اختصاصی طرفداری- در خبری که دیروز از آن آگاه شدیم، این احتمال وجود دارد که علیرضا حقیقی دروازه بان 28 ساله تیم ملی فوتبال کشورمان راهی تیم پورت ویل در سطح سوم فوتبال انگلستان شود. اطلاعاتی در مورد این باشگاه قدیمی جمع آوری کرده ام که آن را می بینید.
بیست و نه سال پیش از چلسی، شانزده سال پیش از لیورپول و دو سال پیش از منچستریونایتد؛ باشگاه پورت ویل در شهر استوک-آن- ترنت (stoke-On-trent) یا به اختصار همان شهر استوک در وست میدلندز شروع به کار کرد. لقب این باشگاه شجاع ها و لوگوی شلوغ آن ها سفید و سیاه.و زرد است. اسم باشگاه پورت ویل یکی از انگشت شمار باشگاه هایی است که رَدی از نام شهر یا منطقه در آن ها وجود ندارد و بیشتر به کانال ترنت اند مرسی مربوط است. سال 1892 که دسته دوم آغاز به کار کرد و سال 1958 که دسته چهارم؛ آن ها عضو ثابت این لیگ ها بودند. 
کیت سال جاری
دهه پنجاه، بهترین روزهای آن ها بود. در آن دهه یک بار به نیمه نهایی جام حذفی رسیدند و به دست وست بروم حذف شدند. در واقع این باشگاه قدیمی افتخار بزرگی در تاریخ خود نداشته و تنها می توان با قهرمانی در سطح سوم فوتبال انگلستان در سال 1994 اشاره کرد. آن ها در آخرین دوره آنگلوایتالین کاپ در سال 96 هم حاضر بودند و تا فینال هم پیش رفتند اما مغلوب جنوا با وینچنزو مونتلا شدند.
میانگین تماشاگران پورت ویل در استادیوم نوزده هزار نفری شان. ویل پارک، نوزده هزار نفر است اما میانگین تماشاگری فراتر از شش هزار نفر در ده سال اخیر نداشته اند.
آن ها دو بار در هزاره جدید ورشکست شده اند؛ یک بار سال 2003 و یک بار 2012. از زمان ورشکستگی دوم تاکنون نورمن اسمارثوایت (که پیش تر ارتباطی با فوتبال نداشت و بعد از بازنشستگی آن را برای سرگرمی انتخاب کرده) ریاست باشگاه را بر عهده دارد. رقیب سنتی آن ها استوک سیتی است اما باید در این بین از بارتون آلبیون، والسال و رکسهام به عنوان سایر رقبای منطقه ای نام برد.
سر استنلی متیوس بزرگ در دهه شصت برای یک سال در این تیم مربیگری کرده بود. آن ها هرگز در سطح اول فوتبال انگلستان نبوده اند با این حال بین سال های 1989 تا 1999 (تنها یک فصل غیبت در این بین) در چمپیونشیپ، یا همان سطح دوم، فوتبال جزیره حضور داشتند.
ویل پارک
بهترین جایگاه تاریخ آن ها زده پنجمی دسته دوم در سال 1931 بود. بهترین پیروزی تاریخ برد 9-1 سال 32 برابر چسترفیلد و بدترین باخت، شکست 10-0 بزابر شفیلد یونایتد در سال 1892 بوده است.
بزرگترین اسطوره تاریخ آن ها روی اسپرسون بوده که بین سال های 49 تا 72، سابقه 842 بار پوشیدن پیراهن این باشگاه را دارد. مدافع بومی، بعدها سه سال مربی باشگاه بود. از بازیکنان معروف سال های اخیر آن ها می توان به رایان تیلور (نیوکاسل، ویگان و هال؛ همینک بازیکن این تیم است)، گرت آینسورث (کیو پی آر) و مایکل براون (تاتنهام، فولهام و منچسترسیتی) اشاره کرد که آخری حالا مربی موقت باشگاه است. هافبک سابق تیم جوانان انگلستان، در نخستین تجربه خود، تنها یک برد در پنج بازی نخست کسب کرده است.
یک نکته دیگر، شانس دیده شدن بازیکنان در مورد تیم های انگلیسی است که آن ها را نسبت به کشورهایی مانند پرتغال، یونان و غیره متمایز می کند. سیستم گسترده قرض بازیکنان جوان، در انگلستان اپیدمی است. آن ها همین حالا سم هارت از لیورپول، کالوم گای از دربی، اولامید شودیپو از کوئینز پارک رنجرز و بازیکنانی از باشگاه های به نسبت معتبر انگلستان دارند و در ماه آینده هم بازیکنان دیگری از این دست به صورت قرضی (پنجره بازیکنان قرضی، پس از ژانویه نیز باز است) جذب می کنند. نگاهی که به لیگ آن ها می اندازیم، هر تیم به طور متوسط دو بازیکن قرضی از بازیکنان لیگ برتری و سه بازیکن از تیم های چمپیونشیپ دارد که همه این ها فرصت دیده شدن هستند.
سال 2014، پس از پیروزی برابر نورثهمپتون و بازگشت به دسته اول
فصل قبل بود که پاتریک بمبورد مهاجم چلسی جزییاتی در خصوص ارتباط باشگاه با 33 بازیکن قرضی اش ارائه کرد. آن ها گروهی در واتساپ داشتند و فیلم بازی هر کدام که درخششی در تیم های قرضی خود داشتند، در آن گروه قرار می گرفت. دپارتمان استعداد یابی باشگاه های انگلیسی که می توان آن را قوی ترین و گسترده ترین با جیب هایی پرپول معرفی کرد، قطعا در هر مسابقه در لیگ های متفاوت حرفه ای انگلستان، بازیکنی دارند که آن را زیر نظر بگیرند و اینطور است که دروازه بان ایرانی هم می تواند شانس دیده شدن پیدا کند.
وضعیت علی الحبسی می تواند مثال خوبی برای حقیقی باشد. دروازه بان اهل کشور عمان که در تیم لین کشور نروژ شروع به کار کرد، به بولتون در لیگ برتر پیوست اما تنها ده بار در پنج فصل نخست به او بازی رسید. اما پس از آن بود که در ویگان، به او که باتجربه تر شده بود اعتماد شد و حالا در 35 سالگی با بیش از 110 بازی در لیگ برتر، دروازه بان ثابت ردینگ و بهترین بازیکن تاریخ کشورش است.
دروازه بان اول آن ها جاک آلنویک در 23 سالگی، دیروز به رنجرز پیوست. او در 30 بازی این فصل 40 گل دریافت کرده بود. دروازه بان دوم رایان بوت 22 سال دارد و تنها یک بار در لیگ کاپ پیش از خروج آلنویک بازی کرده بود. او در بازی اخیر برابر بری بازی کرد و دو گل دریافت کرد. دروازه بان ذخیره در این دیدار 19 ساله بود.
4 تیم از این لیگ 24 تیمی سقوط می کنند که فاصله پورت ویل با تیم رده 21 (آخرین تیم سقوط کننده) تنها 5 امتیاز است. البته آن ها دو بازی کمتر انجام داده اند.
حقیقی در لیگ پرتغال، در 26 بازی 47 گل دریافت کرده است.او بازیکن آزاد است و مشکلی وجود ندارد که حتی پس از پایان ژانویه به تیمی بپیوندد.
