در روز تولد 71 سالگی اش، هنگام رانندگی در جاده در ادینبرا اسکاتلند (محل زندگی اش از سال 1984) دچار حادثه شد که منجر به خونریزی مغزی وی شد، هر چند در ابتدا مرده بود، اما به وسیله پزشکش قلبش مجددا شروع به تپش کرد، اما پس از 30 ساعت و در روز 18 اکتبر تسلیم سرنوشت شد و در همانجا به خاک سپرده شد. در سال 2008 مجسمه هاینس در بیرون کراون کاتج نصب شد.
جانی هاینس (راست) در کنار دیگر خریدهای فولام در سال 1952 برادران رگ و ادی لو و آرچی مکالای
جانی هاینس کاپیتان تیم ملی انگلیس و دریافت جام مسابقات بین المللی بریتانیا از ملکه انگلیس
مجسمه جانی هاینس در فضای بیرونی کراون کاتج
پله یک بار در خصوص وی گفت: "هاینس بهترین پاسوری بود که من تاکنون دیده ام." و آلن مولری در خصوص وی گفت: "هاینس تنها دلیلی بود که من در سن 15 سالگی با ترک مدرسه راهی فولام شدم. او قهرمان من، کاپیتان انگلستان و فولام بود. به زبان آوردن کلمه بزرگ این روزها واقعا آسان است، اما او واقعا بزرگ بود. او بهترین پاسوری بود که من تاکنون دیده ام و هیچ بازیکنی را ندیده ام که چنین دقیق پاس بدهد. هر کسی که او را دیده است می داند که چه بازیکن بزرگی بوده است.
جانی هاینس در کنار هوادارانش در اکتبر 1955
44. گئورگی ساروسی (مجارستان)
گئورگی ساروسی در تاریخ 5 آگوست سال 1912 در شهر بوداپست متولد شد. ساروسی فوتبالیست کاملی بود که بیشتر به دلیل تطبیق پذیری تاکتیکی و تکنیک بالایش مشهور شد. او تمام دوران 18 ساله فوتبالش را در باشگاه فرانس واروش سپری نمود و همراه این باشگاه 5 عنوان قهرمانی لیگ و 4 عنوان قهرمانی حذفی را کسب نمود و با سه بار آقای گلی لیگ مجارستان، ششمین گلزن برتر باشگاهی تاریخ فوتبال مجارستان است. ساروسی در 62 بازی ملی آمار فوق العاده 42 گل ملی را به نام خود ثبت نمود و پنجمین گلزن برتر تاریخ تیم ملی مجارستان است. در جام جهانی 1938، ساروسی با زدن 5 گل به تیم ملی کشورش کمک کرد تا عنوان نایب قهرمانی مسابقات را کسب نماید و سومین بازیکن برتر مسابقات نیز لقب گرفت. ساروسی پیش از فوتبال در رشته واترپلو نیز موفق به کسب عنوان قهرمانی شده بود. ساروسی در مجموع 639 بازی رسمی موفق به ثبت رکورد 633 گل زده شد و به ثمر رساندن هفت گل در مقابل پلانیکا دروازه بان مطرح فوتبال چکسلواکی در جریان پیروزی 8-3 مجارستان، از جمله درخشش های وی است. ساروسی در تاریخ 20 ژوئن 1993 در سن 80 سالگی در شهر جنوا ایتالیا درگذشت، در حالی که پیش از آن هدایت باشگاه های مطرحی همچون یوونتوس، رم، باری، برشا، جنوا و بولونیا را عهده دار بود.
گئورگی ساروسی در جام جهانی 1938
گئورگی ساروسی در کنار گزا تولدی
گئورگی ساروسی و جوزپه مه آتزا کاپیتان های مجارستان و ایتالیا در فینال جام جهانی 1938
43. بیلی رایت (انگلیس)
ویلیام آمبروز رایت در تاریخ 6 فوریه 1924 در شهر شروپشایر دیده به جهان گشود. وی که یکی از بزرگترین مدافعان تاریخ فوتبال است تمامی دوران فوتبالش را در تیم ولورهمپتون واندرز سپری نمود و همراه با این تیم سه بار قهرمان لیگ انگلیس شد. وی در 14 سالگی برای اولین بار پیراهن ولورهمپتون را بر تن نمود و 541 بار برای این باشگاه به میدان رفت تا به عنوان بزرگترین بازیکن ولورهمپتون از وی یاد شود. بیلی رایت در سه جام جهانی پیراهن تیم ملی انگلیس را بر تن کرد و در مجموع 105 بازی ملی 3 گل به ثمر رساند و با 90 بار بستن بازوبند کاپیتانی، رکورددار کاپیتانی در تیم ملی انگلیس است و همچنین به اولین فوتبالیستی بدل شد که به رکورد 100 بازی ملی دست یافت. بازیکنی که در سال 1957 به عنوان دومین بازیکن برتر سال اروپا معرفی شد. تکل های دقیق و صحیح از رایت یک مدافع مستحکم ساخته بود، اما در عین حال او یکی از با اخلاقترین بازیکنان تاریخ فوتبال است به طوری که هیچگاه در طول دوران حرفه ای اش کارت زرد و یا قرمز دریافت نکرد و این نشان از شخصیت ورزشکاری بالای وی می دهد. مجسمه بیلی رایت در بیرون استادیوم مولینکس باشگاه ولوز نصب شده است. رایت در تاریخ 3 سپتامبر 1994 در 70 سالگی به دلیل ابتلا به سرطان لوزالمعده در لندن درگذشت و سوزانده شد و خاکسترش در زمین مولینکس ریخته شد.
بیلی رایت کاپیتان تیم ملی انگلیس در جام جهانی برزیل 1950
بیلی رایت کاپیتان ولورهمپتون و فتح FA Cup
مراسم ازدواج بیلی رایت با جو بورلی
مجسمه بیلی رایت در بیرون استادیوم مولینکس
42. فریتز والتر (آلمان)
فردریش والتر در 31 اکتبر 1920 در کایزرسلاترن دیده به جهان گشود. وی که اغلب به عنوان یک هافبک تهاجمی و وینگر مشغول به بازی بود تمام دوران فوتبالش را در کایزرسلاترن سپری کرد و دو بار همراه با این تیم فاتح لیگ آلمان شد و از وی به عنوان بزرگترین بازیکن تاریخ این باشگاه نام برده می شود. تیم های مطرحی در سراسر دنیا بارها برای وی پیشنهاد فرستند، اما وی با حمایتی که از سوی همسرش داشت، تمامی پیشنهادهای دریافتی را رد کرد تا تمامی دوران فوتبالش را در باشگاه زادگاهش سپری کند و در شهرش و تیم ملی آلمان لقب رئیس را دریافت نمود. بازیکنی که در 61 بازی ملی 33 گل به ثمر رساند و به آلمان غربی کمک کرد تا اولین عنوان خود در تاریخ جام های جهانی را کسب نماید. وی به عنوان کاپیتان آلمان غربی فاتح جام جهانی 1954 شد و پس از ان مجسمه اش به همراه ورنر لیبریش، ورنر کولمیر، هورست اکل و و اوتمار والتر دیگر بازیکنان کایزرسلاترن در جام جهانی 1954 ساخته شد. در نوامبر 2003 در جشن 50 سالگی یوفا، نام وی به عنوان پسر طلایی آلمان طی 50 سال اخیر برگزیده شد. وی سومین بازیکن برتر جام جهانی 1954 نیز شد. عاقبت در 17 ژوئن سال 2002، در حالی که آرزوی دیدن رقابت های جام جهانی 2006 در خانه اش را داشت، در سن 81 سالگی درگذشت.
فریتز والتر و فرانس پوشکاش کاپیتان های آلمان و مجارستان در فینال جام جهانی 1954
آلمانی های فاتح جام جهانی 1954 از راست به چپ: اوتمار والتر، ورنر لیبریش، هورست اکل، یوپ پوسیپال، فریتز والتر و سپ هربرگر
کاپیتان فریتز والتر و قهرمانی در جام جهانی 1954
مجسمه ورنر لیبریش، فریتز والتر، ورنر کولمیر، هورست اکل و اوتمار والتر بازیکنان کایزرسلاترن در جام جهانی 1954
41. دانکن ادواردز (انگلیس)
دانکن ادواردز هافبک دفاعی مطرح فوتبال انگلیس در تاریخ 1 اکتبر 1936 در دادلی به دنیا آمد. وی جوانترین عضو حاضر در لیست ستارگان فقید است که درگذشت. گفته شده است که وی توانایی بازی در هر قسمت از زمین بازی بوده است و تطبیق پذیری وی با شرایط آنچنان بوده است که در بازی هایی به دلیل مصدومیت بازیکنان به عنوان مهاجم و مدافع میانی به میدان رفته است. وی به دلیل توانایی های فیزیکی بالا و سطح اقتدارش در زمین مسابقه مطرح شد و سر استنلی متئوس وی را به "یک صخره در دریای مواج" تشبیه نمود و سر بابی مور لقب "صخره جبل الطارق" را برای وی برگزید. فیزیک با ابهت وی موجب شد که لقب های "دانک بزرگ" و "تانک" را برایش انتخاب کنند و از وی به عنوان یکی از سرسخت ترین بازیکنان تمامی دوران نام برده می شود. ادواردز که با وجود سن کمش دو بار به همراه منچستر یونایتد فاتح لیگ انگلیس شده بود، یکی از اعضای گروه موسوم به بچه های بازبی بود که متاسفانه در حادثه هوایی مونیخ در تاریخ 21 فوریه 1958 در سن 21 سالگی سقوط کرد و درگذشت. وی کمی پیشتر در سال 1957 به عنوان سومین بازیکن برتر اروپا معرفی شده بود، بازیکنی که در 18 بازی ملی 5 گل به ثمر رساند. بدون شک در صورتی که در عنفوان جوانی فوت نمی کرد، از وی به عنوان یکی از بزرگترین بازیکنان تاریخ فوتبال نام برده می شد. مجسمه وی در مرکز شهر زادگاهش قرار دارد.
دانکن ادواردز 15 ساله
بیلی رایت، دانکن ادواردز و سر استنلی متئوس سه ستاره فقید فوتبال انگلیس
6 فوریه 1958 روز شومی که 8 بازیکن منچستریونایتد از جمله دانکن ادواردز از سقوط هواپیما سالم برنگشتند.
مجسمه دانکن ادواردز
سر بابی چارلتون در وصف ادواردز می گوید: "از لحاظ فیزیکی، او فوق العاده بود. او قوی بود و یک مغز فوتبال فوق العاده بود. توانایی های وی کامل بود. پای راست، پای چپ، پاس های بلند و پاس های کوتاه. او همه چیز را به صورت غریزی داشت."
دانکن ادواردز، سر مت بازبی و جانی بری
