چهار قهرمانی آسیا حاصل جمع دو طرف این مسابقه است. مثل استقلال، دو ستاره طلایی روی پیراهن السد می‌درخشد.
از بین استقلال و السد یکی جای خالی را در گروه A لیگ قهرمانان آسیا پر می‌کند. دو نام مدعی که سطح مرحله‌ی پلی‌آف را به اندازه ۴ ستاره ارتقاء می‌دهند. از آخرین قهرمانی استقلال در آسیا یک نسل می‌گذرد و بار آخر از نیمه‌نهایی جلوتر نرفتند، اما اسم استقلال همیشه به این جام آسیایی اعتبار بیشتری داده. استقلال تاریخ را برای آسیا به ارمغان می‌آورد.
تیم قطری قهرمان تازه‌نفس‌تری است. دو ستاره را از آسمان ۱۹۸۹ و ۲۰۱۱ چیده‌اند و برای ۲۰۱۷ هم‌وزن سنگینیِ نام ژاوی خوش‌بین اند. البته السد بازیکن ستاره کم ندارد.
همان سال قهرمانی ۲۰۱۱ با استقلال هم روبرو شدند. روز خوب فرهاد مجیدی که در نیمه اول دبل کرد، بی‌خبر از این‌که قهرمان سال بباز نیست؛ دو گل فرهاد جبران شد. خاطره‌ای که مرورش برای منصوریان ترسناک است، چراکه استقلال نباید گل بخورد.
ماشین گل‌زنی السد به خوبی کار می‌کند. در ۱۹ بازی از لیگ ستاره‌های قطر ۵۵ گل زده‌اند و با تفاضل ۳۷+ از ۱۳ برد، ۵ مساوی و فقط یک باخت، دوم اند. تنها باخت السد به تیم صدرنشین است، و خبر بد این‌که از ۱۱ مسابقه‌ی بیرون از خانه باختی ندارند. فری‌یرا، سرمربی پرتغالی السد شیفته‌ی فوتبال هجومی است؛ «بعد از گل اول، رفتیم برای گل دوم، و باز گل و دوباره گل و گل بعدی و باز هم گل و گل و گل»، این را بعد از مسابقه با امصلال گفت که از دقیقه ۱۱ تا ۲+۹۰، هشت گل زدند. امصلال در لیگ ۱۴ تیمی قطر هفتم است. خبر خوب این‌که بغداد بوجناح مهاجم الجزائری و ۱۶ گله السد غایب است، هرچند دو مهاجم دیگر و دو هافبک گل‌زن السد یعنی ژاوی و حرون حی و حاضر اند.
اگر توی دلتان خالی شده، فراموش نکنید که آن‌طرف استقلال ایستاده؛ آوردگاه آسیا برای استقلال از جنس دیگری است. از هر مرحله‌یی که وارد شود، مدعی است و بازی در استادیوم آزادی این ادعا را دوبرابر می‌کند؛ آیا شکست السد اعلام رسمی پایان بحران در استقلالِ منصوریان است؟ شک نکنید.
۵ برد از هفت مسابقه‌ی آخر لیگ‌برتر و مهمتر شناخت ترکیبی ثابت از بین جوانترین بازیکن‌های استقلال که حالا به اعتماد به‌نفس خوبی هم رسیده‌اند، و بازگشت کاپیتان به دروازه، استقلال را مهیای این مصاف آسیایی و عبور از بحران کرده است.
تقدیر مسابقه اما در دایره بزرگ زمین بازی است. مرکز میدان سرنوشت این مسابقه را تعیین می‌کند. رویارویی امیدهای استقلال با زوج ژاوی و حرون؛ امید ابراهیمی با تنظیم و مدیریت تمپوی تیم، میدان عمل امید نورافکن را در زمین تعیین می‌کند. ماموریت ابراهیمی اما به حمایت از نورافکن ختم نمی‌شود، امید اول استقلال با دو بال چپ و راست باید رابطه خط هافبک السد با سر این تیم را قطع کند؛ برای این کار قطعاً وریا غفوری و زکی‌پور انتخاب‌های بهتری اند. امیدها اگر میانه میدان را از السد ببرند، استقلال تا پشت باکسِ السد رسیده و این مرحله‌یی است که یکی مثل برزای می‌تواند توپ را از سد دفاعی این تیم رد کند. دقت کاوه رضایی در جاگیری هم‌قد رسیدن توپ به تور السد می‌ارزد. حرکت هم‌عرض کاوه با توپ، اورلپ فعال برزای با یار حمایت‌کننده، رفت و آمد ابراهیمی در حدفاصل توپ با رأس تیم، اضافه شدن بازیکن چهارم، حتی فضا را برای گل‌زنی مهاجم سایه یا امید شماره دو باز می‌کند. پس جنگ همان جنگ وسط زمین است که تا خط دروازه پیش‌روی می‌کند.
این از بخت خوب منصوریان در سال بدبیاری‌ها و اشتباه‌هایش بود که آندو و جباروف را از دست داد. استقلال-السد نبرد برابری است که تیم برتر تیم جوان‌تر و باانگیزه‌تر است؛ هر دو تیم در ۵ مسابقه آخرشان ۴ گل خورده‌اند، استقلال ۱۱ و السد ۱۲ گل هم زده‌اند. آمار هم «نبرد برابر» را تایید می‌کند.
